باشقیرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

خاک‌های باشقیر در اوایل سده سیزدهم تحت حاکمیت مغولان [[اردوی زرین]] یا بعبارت دیگر «چای بان» پسر «جوجی» قرارگرفت. باشقیرها که به ارتش مغول پیوسته بودند، باسقوط اردوی زرین بسال ۱۵۰۲ بین خان نشینی‌های مختلف تقسیم گردیدند. بخشی که در شمال بودند به خان‌نشین «[[قازان]]»، بخشی که در شمال شرقی بودند به سیبری و بخشی که در جنوب قرار داشتند به ارتش [[نوقای]] پیوستند. '''در سال۱۵۵۲ [[ایوان مخوف]]، خان‌نشین قازان را تحت استیلای خود در آورد. او در «اوفا» یک پایگاه نظامی تأسیس نموده و شهرهایی مانند [[سامارا]] و [[اورنبورگ]] را تسخیر نمود.'''

 

 

با سقوط خان‌نشین قزاق وتوسعه خاک‌های روسیه، باشقیرها نیز به همراه دیگر اقوام منطقه سر به قیام برداشتند. اولین قیام میان سده‌های ۱۷ و ۱۸ بیش از۶ سال طول کشید. دومین قیام که بیش از ۵ سال به درازا انجامید از طرف ریش‌سفیدان هدایت شد. سومین انقلاب درسال ۱۷۵۵ تحت رهبری '''باترچی''' صورت گرفت. آخرین خیزش نیز بسال ۱۷۷۴ و با رهبری '''پوگاچِف'''انجام گرفت. در این میان با تحت استیلا قرار گرفتن مناطق باشقیرنشین، شمار جمعیت آنان نیز کاهش یافت. با انقلاب صنایع فلزی در سده هجدهم روستائیانی که زمین نداشتند بصورت کارکنان کارخانه در آمدند. در این میان مردم منطقه ایدیل-اورال و ثروت طبیعی آنها نیز به استثمار روس‌ها در آمد.