سعد بن ابی‌وقاص: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عمر بن خطاب]] پس از آنکه سعد را مأمور جمع‌آوری [[صدقه]] قبیله هوازین کرده بود، بعد از شکست [[مردم عرب|اعراب]] از [[ایران]] در جنگ پل، سپاهی را به فرماندهی سعد به مرکز [[عراق]] فرستاد و که توانستند در جنگ [[قادسیه]]، سپاه [[ساسانیان]] را شکست دهند. روایتی حاکی از آن است که خود سعد در این جنگ بیمار بود و حضور فعال نداشت و اشعاری در برخی منابع در مذمت سعد به خاطر شرکت نداشتنش در جنگ نقل شده‌است. [[مردم عرب|اعراب]] توانستند سپاه [[ایران]] را از [[عراق]] بیرون رانده و [[مدائن]] را تصرف کنند و با شکست دادن [[ایران]] در [[جلولا]]، توسط سپاهی که سعد به فرماندهی برادر زاده‌اش [[هاشم بن عتبه|هاشم بن عتبه بن ابی وقاص]] فرستاده بود، این کار به پایان رسید. در زمان این وقایع اختلاف نظر است ولی قول معروف این است که این وقایع در سال ۱۹–۱۴ هجری/۴۰–۶۳۵ میلادی رخ داد.<ref name="EI"/>

بعد از فتح [[عراق]]، شهر [[کوفه]] ساخته شد که مقر پادگانی سپاه [[مسلمانان]] بود که ابتدا در [[قادسیه]] بودند و سپس در [[مدائن]] ساکن گردیدند. گرچه فرمان ساخت این شهر به [[عمر]] نسبت داده می‌شود، اما اسکان [[مردم عرب|اعراب]] در این شهر، تحت نظر سعد انجام گرفت و اولین والی شهر کوفه شد. چندی بعد به خاطر شکایاتی از وی توسط مردم [[کوفه]]، [[عمر]] وی را عزل نمود. مهمترین اتهاماتی که به وی وارد شده بود، این بود که وی نمی‌تواند [[نماز]] جماعت را به خوبی برقرار کند. در منابع موارد دیگری از شکایات مردم [[کوفه]] مانند قضاوت ناعادلانه، تقسیم نامناسب [[غنایم]] و عدم توانایی در فرماندهی لشکر کشی‌ها، اشاره شده‌است. در برخی روایات در مورد علت عزل سعد آمده که عمر، سعد را به خاطر تجمل گرایی و عیش و نوش و بنای عمارت یا قصر [[کوفه]] مورد ملامت قرار داد و دستور داد قصر را بسوزانند. برخی روایات غیر قطعی نیز وجود دارد که حاکی از امارت دوباره سعد بر [[کوفه]] در زمان [[عمر]] و [[عثمان]] است.<ref name="EI"/>