اوگتای خان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Aryanamehr (بحث | مشارکت‌ها)
وپ:با
خط ۵۰:
6)   قران اغول
 
7)   ملک<ref name=":0" />
 
اوکتای قاآن پادشاهی عاقل و عادل و جوانمرد بود. وی بیشتر وقت خود را به شرابخواری و خوشگذرانی می گذراند و چنگیز خان همیشه وی را نصیحت می کرده است. چنگیز خان که از اوضاع و احوال فرزندان خود مطلع بود هرکدام را مسئول کاری کرد.<ref name=":0" />  وی مسئله ی جانشینی اوکتای را در زمان حیات خود روشن کرد و این مسئله را با سایر فرزندان خود و بزرگان مغول در میان گذاشت و آن ها نیز از فرمان او تبعیت کردند. تولی، که بزرگتر از اوکتای بود با وجود اینکه اوکتای از جانب پدر رسماً به مقام قاآنی انتخاب شده بود به طور غیررسمی تا تعیین اوکتای از طرف قوریلتا با کمک سه نفر از مشاوران پدرش به مدت دو سال به طور غیررسمی فرمانروایی کرد.
 
سرانجام دو سال و نیم بعد از مرگ چنگیز یعنی در بهار سال 626 در کنار نهر کرولن در نتیجه ی قوریتیای که تشکیل شد اوکتای به طور رسمی به مقام قاآنی انتخاب شد. اوکتای در ابتدا با قبول این مقام مخالف بود به اصرار برادران و برادرزادگان خود این تکلیف را که وصیت پدر خویش بود را پذیرفت و به مقام قاآنی رسید.
 
کسی که بیشتر از بقیه ی افراد در زمان چنگیز به جانشینی اوکتای اصرار داشت شخصی به نام یلوچوت سای مشاوری چینی چنگیز بود وی قصد داشت شخصی عادل و سلیم و بی آزار به مقام خانی برسد که بتواند خرابی های عهد چنگیز را جبران کند به همین دلیل به اوگتای که بیشتر به عیش و عشرت و خوشگذرانی مایل بود تا کشت و کشتار و خرابی و ویرانی توجه داشت که سرانجام نیز به مقصود خود رسید و اوگتای نیز او را حاکم ولایت چینی متعلق به مغول و مستوفی خود کرد.<ref name=":0" />
 
وی بعد از اینکه بر تخت خانی نشست نخست با عقل و درایتی که داشت یاساها را بر قائده ی دوره ی چنگیزخان مقرر کرد و    گران با فرماندهی برادران خود به مناطق مختلف فرستاد. تا رنج و     وی تمامی جریمه او افرادی که مرتکب خطایی شده بودند را بخشید و گفت اگر کسی گستاخی کند و مرتکب کار خطایی شود مکافات و جریمه ی آن فراخود گناه او به او می رسد. در ایران اوضاع بسیار آشوب بود. سلطان جلال الدین هنوز    می کرد وی چراطاغون نویان را به همراه جمعی از امرا و سی هزار سوار به دفع او روانه کرد.
خط ۶۴:
اگتای قاآن فردی زیرک و هشیار بود در صورت لزوم فردی دست و دلباز بود و در جای خود سختگیر و بی رحم دلی آنچه صفت مشخصه ی وی بود توجه وی به اسلام بود وی در تمام دوران سلطنت خویش روش سازش را برای به مسلمانان در بیشتر گرفت و برای آن ارجحیت خاصی نسبت به دیگر اقوام و   قائل بود. به همین دلیل اوگتای وی در جهت گسترش سیاست اسلام دوستی خود فرمان هایی در زمینه ی انجام فرائض دینی صادر کرد از جمله آزاد بودن مسلمانان در ساختن مساجد و مدارس و ابنیه ی خیر، نزدیک صدهزار دینار زر سرخ و دو هزار جامعه برای مشایخ و روحانیون دیگر فرستاد. در زمان اوگتای حکومت ایالات مسلمان همزمان در اختیار محمود یلواج باقی ماند. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ایران از حمله ی مول تا پایان تیموریان|نام خانوادگی=ولایتی|نام=علی اکبر|ناشر=امیرکبیر|سال=1392|شابک=|مکان=تهران|صفحات=239}}</ref>
 
