حاکمیت دولت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کشور مستقل'''، [[دولت|کشوری]] می‌باشد که دریک سرزمین مشخص دارای [[حاکمیت]] داخلی و خارجی، [[جمعیت]] پایدار، [[حکومت|دولت]] و همچنین مستقل از دیگر کشورها و قدرت‌ها باشد و بتواند با دیگر کشورها [[روابط بین‌الملل|رابطه]] برقرار کند.<ref>{{cite book |title=International law |first1=Malcolm Natෟhan |last1=Shaw |year=2003 |publisher=Cambridge University Press |page=178 |quote=Article 1 of the [[Montevideo Convention]] on Rights and Duties of States, 1933 lays down the most widely accepted formulation of the criteria of statehood in international law. It note that the state as an international person should possess the following qualifications: '(a) a permanent population; (b) a defined territory; (c) government; and (d) capacity to enter into relations with other states'}}{{سخ}}{{cite book |title=Perspectives on international law |editor1-first=Nandasiri |editor1-last=Jasentuliyana |publisher=Kluwer Law International |year=1995 |page=20 |quote=So far as States are concerned, the traditional definitions provided for in the Montevideo Convention remain generally accepted.}}</ref> دولت کشور مستقل صاحب عنوان قانونی برای دارای‌های آن کشور است. به طور معمول این کشور به عنوان کشوری شناخته می‌شود که به هیچ کشوری وابسته نیست، با تحت کنترل هیچ قدرتی با کشوری قرار ندارد.<ref>{{cite book |title=Elements of international law: with a sketch of the history of the science |first1=Henry |last1=Wheaton |publisher=Carey, Lea & Blanchard |year=1836 |page=51 |quote=A sovereign state is generally defined to be any nation or people, whatever may be the form of its internal constitution, which governs itself independently of foreign powers.}}{{سخ}}{{cite |title=sovereign |work=The American Heritage Dictionary of the English Language |edition=4th |publisher=Houghton Mifflin Company |year=2004 |accessdate=21 February 2010 |url=http://dictionary.reference.com/browse/sovereign |quote=adj. 1. Self-governing; independent: a sovereign state.}}{{سخ}}{{cite |title=sovereign |work=The [[New Oxford American Dictionary]] |edition=2nd |yeat=2005 |publisher=Oxford University Press |place=Oxford |isbn=0-19-517077-6 |quote=adjective ...… [ attrib. ] (of a nation or state) fully independent and determining its own affairs: a sovereign, democratic republic.}}</ref> البته به صورت انتزاعی، کشور مستقل می‌تواند بدون به رسمیت شناخته شدن توسط دیگر کشورهای مستقل اعلام وجود کند ولی هنگام بستن قراردادها یا برقراری رابطه با [[فهرست کشورهای جهان|دیگر کشورهای مستقل]] ممکن است، دچار مشکل شود.

در اواخر قرن نوزدهم، تمامی ساکنان زمین در قسمت‌هایی مختلف با مرزهای مشخص که توسط کشورهای گوناگون تعیین شده بود پخش شده بودند. پیش از آن مناطقی از زمین یا خالی از سکنه بودند یا صاحبی نداشتند یا اینکه [[عشایر|افراد کوچ‌نشین]] در آنجا ساکن بودند و خوب این افراد توانایی تشکیل یک کشور را نداشتند. با این حال، هنوز هم نقاطی زیادی از زمین قابل سکونت توسط انسان نیستند، برای نمونه [[آمازون (جنگل)|جنگل‌های آمازن]] که در بیشتر مناطق آن کسی زندگی نمی‌کند و یا اینکه در آن بومیان یا افرادی که هنوز با محیط خارج رابطه‌ای نداشتند زندگی می‌کنند. هم‌چنین کشورهایی هستند که هنوز کنترل دو فاکتو (به فرانسوی > لاتین ''de facto'' ) بر سرزمین خود را ندارند. نمونه آن [[سومالی]] می‌باشد.

