تئودور ژریکو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: حسانه⟸دردانه |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: بازنمی‌ها⟸بازنمایی‌ها |
||
خط ۳۶:
=== عضو به مثابه شکل ===
در میان هنرمندان پس از انقلاب، ژریکو به خشن‌ترین شکل مضمون [[اخته سازی]] نهفته در بازنمایی بدن مذکر قطعه قطعه شده و مجروح را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهد. تصویر پردازی ژریکو بدون خاطرهٔ خشونت انقلاب، کابوس گیوتین، یا - در مورد تصاویر مکرر او از مردان زخمی - از دست رفتن بنیهٔ سیاسی فرانسه پس از سقوط ناپلئون، غیرقابل تصور است.
{{سخ}}
{{سخ}}در نقاشی‌های ژریکو از قطعات بدن انسان -در این مورد، دست‌ها و پاهای قطع شده - انسجام و تمامیت بدن به تمامی از میان رفته است. این قطعات جدا شده مجدداً بنا به میل هنرمند در ترکیباتی هولناک و در این حال با شکوه با یکدیگر پیوند یافته‌اند؛ تیرگی پس زمینه آنها را به شکلی دراماتیک متمایز کرده است و صحت و کمال حسی آنها، چه به عنوان عناصری منفرد و چه به عنوان ترکیبی [[زیبایی شناختی]]، به واسطهٔ نوری موضعی که گویی از یک شمع سر چشمه می‌گیرد تشدید شده است. فضا ی این اثر به شکلی حیرت‌آور عینیت علمی - مشاهدهٔ عینی و بی طرفانهٔ میز تشریح - را با حدت و پیش بینی ناپذیری تغزل رومانتیک راد هم می‌آمیزد.
{{سخ}}کیفیت دهشت به نمایش درآمده در نقاشی‌های قطعه بدن ژریکو و حتی بسیاری از هنرمندان و نویسندگان هم عصر و در آن شریک بوده‌اند - مسئله‌ای که ابعاد زیبا شناختی و سیاسی بسیار گسترده‌ای داشت. ژریکو با گستردن سرهای قطع شده در [[چشم‌انداز]] پرسپکتیوی افقی، آنها را تابع قلمرو اشیا می‌کند، و عملکرد سابق آنها در مقام با اهمیت‌ترین بخش بدن انسان را در برابر موقعیت کنونی آنها به عنوان پاره [[ای بی]] جان و هولناکی که مانند گوشت روی پیش خان قصابی یا نمونهٔ رو ی میزتشریح بر سطح رو میزی پخش شده‌اند قرار می‌دهند. نکتهٔ [[تکان دهنده]] تر اینکه هنرمند برای رسیدن به حد اکثر تأثیر، سرهای مزبور را به دقت با یکدیگر ترکیب کرده است؛ پروژه‌ای زیبایی شناختی و متضمن مداخلهٔ صوری است.<ref>بدن تکه‌تکه شده / لیندا ناکلین /ترجمهٔ مجید اخگر</ref>
| |||