قاسم انوار: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
با فرض حسن نیت ویرایش 188.210.84.126 (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل)
خط ۳:
اشعار قاسم انوار شامل بر تعدادی [[غزل]]، [[قطعه]]، [[رباعی]] و چند [[مثنوی|مثنوی‌است]]. مثنوی‌های او [[انیس‌العارفین]] و [[صدمقام]] نام دارد که در بیان اصطلاحات [[عرفان]] و [[تصوف]] سروده شده‌اند. وی در شعر بیشتر قاسم و قاسمی و گاهی قاسم انوار تخلص کرده‌است. آثار نثر او به [[فارسی]] ساده تحریر شده‌اند؛ مهم‌ترین این آثار [[رساله در بیان علم]]، و [[رسالة سؤال و جواب]] است. وی به زبان‌های [[فارسی]]، [[ترکی]] و [[گیلکی]] شعر سروده‌است.
 
وی در سال ۷۵۷ هجری قمری در [[سراب]] (شهر)|سراب[[تبریز]] به دنیا آمد. او از پیروان خاندان [[صفی‌الدین اردبیلی]] بود. معین‌الدین در شعر قاسمی یا قاسم تخلص میِکرد و یکی از پسران شیخ صفی‌الدین به اسم [[صدرالدین موسی]] به او لقب '''قاسم‌الأنوار''' را بخشید.
 
قاسم بعدها شاگردی سید [[محمد میرمخدوم]] را که از [[مدینه]] به [[نیشابور]] آمده بود، نمود. سید قاسم بعد از آن‌که مدتی در [[آذربایجان]] بود، در جوانی به [[گیلان]] رفت و زبان [[گیلکی]] آموخت و آن را در قسمتی از اشعار خود به کار برد و در همین دوران جوانی از آذربایجان به [[خراسان]] سفر کرد و مدت‌ها در [[هرات]] اقامت کرد؛ تا آن که در سال ۸۳۰ در حجرهٔ [[احمد لر]] دیوان قاسم انوار یافت شد و به سبب تهمت ارتباط با [[احمد لر]]، قاتل [[شاهرخ|شاهرخ تیموری]]، مجبور به ترک هرات شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = علی میرانصاری |نشانی = https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7140 | عنوان =احمد لر | ناشر =[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] |تاریخ = |تاریخ بازدید =}}</ref>