در حال حاضر جامعهٔ جهانی از بیش از ۲۰۰ کشور مستقل، که بیشتر آن‌ها عضو [[سازمان ملل متحد]] می‌باشند، تشکیل شده است. این کشورهای طبق نظریه‌های [[روابط بین‌الملل]]، سیستمی را ایجاد می‌کنند که در آن تصمیمات یک کشور با در نظر گرفتن وضعیت دیگر کشورها اتخاذ می‌شود. از این رو، کشورهایی که در یک سیستم بین‌المللی جای می‌گیرند، با بحران‌های داخلی و خارجی روبه‌رو می‌شوند. در دهه‌های اخیر تصوری در مورد جامعهٔ جهانی ایجاد شده است و باز می‌گرددبازمی‌گردد به کشورهای که قوانین، پروسه یا سازمان‌هایی را برای پیش بردن روابط خود ایجاد کرده‌اند. بدین ترتیب پایه‌های اصلی برای قوانین بین‌المللی، دیپلوماسی، رژیم‌های رسمی و سازمان‌های وابسته به آن‌ها به وجود آمد.

حاکمیت (به انگلیسی Sovereignty) کلمه‌ای بوده است که از آن بسیار سواستفادهسوءاستفاده شده است.<ref>See "Sovereignty: organized hypocrisy, Stephen D. Krasner, Princeton University Press, 1999, ISBN 0-691-00711-X</ref> تا قرن ۱۹، مفهوم نژادپرستانهٔ استاندارد تمدن برای تقسیم انسان‌ها به دو گروه متمدن و فاقد تمدن و جامعهٔ هدفمند استفاده می‌شد. در آن زمان، حاکمیت مستقل یا وجود نداشت یا اینکه در مکانی پایین تر نسبت با مردم و کشورهای متمدن قرار داشت.<ref>Ralph Wilde, ‘From trusteeship to self-determination and back again: the role of the Hague Regulations in the evolution of international trusteeship, and the framework of rights and duties of occupying powers,’ Fall, 2009, 31 Loy. L.A. Int'l &amp; Comp. L. Rev. 85, page 94, [http://ilr.lls.edu/documents/WILDEFINAL3-29.pdf ]</ref> لاسا اوپن‌هایم گفت : "«مفهوم معنایی بحث برانگیزتر از حاکمیت تا کنون وجود نداشته است.است؛ و این امر مسلم است، که این مفهوم از زمان ورود به دانش سیاست تا کنون در همه جا با دید یکسان مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد." »<ref>1 Lassa Oppenheim, International Law 66 (Sir Arnold D. McNair ed. , 4th ed. 1928) 1928)</ref> از نظر اووت قاضی دیوان عالی استرالیا "«حاکمیت نه یک سؤال در مورد یک پدیده است، نه یک سؤال قانونی، در واقع سؤالی است که اصلااصلاً مطرح نمی‌شود." »<ref>See Sovereignty in cases of Mandated Territories, in "International law and the protection of Namibia's territorial integrity", By S. Akweenda, Martinus Nijhoff Publishers, 1997, ISBN 90-411-0412-7, page 40</ref>

حاکمیت با تعریف اصول خودمختاری و ممنوعیت به کار بردن زور یا تهدید، همانطورهمان‌طور که در قوانین جدرن بین‌المللی جوس کوگانز تاکیدتأکید شده است، مفهوم جدیدی پیدا کرده است. منشور سازمان ملل متحد، اعلامیه‌ای دربارهدربارهٔ حقوق و وظایف کشورهای عضو و منشور سازمان‌های منطقه‌ای بین‌المللی این موضوع را بیان می‌کنند، که تمامی کشورها دارای حقوق برابر و مسئولیت‌هایی هستند، که به این اصل که آن‌ها به عنوان فرد در قوانین بین‌المللی تعریف شده‌اند، باز می‌گرددبازمی‌گردد.<ref>{{cite web|title=Draft Declaration on Rights and Duties of States|url=http://untreaty.un.org/ilc/texts/instruments/english/draft%20articles/2_1_1949.pdf|publisher=UN Treaty Organization|accessdate=21 November 2010|year=1949}}</ref><ref>{{cite web|title=Chapter IV Fundamental Rights and Duties of States|url=http://www.oas.org/dil/treaties_A-41_Charter_of_the_Organization_of_American_States.htm#ch4|work=Charter of the Organization of American States|publisher=Secretariat of The Organization of American States|accessdate=21 November 2010}}</ref> حق یک ملت برای تعیین وضعیت سیاسی و حاکمیت دائم با در نظر گرفتن مرزهای مشخص کشور به صورت گسترده مورد پذیرش است.<ref>{{cite web|title=International Covenant on Civil and Political Rights|url=http://www2.ohchr.org/english/law/ccpr.htm|publisher=United Nations|accessdate=21 November 2010}}</ref><ref>Schwebel, Stephen M. , The Story of the U.N.'s Declaration on Permanent Sovereignty over Natural Resources, 49 A.B.A. J. 463 (1963)</ref><ref>{{cite web|title=General Assembly resolution 1803 (XVII) of 14 December 1962, "Permanent sovereignty over natural resources" |url=http://www2.ohchr.org/english/law/resources.htm|publisher=United Nations|accessdate=21 November 2010}}</ref>