چنگیر هر کدام را به امری مخصوص اختیار کرده بود بزرگترین توشی در کار صیدو کار که نزدیک ایشان کاری شگرف و پسندیده است. و جغتای را که از وفروتر بود در تنفیذ یاسا و سیاست و التزام آن و مؤاخذت و عقاب بر ترک آن گزیده و اوگتای را بعقل ورای و تدبیر ملک اختیار کرده و تولی را بترتیب و ولیت جیوش جنود ترجیح نهاده.<ref name=":0" />
 
در روزگار پدر همراه او و دیگر برادران در جنگ با قبیله های مغول، لشکرکشی به [[چین شمالی]] و ایران شرکت داشت و در فتح اشرار خوارزم حضور داشت. وی کوکتای و سوبدای را به سوی قیجاق و بلغارهای ولگا و [[اروپای شرقی]] و گروهی از فرماندهان را به سوی چین شمالی، تبت، کره و منچوری فرستاد. و خود در سال 627 ق همراه توس برادر بزرگتر خود به چین شمالی لشکرکشی کرد. این لشکرکشی تا 631 ادامه یافت.
 
در زمان اوکتای اوضاع برخی نقاط بخصوص خراسان آشفته بود. اوگتای برای سرکوبی مخالفان چراماغون و طایربهادر را مأمور کرد . طایر سعی کرد که حکومت خراسان را از سلطه ی چینمتور قراقتایی به درآورد. سرانجام اوگتای چراماغون و طایر را از دخالت در کارها منع کرد و حکومت چینمتور را به رعیت شناخت. وی در سال 632 ق/ 1235 شهر قرار قروم را در ساحل رود اروخون بنا نهاد و در آن شهر جینی ها و مسلمانان هر یک کاخی به شیوه ی معماری خویشتن برای او ساختند و باغهای زیبایی در آن شهر و اطراف آن ایجاد کردند و نخستین بار در آن شهر به کشاورزی پرداخته شد وی دستور داد تا در سرتاسر [[امپراطوری مغول]] توقفگاههای، سواران زبره و اسبهای تازه نفس نگهداری شود و ماموران سفیدان و بازرگانان به آسانی و به سرعت بتوانندرفت و آمدبتوانندرفت‌وآمد نمایند. هر یک از بزرگان، امیران، و حاکمان وظیفه یافتند تا در تدارک آن سازمان بکوشند. قاآن همچنین فرمان داد تا [[شهر هرات]] را که پس از لشکرکشی مغول جز ویرانه ای از آن برجای نمانده بود آباد کنند و در 636 ق/ 1239م فرمان داد که 200 خانوار از مردم هرات که کوچ کرده بودند بازگردانده شوند. در 637 ق به فرمان او به شهر هرات آب رسانده شد. اوگتای قاآن پس از بازگشت از چین دیگر در هیچ لشکرکشی شرکت نکرد و همواره به شکار و خوش گذرانی مشغول بود و برخی از مورخان افراط وی را در این کار سبب مرگ زودرس او دانسته اند.<ref name=":1" />
 
زمانی که اقرار مورد هجوم مغول قرار گرفت لشکری از ارتش مغول تشکیل شده از هزار سوار تحت فرماندهی    با فرمان هایی برای از بین بردن هرگونه تهدید از طرف جنوب و عزیمت به طرف ماورالنهر، به طرف جنوب رهسپار شد. بر لشکر جوحی نیز دستور داده شد که به دنبال لشکر جبر رود و پس از آن جدا شود و به طرف پادگان های خوارزمگاه در فجند یورش برد.<ref name=":1" />{{امپراتوری مغول}}
 
{{افراد-خرد}}
خط ۷۹:
[[رده:زادگان ۱۱۸۶ (میلادی)]]
[[رده:مغول‌ها]]
[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]