کلاوس شولتز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح پیوند(های) داخلی
←‏دهه ۱۹۷۰: اصلاح پیوند(ها) به صفحهٔ ابهام‌زدایی (ارگ) با استفاده از AWB
خط ۲۴:
در سال ۱۹۷۰، کلاوس شولتز که بعنوان نوازنده [[درامز]] بهمراه [[ادگار فروسه]]{{نشانه|۳}} و [[کنراد شنیتزلر]]{{نشانه|۴}} در گروه تنجرین دریم بود، پس از انتشار اولین آلبوم گروه با نام «الکترونیک مدیتیشن»{{نشانه|۵}}، گروه را ترک کرد و بهمراه [[مانوئل گوتشنیگ]] {{نشانه|۶}} گروه [[اش را تمپل]] را تشکیل داد. اما او پس از انتشار اولین آلبوم، این گروه را نیز ترک کرد تا به صورت انفرادی به آهنگسازی بپردازد.
 
شولتز اولین آلبوم انفرادی خود را در سال ۱۹۷۲ تحت عنوان «ایرلیشت» {{نشانه|۷}} منتشر کرد. در این آلبوم او از [[ارگ (ساز)|ارگ]] و صدای ضبط و فیلتر شدهٔ یک ارکستر -به طوری که قابل تشخیص نیست- بهره جست. آلبوم بعدی او «سایبرگ» {{نشانه|۸}} نام داشت که بسیار شبیه اولین آلبوم اوست، ولی اینبار او از [[سینت سایزر]] [[ای ام اس سینتی آ]]{{نشانه|۹}} نیز استفاده کرد.
 
آثار او از این مقطع بسیار پیشرو و متعالی شد. از مهمترین آلبومهای او می‌توان به «سحرگاه ماه» {{نشانه|۱۰}} در سال ۱۹۷۶ (اولین آلبومی که در آن، شولتز از سینت سایزر [[موگ مدولار]] {{نشانه|۱۱}} استفاده کرد)، «سراب»{{نشانه|۱۲}} در سال ۱۹۷۷ و «شن روان» {{نشانه|۱۳}} در سال ۱۹۷۹ (با همکاری [[آرتور براون]] {{نشانه|۱۴}} به عنوان خواننده در آهنگ «سایه‌های جهالت» {{نشانه|۱۵}}) اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۹۷۶ به گروه آهنگساز و نوازنده پرکاشن [[ژاپنی]]، [[سومو یاماشتا]] {{نشانه|۱۶}} پیوست. (در این گروه نوازنده‌های دیگری نیز از جمله [[مایکل شرایو]]{{نشانه|۱۷}}، [[استیو وین وود]] {{نشانه|۱۸}} و [[ال دی مئولا]] {{نشانه|۱۹}} حضور داشتند)