بازخورد عصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نوروفیدبک ''' در اصل نوعی [[بیوفیدبک]] است که با استفاده از ثبت امواج الکتریکی مغز و دادن بازخورد به فرد تلاش می‌کند که نوعی خودتنظیمی را به آزمودنی آموزش دهد. بازخورد به طور معمول از راه صدا یا تصویر به فرد ارائه می‌شود و از این طریق فرد متوجه می‌شود که آیا تغییر مناسبی را در فعالیت امواج مغزی خود ایجاد کرده استکرده‌است یا خیر.

مطالعات دربارهدربارهٔ نوروفیدیک تقریباً از دهه ششم قرن بیستم میلادی آغاز شده استشده‌است و هنوز هم یکی از حیطه‌های فعال پژوهشی در علوم مغز است.

در برخی مطالعات ادعا شده استشده‌است که نوروفیدبک می‌تواند در درمان اختلال [[بیش فعالی و کمبود توجه]] مؤثر باشد. اما تاکنون شواهد قدرتمندی برای دفاع از این مدعا ارائه نشده استنشده‌است. به شکلی که هیچ یکهیچ‌یک از راهنماهای بالینی تا سال ۲۰۱۳ این روش را به عنوان یک درمان برای [[اختلال کم توجهی - بیش فعالی]] پیشنهاد نمی‌کنند.

* راهنمای مراقبت سلامت انستیتوی ارتقای سیستم‌های بالینی ۲۰۱۲:<ref>Dobie C, Donald WB, Hanson M, Heim C, Huxsahl J, Karasov R, Kippes C, Neumann A, Spinner P, Staples T, Steiner L. Institute for Clinical Systems Improvement. Diagnosis and Management of Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Primary Care for School-Age Children and Adolescents. Updated March 2012.</ref> صفحه ۴۱ ذکر می‌کند که «یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی نشان داده استداده‌است که نوروفیدبک از برنامه رایانه‌ای آموزش مهارت توجه اثربخشی بیشتر دارد. علایم ADHD در حد متوسطی بهتر شد. منافع طولانی مدت آن اثبات نشده استنشده‌است. هزینه و زمانی که فرد درگیر درمان است را هم باید مدّ نظر داشت. نوروفیدبک برای ADHD فاقد شواهد کافی پژوهشی است. میزان پاسخ درمانی به اندازه داروهای محرک نرسیده است؛نرسیده‌است؛ بنابراین نمی‌توان نوروفیدبک را به عنوان جایگزینی برای دارو در ADHD دانست.»

* راهنمای بالینی Nice: در این راهنما در بخش درمان‌ها هیچ اشاره‌ای به نوروفیدبک نشده استنشده‌است.<ref>Attention deficit hyperactivity disorder Diagnosis and management of ADHD in children, young people and adults Issued: September 2008 last modified: March 2013 NICE clinical guideline 72 guidance.nice.org.uk/cg72</ref>

* راهنمای بالینی شورای ملی سلامت و پژوهشی پزشکی استرالیا:<ref>National Health and Medical Research Council (2012). Clinical Practice Points on the diagnosis, assessment and management of Attention Deficit Hyperactivity Disorder in children and adolescents. Commonwealth of Australia.</ref> در صفحه ۲۲ و به عنوان یکی از درمان‌های دیگری که بر اساس شواهد فعلی استفاده از آنها توصیه نمی‌شود، ذکر شده استشده‌است.

بنابراین به نظر می‌رسد نوروفیدبک به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان دارویی یا در مواقعی که فرد به دارو پاسخ مناسب نداده یا دچار عوارض دارویی شده استشده‌است یا مواردی که فرد یا والدین کودک مبتلا به ADHD، تمایلی به استفاده از دارو ندارند می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

استفاده از نوروفیدبک همچنین در بعضی انواع [[اضطراب|اختلالات اضطرابی]]، [[افسردگی]] و [[میگرن]] هم به کار رفته استرفته‌است.<ref>[http://www.eeginfo.com/what-is-neurofeedback.htm What is Neurofeedback? FAQ, Watch video, Find a Neurofeedback provider in your area, Professional training courses for Clinicians - EEG Info<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> اگر چه شواهد پژوهشی دربارهدربارهٔ این اختلالات هم بسیار محدود و غیرقطعی است.<ref>http://www.cadth.ca/media/pdf/htis/june-2012/RC0361%20Neurofeedback%20-%20final.pdf</ref>