* '''''[[ملت]]'' ''' نشان‌گر مردمی است که دارای فرهنگ، مبدامبدأ و تاریخ مشترک می‌باشند. با این حال، صفت ''ملی'' و ''بین المللیبین‌المللی'' به صورت مکرر برای اشاره به مسائل مربوط به ''کشورهای مستقل''، برای نمونه''سرمایه ملی'' ، ''قانون بین المللیبین‌المللی استفاده می شودمی‌شود.''

* '''''[[دولت]]'' ''' اشاره به مجموعه از نهادها می‌باشد که [[حاکمیت]] بر یک سرزمین و [[جمعیت|ساکنان]] آن را بر عهده دارند.

به رسمیت شناختن کشور نشان‌دهنده تصمیم یک کشور مستقل، برای در نظر گرفتن یک سرزمین دیگر به عنوان کشور مستقل است.<ref>"[http://www.answers.com/topic/recognition Recognition]", ''Encyclopedia of American Foreign Policy'' .</ref> به رسمیت شناختن می‌تواند به صورت ضمنی یا رسمی با تبعات گوناگون صورت گیرد. این موضوع ربطی به برقراری روابط دیپلماتیک ندارد.

هیچ تعریفی از حاکمیت مستقل میان تمامی اعضای جامعهٔ جهانی مورد قبول نیست. در عمل، دلایل این امر بیشتر سیاسی هستند تا قانونی.<ref>See B. Broms, "IV Recognition of States", pp 47-48 in ''International law: achievements and prospects'' , UNESCO Series, Mohammed Bedjaoui(ed), Martinus Nijhoff Publishers, 1991, ISBN 92-3-102716-6 [http://books.google.com/books?id=jrTsNTzcY7EC&amp;lpg=PA47&amp;client&amp;pg=PA47#v=onepage&amp;q&amp;f=false ]</ref> ال.سی. گرین با استناد به رسمیت شناختن کشورهای متولد نشده لهستانی و چک در جنگ جهانی اول، توضیح می‌دهد "«به رسمیت شناختن استقلال یک موضوع اختیاری است، برای هر کشوری این امکان وجود دارد که که سرزمینی را به عنوان کشور مستقل بشناسد و این موضوع هیچ ارتباطی با وجود دولت یا حکومت در آن سرزمین ندارد." »<ref>See Israel Yearbook on Human Rights, 1989, Yoram Dinstein, Mala Tabory eds. , Martinus Nijhoff Publishers, 1990, ISBN 0-7923-0450-0, page 135-136 [http://books.google.com/books?id=5okNqth8I9wC&amp;lpg=PA136&amp;ots=ARGGNDm7G-&amp;dq=t&amp;pg=PA136#v=onepage&amp;q&amp;f=false ]</ref>

در قوانین بین‌المللی تئوری‌های متفاوتی از اینکه چه کشورهایی را می‌توان به عنوان کشور مستقل در نظر گرفت وجود دارد.<ref>Thomas D. Grant, The ''recognition of states: law and practice in debate and evolution'' (Westport, Connecticut: Praeger, 1999), chapter 1.</ref>

{{پانویس|چپ‌چین=بله|۲}}