علی‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش‌های 62.220.123.46 (بحث) با فرض حسن نیت خنثی‌سازی شد: بدون منبع. (T) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱:
'''علی نامه''' یکی از اولین منظومه‌های ادبی شیعه دوازده امامی، اولین منظومه‌ای که در استقبال از شاهنامه سروده شده و یکی از آثار منظورم و حماسی [[ادبیات فارسی]] است. چاپ این اثر به شدت مورد استقبال قرار گرفت و به سرعت به چاپ دوم رسید.<ref name="مشرق">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۰۶ دسامبر ۲۰۱۴ | عنوان=نگاهی به نخستین منظومه شیعی؛ | ناشر=مشرق | نشانی=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/299009/چطور-حماسه-امیرالمومنینع-در-قرن-پنجم-جای-شاهنامه-را-گرفتکدکنی-علی-نامه-کمال-شعر-شیعی-است-گفتگو-با-مصحح-کتاب}}</ref>
قدمت این اثر به قرن پنجم می‌رسد و توسط شاعری ناشناس بنام «ربیع»
به گزین (تلخیص) شامل ۴۲۳۴ بیت اثر در سال ۱۳۹۰ توسط [[علی موسوی گرمارودی]] تهیه و بوسیله انشتارات میراث مکتوب چاپ گردید.
خط ۴۳:
{{پایان شعر}}
احتمال دادند که این شاعر
== مشخصات اثر ==
شاعر این منظومه را در یازده هزار و دویست و بیست و دو [[بیت (شعر)|بیت]] در [[بحر متقارب مثمن محذوف]] (مقصور) سروده و در ماه [[ذی حجه]] سال ۴۸۲ هجری به پایان آورده است. از علی نامه تنها یک نسخه خطی باقی‌مانده که دارای ۳۰۱ورق است و هر ورق شامل نوزده بیت و در مجموع دوازده هزار بیت
فیلم این کتاب در کتابخانه مرکزی [[دانشگاه تهران]] به شماره ۳۲۲ موجود است و عکس آن در سه مجلد با شماره‌های ۵۹۰، ۵۸۹ و۵۹۱ ثبت شده است.
مآخذ این منظومه دو کتاب تاریخی نوشته «[[ابومخنف لوط بن یحیی]]» است
دربارهٔ این اثر گفته شده است: «زبان [[شعر]] در این منظومه نیز بسیار کهن است و گنجینه‌ای است از واژگانی که امروز مهجور و فراموش شده‌اند و حتی در کتب همان عصر هم به سختی می‌توان
از لحاظ تاریخی این اولین اثر در [[استقبال]] از [[شاهنامه فردوسی]] است که حدود ۴۰ سال پس از آن سروده شده است.
خط ۶۲:
رضا بیات که در زمینه تصحیح اثر فعالیت داشته است دربارهٔ شاعر ناشناس اثر می‌گوید: «ما فقط یک تخلص شاعر داریم؛ "ربیع"! بیش از این چیزی از آن نمانده با توجه به فضای شیعه ستیزی و شیعه کشی که در دوره غزنوی بوده نمی‌توان انتظار داشت که اطلاعات بیشتری از وی به دست برسد. در هر حال این کتاب ارزش تاریخی بسیاری دارد و خیلی به تاریخ پای بند مانده است.»<ref name="مشرق" />
یکی از
شاعر در یکی از ابیات خود اشاره می‌کند که فردوسی اثر خود را شاهنامه خوانده و وی اثر خود را «مغ نامه» می‌داند.
{{شعر}}
خط ۷۲:
عالم و ادیب شیعی ترک گولپینارلی این اثر را در کتابخانه موزه قونیه شناسایی و در فهرست نسخ خطی قونیه ثبت کرد. سپس دکتر شفیعی در مقاله‌ای در مجله دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد یه سال ۱۳۷۹ این اثر بزرگ را به ایرانیان معرفی ساخت.<ref name="مشرق" />
نسخه برگردان (فاکسیمیله) به قطع اصل نسخه خطی شمارهٔ ۲۵۶۲ کتابخانهٔ موزهٔ قونیه (ترکیه) کتابت حدود سدهٔ هفتم هجری است که با مقدمهٔ محمدرضا شفیعی کدکنی و دکتر [[محمود امیدسالار]]، رضا بیات و ابوالفضل غلامی
نسخه برگردان آن نیز به تصحیح اساتید فوق و [[کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی]] با همکاری [[انتشارات میراث مکتوب]] و [[کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران]] و [[مؤسسه مطالعات اسماعیلی|مؤسسه مطالعات اسماعیلیه]] تهیه گردید و توسط انتشارات میراث مکتوب در سال ۱۳۸۸ چاپ شد.
== نقالی علی نامه ==
پس از انتشار این حماسه منظوم در سال ۱۳۸۸، [[نقالی]] آن در همایش‌های فرهنگی و مذهبی کشور از جمله توسط
== دیدگاه‌ها ==
| |||