جیمز مک‌نیل ویسلر: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرن نوزدهم]] میلادی با مورد توجه قرار گرفتن امپرسیونیسم در پاریس، هنرمندان از تمام جهان به پاریس می‌آمدند تا در تماس مستقیم با آن قرار گیرند. این هنرمندان در بازگشت، تازه یافته‌های این جنبش و نیز نگرش نوین خود را به عنوان طغیان کننده‌ای علیه تعصبات و قرار دادهای جهان [[بورژوا]]زی، با خود به ارمغان می‌بردند. از جمله این هنرمندنهنرمندان که از بانفوذترین معتقدان این آیین جدید (امپرسیونیسم) در خارج فرانسه بود. جیمز اَبُت مک نیل ویسلر بود.<ref name="تاریخ هنر">[[:تاریخ هنر (کتاب)|تاریخ هنر (کتاب)]]، فصل 25، قرن نوزدهم، صفحه 518.</ref>

او همچون همکاران نقاش خویش به چاپنقش‌هایچاپ‌نقش‌های ژاپنی شوقی وافر داشت. او چون [[ادگار دگا]] و [[آگوست رودن]] [[دریافتگری|امپرسینویستی]] سفت و سخت نبود، زیر دل مشغولی اصلی او تأثیرات نور و رنگ نبود، بلکه بیشتر به دقت و ظرافت [[کمپوزیسیون|ترکیب بندی]] توجه داشت. وجه مشترک او با نقاشان پاریس این بود که علاقه هنردوستان به صحنه‌های احساساتی را تحقیر می‌کرد و بر این موضوع تأکید می‌ورزید که در نقاشی، آنچه اهمیت دارد موضوع نیست، بلکه نحوه بیان آن با رنگ‌ها و شکلهاست.<ref name="تاریخ هنر"/>

از بحث‌برانگیترینبحث‌برانگیزترین اثر ویسلر، [[شبانه سیاه و طلایی، سقوط موشک|نوکتورن در سیاه و طلایی؛ سقوط فشفشه]] هست. موضوع این تابلو که ویسلر با خلق آن گامی مؤثر به سوی هدف غایی خود یعنی خلق اثری مستقل و قائم به ذات برداشته و سرآغازی بر نقاشی آبستره دانسته می‌شود، آتشبازی در یکی از بوستانهای چلسی لندن است.