جنگ‌های امپراتوری عثمانی و مجارستان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

با این حال که مجارستان توانست در [[جنگ صلیبی]] وارنا به موفقیت اولیه دست یابد اما فقدان حمایت خارجی نهایتاً شکست را برای آن‌ها به ارمغان آورد. با این وجود امپراتوری عثمانی پس از فتح [[قسطنطنیه]] نیز در نبرد بر سر [[بلگراد]] متحمل شکست‌هایی شده بود. مشخصا مقاومت [[ولاد سوم]]، حاکم بدنام والاچیا در مقابل امپراتوری عثمانی به یاری کمک محدود مجارها که عثمانی را مجبور کرد برادر او که مردم کمتر از او ترس و تنفر داشتند، را به جای او بر تخت بنشاند. در موردی دیگر تلاش عثمانی برای به کنترل درآوردن مولداوی با دخالت مجارستان در ابتدا کار به جایی نبرد اما نهایتاً بلگراد و مولداوی توسط [[بایزید دوم]] و [[سلیمان قانونی]] به تصرف درآمدند. در سال ۱۵۲۶ قوای عثمانی توانستند ارتش مجارستان را در [[نبرد موهاچ]] در هم بکوبند و [[لایوش دوم]]، پادشاه آن‌ها را به همراه چهارده تا بیست هزار سرباز دیگر از بین ببرند. پس از این شکست بخش شرقی پادشاهی مجارستان (عمدتا [[ترانسیلوانیا]]) خراج گذار امپراتوری عثمانی و وارد یک جنگ داخلی با مابقی سرزمین‌ها شد. جنگ در منطقه ادامه پیدا کرد به وجهی که [[دودمان هابسبورگ]] اولویت تمامی اقدامات خود را در مقابله با سلطان سلیمان قانونی و جانشینان او گذاشتند. بخش شمالی مجارستان توانست خارج از کنترل امپراتوری عثمانی باقی بماند اما پادشاهی مجارستان تحت حاکمیت [[ماتیاس، امپراتور مقدس روم|ماتیاس دوم]] به عنوان قدرتمندترین دولت در شرق [[وین]] دیگر [[تجزیه]] شده بود و از آن پس همواره زیر سایه خظر توسعه طلبی‌های امپراتوری عثمانی بود.

 

== جستارهای وابسته ==