کنارنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کُنارَنگ''' یا '''کَنارنگ''' واژه‌ای است [[زبان پهلوی (ساسانی)|پهلوی]] و لقب [[مرزبان|مرزبانان]] [[ابرشهر]] و شهر مرکزی آن [[نیشابور]] در روزگار [[ساسانیان]] بوده‌است. اگرچه به گونهٔ گسترده‌تر به فرمانروای هر سرزمین دیگری هم گفته شده‌است. کنارنگ یک منصب نظامی نیز شمرده می‌شده که در برخی خاندان‌ها کنارنگی موروثی بوده‌است.

به عنوان نمونه‌ای تاریخی از کاربرد این واژه به سرگردانی [[یزدگرد سوم]] در جستجوی سپاه برای جنگ با [[عرب|عرب‌ها]]‌ها باید اشاره کرد که در آن زمان کنارنگ [[طوس]] از پذیرفتن شاهنشاه ایران خودداری ورزید. این کنارنگ همان است که ابومنصور معمری نویسندهٔ مقدمهٔ [[شاهنامه ابومنصوری|شاهنامهٔ ابومنصوری]] نسب خود را به او می‌رساند<ref>ابومنصور بن احمد بن عبدالله بن حعفر بن فرخ‌زاد بن پشنگ بن گرانخوار بن کنارنگ</ref> در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از کنارنگ به تفصیل سخن رفته‌است. از جمله آمده‌است که «کنارنگ پسر سرهنگ پرویز بود و به کارهای بزرگ او رفتی.» از کارهای کنارنگ که در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری بر شمردهبرشمرده شده‌است موارد زیر را یاد می‌توان کرد:

در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری چنین آمده‌است که خسرو پرویز به سبب کامیابی کنارنگ در جنگ هریهری، فرمانداری نیشابور را به وی داد؛ و فرمانداری طوس خود پیشترپیش‌تر به وی داده شده بود.