مرتضی کیوان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
گسترش مقاله |
|||
خط ۵۰:
بعد از [[کودتای ۲۸ مرداد]] در روز ۳ شهریور ۱۳۳۳ مرتضی کیوان به همراه چند افسر فراری ارتش که به خانه وی پناهده شده بودند توسط کودتاچیان دستگیر شد. وی در هنگام بازداشت دوران سربازی خود را در نیروی دریائی شاهنشاهی می‌گذراند. در سحرگاه روز ۲۷ مهر ۱۳۳۳ تیرباران شد. وی تنها غیرنظامی بود که اعدام شد.<ref>نام تیرباران شدگان نظامی همراه او در این روز: سرهنگ مبشری، سرهنگ سیامک (افسر ژاندارم)، سرهنگ نمینی، سرگرد عطارد، سرگرد واعظ قاسمی، سرگرد وزیریان، سروان مدنی، سروان شفا، ستوان افراخته. (منبع: [http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1383/830729/news/akhar.htm#s14646 روزنامه همشهری])</ref>
==
[[پرونده:Nimavayaran.jpg|thumb|300px|برخی از بنیان‌گذاران [[انجمن ادبی شمع سوخته]].{{سخ}}از راست به چپ: [[هوشنگ ابتهاج]]، [[سیاوش کسرایی]]، [[نیما یوشیج]]، [[احمد شاملو]] و مرتضی کیوان.]]
[[هوشنگ ابتهاج]] در وصف او سروده<ref name="bbc.co.uk">[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2014/10/141022_l51_morteza_keyvan_anniversary یادی از مرتضی کیوان، چهره محبوب روشنفکران چپ]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>:
من در تمام این شب یلدا/ دست امید خسته خود را/ در دست‌های روشن او می‌گذاشتم/{{سخ}}کیوان ستاره بود/ با نور زندگی کرد/ با نور درگذشت.
به گفته دختر [[سیاوش کسرائی]]، پدرش علاقه زیادی به مرتضی کیوان داشت و هرگاه اسم مرتضی کیوان که می‌آمد، اشک در چشم پدرش (سیاوش کسرایی) جمع می‌شد.<ref name="bbc.co.uk" />
[[شاهرخ مسکوب]] می‌گوید در زندان دو چیز او را زنده نگه داشت، یکی مادرش و دیگری یاد دوستش مرتضی کیوان، که در مهرماه همان سال تیر باران شده بود.<ref>شاهرخ مسکوب. روزها در راه، پاریس، انتشارات خاوران، ۱۳۷۹</ref><ref>[http://news.gooya.com/culture/archives/022781.php در کوی دوست، بهرام میناوند، خبرنامه اینترنتی گویا، پنجشنبه ٨ بهمن ١٣٨٣ ]</ref>
== منابع ==
| |||