ریچارد یکم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی به نسخهٔ 18548631 Saeidpourbabak (بحث): پیش از خنثی‌سازی درستی ویرایش را بررسی کنید. (T) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲:
|successor=[[جان انگلستان|جان]]
|spouse=[[Berengaria of Navarre|برتگاریا اهل ناوار]]
|issue=[[
|house=[[دودمان
|father=[[هنری دوم (انگلستان)|هنری دوم]]
|mother=[[الینور د آکیتن]]
خط ۲۳:
}}
'''ریچارد اول''' (زاده ۸ سپتامبر ۱۱۵۷ – درگذشته ۶ آوریل ۱۱۹۹)، ملقب به '''ریچارد شیردل''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: Richard The lion heart و [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]: Richard coeurdelion)، پادشاه [[انگلستان]] (از ۶ ژوئیه ۱۱۸۹ تا ۶ آوریل ۱۱۹۹)، پسر و جانشین [[هنری دوم انگلستان|هنری دوم]] و [[الینور د آکیتن]] بود.ریچارد اول مظهر فرهنگ جوان مردی فرانسه بود.او همچنین شخصی تحصیل کرده،خوش بیان،شاعری قابل و اهل اقدامات متهورانه بود.وقتی به سلطنت رسید سی و دو سال داشت. با قد بلند،موهای بور و هیکل قوی و نیرومندش جذاب به نظر می رسید.او نیز مانند شوالیه های ((ترانه های قهرمانی)) شخصی بی باک بود که نسنجیده خود را در معرض خطر قرار می داد و همواره مشتاق بود در درگیری های مسلحانه شرکت کند.علاوه بر این او افسری باهوش و استعداد و شاید بتوان گفت، برجسته ترین تفکر نظامی در قرون وسطی بود. اگر چه او نسبت به خطراتی که تهدیدش میکرد بی توجه بود، اما به سلامت و امنیت سربازانش فوق العاده اهمت می داد.این ویژگی او را در چشم افرادش عزیز و محترم می کرد و وفاداری نیرومندی نسبت به او ایجاد کرده بود.ریچارد که فردی سلحشور بود مشتاقانه درصدد فرصتی بود که علیه صلاح الدین به مبارزه برخیزد.در واقع او برخلاف میل پدرش، مدت کوتاهی بعد از شنیدن شکست حطین، صلیب برگرفت. ریچارد در مقام یک پادشاه از جایگاهی برخوردار بود که بتواند به عهد خود وفا کند.قانون عشریه ی صلاح الدین در انگلستان سود سرشاری گرد آورده بود.ریچارد علاوه علاوه بر سرمایه ای همپای صلاح الدین، دارایی خود را هم اضافه کرد تا بودجه ی جنگی را تامین کند و در راستای چنین هدفی بود که بسیاری از امتیازات و املاکش را به بهای کمتر فروخت.او از اینکه از دارایی خود در این راه سخاوتمندانه مایه بگذارد درغ نمی کرد.<ref>نگاهی نو و فشرده به تاریخ جنگ های صلیبی، توماس مادن، صفحات 149 و 150</ref>
او با وجود شجاعت و دلاوری بسیار در میدان نبرد برای تقویت حکومتش در [[انگلستان]] هیچ کاری نکرد و در طول پادشاهی ۱۰ ساله‌اش کمتر از شش ماه را در انگلستان سپری کرد و در طول زندگی خود با ناکامی‌های فراوانی روبرو گشت.
| |||