تائوئیسم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب (۱۴.۹ core): + رده:لائوتسه |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: تائوتیستها⟸تائوئیستها برچسب: متن دارای ویکیمتن نامتناظر |
||
خط ۱۰:
== معناشناسی ==
لائوتسه در نخستین جمله دائودجینگ تعریف دائو را امری محال میداند. از اینرو، دائو در پردهای از اسرار نهانی و ازلی مستور است.<ref>دادبه، آریاسپ، «زمان و منشئیت اثر هنری»، [[فصلنامه حرفه: هنرمند]] ویژه نامه هنر و زمان، شماره 63 بهار 96، ص 11</ref> واژه [[تائو]] در فارسی به معنای '''راه و فضیلت''' ترجمه شده است. راهی که پیروان این آیین باید در آن حرکت کنند. تائوئیستها اعتقاد دارند که تفکر فقط در مباحث بکار میرود و بیارزش است. تفکر قبل از هر سودی دارای زیان است. آنها اعتقاد دارند که برای راه درست زندگی باید [[عقل]] را طرد کرد. به همین دلیل آن را حقیر دانسته و میگویند انسان باید به سادگی و گوشهگیری و غرق شدن در طبیعت بپردازد. آنها میگویند دانش فضیلت نیست بلکه هر چه علم بیشتر شود برشمار اراذل افزوده میشود. دانش از خرد به دور است و میان یک خردمند و عارف دانشمند تفاوت زیادی وجود دارد. بدترین حکومت از نظر تائوئیستها [[حکومت فلاسفه]] است. فیلسوفان در سایه پندارهای خود جریان طبیعی را به شکلی مسخ شده مطرح میکنند. آنها میگویند: فیلسوفان کارشان سخنآوری و پندارسازی است و این ناتوانی آنها را میرساند. آنها میگویند: روشنفکر دولت و حکومت را به خطر میاندازد، زیرا در قالب و مقررات سخن میگوید. اما در مقابل افراد ساده دل که در امور شخصی خود لذت کار مقرون به آزادی را دریافتهاست، اگر به قدرت برسد برای جامعه خطر کمتری نسبت به [[روشنفکر]] و [[فیلسوف]] دارد. زیرا ساده دل میداند که [[قانون]] خطرناک است و قبل از هر فایدهای ضرر دارد. پس چنین فرمانده ساده دلی تا میتواند در زندگی مردم کمتر پیچیدگی ایجاد میکند؛ و آنها را به حیات ساده که مطابق طبیعت است سوق میدهد.
== جنبههای آئین تائو ==
|