آنافیلاکسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Signs and symptoms of anaphylaxis.png|thumbبندانگشتی|250px|علایم آنافیلاکسی]].

[[پرونده:Allergy skin testing.JPG|thumbبندانگشتی|تست آلرژی پوستی در حال انجام بر روی بازوی راست]]

علاوه بر اپی نفرین، معمولاً از آنتی هیستامین‌ها استفاده می‌شود. بر اساس استدلال‌های نظری چنین پذیرفته شده بود که آنتی هیستامین‌ها مؤثر هستند، اما در واقع شواهد کمی در مورد اینکه آنتی هیستامین‌ها در درمان آنافیلاکسی مؤثر است، وجود دارد. در بررسی ۲۰۰۷ کوکرن هیچ تحقیق با کیفیتی برای توصیه آنتی هیستامین‌ها پیدا نشد.<ref>{{cite journal |author=Sheikh A, Ten Broek V, Brown SG, Simons FE |title=H1-antihistamines for the treatment of anaphylaxis: Cochrane systematic review|journal=Allergy |volume=62 |issue=8 |pages=830–7 |year=2007 |month=August |pmid=17620060 |doi=10.1111/j.1398-9995.2007.01435.x |url=}}</ref> آنتی هیستامین‌ها بر روی تجمع مایعات و اسپاسم‌های راه تنفسی مؤثر نیستند.<ref name=CEA11/> کورتیکواستروئیدها هم احتمالاً چندان فرقی نمی‌کنند اگر فرد دچار آنافیلاکسی شده باشد. از آن‌ها با امید کاهش خطر آنافیلاکسی دومرحله‌ای استفاده می‌شود، اما آن‌ها در پیشگیری از آنافیلاکسی‌های بعدی بی تأثیر هستند. سالبوتامول که از طریق دستگاه تنفس (نبولایزر) وارد می‌شود می‌تواند در زمانی که اپی نفرین علائم برونکواسپاسم را از بین نمی‌برد مفید باشد.<ref name=CEA11/> متیلن بلو برای افرادی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند استفاده شده است چرا که عضلات صاف را آزاد می‌کند.<ref name=CEA11/>

چنانچه دلیل بیماری شناخته شده باشد، احتمال زیادی برای بهبودی وجود دارد و فرد به سرعت درمان می‌شود.<ref>{{cite book|last=Harris|first=edited by Jeffrey|title=Head and neck manifestations of systemic disease|year=2007|publisher=Informa Healthcare|location=London|isbn=9780849340505|pages=325|url=http://books.google.ca/books?id=31yUl-V90XoC&pg=PA325|coauthors=Weisman, Micheal S.}}</ref> حتی اگر دلیل بیماری شناخته شده نباشد، چنانچه دارو برای متوقف کردن واکنش در دسترس باشد، فرد معمولاً بهبودی خوبی حاصل می‌کند.<ref name=Rosen2010/> اگر مرگ رخ دهد، اغلب یا ناشی از یک دلیل تنفسی (معمولامعمولاً بسته شدن مسیر جریان هوا) است و یا یک دلیل قلبی عروقی (شوک).<ref name=CEA11/><ref name=Khan11/> آنافیلاکسی در ۲۰٪ ۰٫۷&ndash; موارد منجر به مرگ می‌شود.<ref name=Rosen2010>{{cite book |title=Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice 7th edition |last=Marx |first=John |authorlink= |coauthors=|year=2010 |publisher=Mosby/Elsevier |location=Philadelphia, PA |isbn=9780323054720|page=15111528}}</ref><ref name=Cardio08>{{cite journal|last=Triggiani|first=M|coauthors=Patella, V, Staiano, RI, Granata, F, Marone, G|title=Allergy and the cardiovascular system.|journal=Clinical and experimental immunology|date=2008 Sep|volume=153 Suppl 1|pages=7–11|pmid=18721322|url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2515352/?tool=pubmed|pmc=2515352}}</ref> برخی از مرگ‌ها ظرف چند دقیقه اتفاق افتاده است.<ref name=World11/> افرادی که دچار آنافیلاکسی ناشی از تمرینات بدنی هستند، معمولاً نتایج خوبی دارند، و با افزایش سن، بازگشت‌های کمتر و کم شدت تری خواهند داشت.<ref>{{cite book|last=editor|first=Mariana C. Castells,|title=Anaphylaxis and hypersensitivity reactions|year=2010|publisher=Humana Press|location=New York|isbn=9781603279505|pages=223}}</ref>