'''کارِن‌وَندیانقارِن‌وَندیان''' که{{به معرب آن [[قارنوندیانمازندرانی|قارِن‌وَندیان]] استکارنوندیون}} از خاندان‌های فرمانروای [[طبرستان]] در شمال ایران بودند مرکز حکومت کارنقارن وندان در [[شهریارکوه]] بوده است که در بین سمنان و ساری قرارداشته است مهم ترین آبادی [[شهریارکوه]] [[اساران|آسران]] بوده است که در ۳ کیلومتری جنوب روستای [[چاشم]] قراردارد آخرین فرمانروای کارنوندقارنوند [[اساران|آسران]] در [[شهریارکوه]] [[ملک محمود ولاش]](بلاش) بوده است که در قرن ۸ میلادی درجنگ با [[میر عمادالدین]] سرسلسله [[سادات عمادی مازندرانی|حکمرانان مرتضوی طبرستان]] شکست خورده و به ناچار به اصفهان عزیمت می کند و بدین ترتیب حکومت محدود کارن‌وندانقارن‌وندان منقرض می شود [[میر عمادالدین|میرعماد]] یرای جلوگیری از شورش مردم [[چاشم]] در حمایت از ملک محمود بلاش ۴۰۰ خانوار آنانرا به [[خلرد]] می‌کوچاند.
فرمانروایان این دودمان که [[مازیار (قارنوندیان)|مازیار]] نیز از آن بود به دلیل آنکه تبارشان به [[سوخرا]] می‌رسید به سوخرائیان و به سبب انتسابشان به [[خاندان کارن]] به کارنوندقارنوند معروفند، و هریک از اسپهبدان این دودمان به لقب '''گَرشاه''' (شاه کوهستان) شناخته می‌شدند.
آغاز شاهی این دودمان در طبرستان از زمان [[انوشیروان خسرو یکم]] پسر قباد بود که با از میان برداشتن برادر خود کیوس که از سوی پدرش [[قباد یکم|قباد]] فرمانروای تبرستان شده بود، کارنقارن پسر سوخرا را از سال ۵۶۵ میلادی و بعد رتبهٔ سپهبدی طبرستان داد و حکومت این ناحیه را وارث به خانواده او ویژه گردانید. خود سوخرا پسر ویشاپور سرکردهٔ کارن بود که یکی از هفت خاندان اشرافی [[پارس]] در روزگار [[ساسانیان]] بود.
از جمله نوادگان کارنقارن [[مازیار (قارنوندیان)|مازیار]] بود که جانشین کارنقارن گشت. رشته و تبار مازیار از این قرار است: مازیار پسر کارن،قارن، کارنقارن پسر [[وندادهرمزد]]، وندادهرمزد پسر فرخان و فرخان از نواده‌های سوخرا پسر انداذ پسر کارن پسر سوخرای بزرگ بود.
