موقعیت زنان در اسلام،[[اسلام]]، همواره مورد اختلاف نظر بودهاست. با ظهور اسلام، زنده به گور کردن دختران که از آداب [[عرب]] بود، کنار گذاشته شد،<ref>سیره ابن هشام ج ۱ ص ۱۸۹</ref> در پیمان ازدواج به جای این که پدر دختر به دامادش کابین بپردازد، مقرر شد که شوهر به همسرش [[مهریه]] بپردازد. زنان حق مالکیت فردی به دست آوردند و حق میراث برای آنها در نظر گرفته شد،شد؛ در حالیکه پیشتر فقط خویشاوندانخویشاوندانِ مذکرمرد حقحقّ [[ارث]] بردن داشتند.<ref>تاریخ الخدوری ص ۱۸۰</ref> به این صورت، با ظهور اسلام [[موقعیت اجتماعی]] زنان پیشرفت کرد. همچنین [[پیامبر اسلام]] بر حسب فرمان إلهیالهی در آیه دوازده سوره [[ممتحنه]] با شرایط معینی با زنان [[بیعت]] فرمود و بر مبنای آن [[بیعت]]، زنان را در امور [[سیاسی]] و شوون [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] شریک ساخت.<ref>[[سید محمد جواد غروی]]، مبانی حقوق در اسلام، 1373، نشر جهاد دانشگاهی، اصفهان، فصل پنجم:بیعت پیامبر با زنان، صفحه 267</ref> [[شریعت اسلام]] با توجه به تفاوت ویژگیهای زنان و مردان تفاوتهایی برای تکالیف، حقوق و نقشهای زنان و مردان قائل شدهاست. [[قرآن]]، مردان را [[قیم|قیّم]] و سرپرستِ زنان و مسؤول حفاظت از آنها میداند.<ref name="قرآن ۴:۳۴">قرآن ۴:۳۴</ref>
{{گفتاورد بزرگ}} مردان مسلط بر زنان و سرپرست ایشاناند چرا که خداوند برخی را بر برخی دیگر برتری دادهاست؛ پس مردان از اموال خویش به زنان نفقه دهند و زنان شایسته و مطیع و حافظان خانه در غیاب شوهر باشند و آنچه خداوند به نگهداری آن دستور داده، نگهدارند.<ref name="قرآن ۴:۳۴" />{{پایان گفتاورد بزرگ}}