علی دواچی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
منبع |
متن و منبع |
||
خط ۲۹:
تبريز با تهران يكي نمي بود، دراينجا چند هزار مجاهد ورزيده، سروسامان يافته و آماده مي بودند و خواهيم ديد كه چه مردانِ دلير و كارداني از ايشان برخاست، از آن سوي سران آزادي كساني همچون علي مسيو و حاج علي دوافروش و مانند اينان می بودند كه پرواي جان و دارائی را كنار گذارده از هيچ فداكاری باز نمي ايستادند.<ref>كسروي تاريخ مشروطه ايران – ص 78 و 167</ref>
ادوارد براون در مورد وی گفته است:
در دوره مشروطه ثاني اغلب اوقات خود را به نشر معارف صرف مي كرد و با كمال فعاليت كوشيد مدرسه سعادت كه قريب به پانصد نفر شاگرد داشت و بهترين و عاليترين و كاملترين و منظم ترين كل مدارس تبريز بود, به فعاليت او پايدار بود. شاگران اين مدرسه اغلب جوانان لايق و وطن پرست قابل و محرر مقالات و عالم ببار آمدند. <ref>''براون – نامه هايي از تبريز ص 224''</ref>
== پانویس ==
|