محمود هومن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Wikimostafa (بحث | مشارکتها) افزودن {{جعبه اطلاعات-نیاز}} (توینکل) |
Amin-dorosti (بحث | مشارکتها) جز افزودن تصویر |
||
خط ۴:
== زندگی ==
[[پرونده:دکتر محمود هومن.jpg|بندانگشتی|304x304پیکسل|دکتر محمود هومن]]
محمود هومن سال [[۱۲۸۷]] در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. سپس برای تحصیل در رشته مهندسی شیمی وارد دانشکدهٔ صنعتی ایران و آلمان گردید. در سال ۱۳۱۲ تدریس [[شیمی معدنی]] و اصول [[شیمی تجزیه|تجزیههای شیمیایی]] را در گروه شیمی [[دانشکده فنی دانشگاه تهران]] آغاز کرد. از سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۲ مدیریت گروه مهندسی شیمی بر عهده او بود. هومن به [[فرانسه]] رفت و از [[دانشگاه پاریس]] [[فلسفه|دکترای فلسفه]] گرفت.<ref>مهرزاد بروجردی، روشنفکران ایرانی و غرب، ترجمه جمشید شیرازی، تهران: انتشارات فرزان روز، ۱۳۸۴، صفحه ۳۰۴</ref> در سال ۱۳۲۷ به تدریس ''[[فلسفه]]'' و ''تاریخ قرون اولیه اسلامی'' در دانشکده ادبیات [[دانشگاه تبریز]] اقدام کرد و پس از آن نیز در [[دانشگاه تربیت معلم]] به تدریس فلسفه پرداخت. عبدالعلی دست غیب (که کتابی هم با عنوان درس گفتارهای دکتر هومن نوشته است)،[[اسماعیل خویی]]، [[باقر پرهام]]، [[عبدالحسین نقیبزاده]] و [[صمد موحد]] از شاگردان او هستند.{{مدرک}}<ref>[http://rasekhoon.net/Mashahir/Show-113972.aspx درباره محمود هومن]</ref> زمانی که هومن عضو «شورای هدف فرهنگ ایران» بود، گزارش اولیه [[غربزدگی (کتاب)|رساله غربزدگی]] [[جلال آلاحمد|آلاحمد]] را در سال ۱۳۴۰ مطالعه کرد و [[جلال آلاحمد|آلاحمد]] را به مطالعهٔ کتاب ارنست یونگر آلمانی با عنوان «عبور از خط» که بحثی درباره نیهیلیسم است تشویق کرد. اما از آنجایی که آلاحمد آلمانی نمیدانست به سراغ خود دکتر محمود هومن رفت و سه ماه تمام هفتهای دست کم دو روز، روزی سه ساعت نزد وی بود تا این کتاب به تقریر هومن و تحریر آلاحمد ترجمه شد.<ref>جلال آلاحمد، غربزدگی، تهران، انتشارات رواق، پیش درآمد کتاب.</ref> با توجه به آنچه که آلاحمد در پیشدرآمد [[غربزدگی (کتاب)|رساله غربزدگی]] نوشته، هومن را باید یکی از اساتید دانشگاهی تأثیرگذار بر [[روشنفکری]] [[دهه ۱۳۴۰]] [[ایران]] دانست، آنهم در دورهای که ماشینزدگی و ضدیّت با نظم مدرن در شاخههایی از فلسفه آلمانی در آثار [[روشنفکری در ایران|روشنفکری ایران]] باب شده بود.<ref>مهرزاد بروجردی، روشنفکران ایرانی و غرب، ترجمه جمشید شیرازی، تهران: انتشارات فرزان روز، ۱۳۸۴.</ref>
|