بهزاد بلور: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سن ۱۵ سالگی موفق به دریافت جایزه ملی هنرهای زیبای دبیرستان‌های ایران شد و به مطالعه موسیقی سنتی ایرانی روی آورد، در سن ۱۳ سالگی همزمان با [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]]، ایران را ترک کرد و به [[طراحی مد|طراحی مُد]]، [[طراحی داخلی]] و نقاشی‌های دیواری هنری روی آورد و یک آلبوم سنتی فارسی را ضبط کرد که در سال ۱۳۶۹ راه وی را در تهیه برنامه‌های موسیقی و جوانان، اجرا و تهیه‌کنندگی به [[بی‌بی‌سی فارسی|رادیوی بی‌بی‌سی فارسی]] باز کرد و در ادامه مجله تفریحی «روز هفتم» را تهیه کرد.<ref name="waalm" />

برنامه «تاریخ بوسه» یا پیشینه بوسه از وی برای {{پم|سرویس جهانی بی‌بی‌سی|BBC World Service}} همانند دیگر برنامه‌هایش نامزد جوایز متعددی شد. او در سری فیلم‌های پویانمایی {{پم|آسودگی‌های مخلوق|Creature Comforts}} در نقش یک {{پم|نریان (حیوان)|عنوان=نریان|Stallion}} حاضر شده استشده‌است و پروژه داستان مصور زیگ‌زاگ بی‌بی‌سی را مدیریت کرده استکرده‌است.<ref name="waalm" />

او صفحه وب پربازدید تفریحی بی‌بی‌سی فارسی را راه‌اندازی کرد، پخش زنده کنسرت‌های ایرانی در [[اروپا]] و [[دوبی]] را مدیریت کرد و از همان آغاز فعالیتش در دهه ۱۹۹۰ فرهنگ و موسیقی زیرزمینی ایرانی را حمایت کرده استکرده‌است. وی همچنین در سازماندهی رویدادهای متعدد فرهنگی در [[بریتانیا]] و [[آسیای مرکزی]] درگیر بوده‌است. همچنین از سال ۲۰۰۰ روزنامه‌نگاران جوان در افغانستان و ایران را آموزش می‌داده استمی‌داده‌است.<ref name="waalm" />

وی در برنامه [[چندشنبه با سینا]] گفت که تأکید خاصی بر عدم استفاده از واژه‌های غیرفارسی در [[زبان فارسی]] دارد، همچنین دربارهٔ تزئینات همراهش از یونان و سودان، تنوع کلاه‌هایش و استفاده خودش از گل روی کلاه و دلیل استفاده از کلاه صحبت کرد.<ref name="farsi1" />

بهزاد بلور در سال ۱۳۵۹ سه‌تار را نزد جلال ذوالفنون آموخت{{مدرک|در صورت عدم ارائه یارائهٔ منبع معتبر، حذف خواهد شد}} و سپس به نوازندگی تنبور و چگور روی آورد. او می‌گوید چنان محو موسیقی ایرانی شده بود که نوازندگی تنبور را از روی علاقه و با گوش کردن تصنیف‌ها و الهام از فرهنگ باستانی و سنتی ایران آموخت.{{مدرک}} موسیقی هرگز از او جدا نشد تا آنجه که حتی پس از فرار از ایران در سال ۱۳۶۲ در لندن گروه‌های متعدد موسیقی تشکیل داد و آلبوم میش را توسط شرکت بین‌المللی تاچ منتشر کرد.{{مدرک|در صورت عدم ارائه یارائهٔ منبع معتبر، حذف خواهد شد}}

بهزاد بلور چند روز پس از سقوط رژیم [[طالبان]]، به افغانستان رفت و جزو اولین خبرنگارانی بود که به کار و فعالیت در این کشور پرداخت. بهزاد بلور توانست عطش جامعه [[افغانستان]] را به موسیقی بویژه در سالهای خفقان رژیم طالبان را در قالب چندین برنامه زنده از افغانستان به گوش همه برساند.{{مدرک|در صورت عدم ارائه یارائهٔ منبع معتبر، حذف خواهد شد}}

او دربارهٔ انتخاب نام برنامه بلور بنفش گفت که علی‌رغم اینکه به رنگ بنفش علاقه‌ای ندارد به دلیل هدف مرزشکن بودن این برنامه قرار بوده استبوده‌است که نام آن از اصطلاح نوی «جیغ بنفش» [[نیما یوشیج]] گرفته شود که به دلیل اختلاف نظر بر سر واژه جیغ از بلور استفاده شد.<ref name="farsi1" /> وی در سری‌های متفاوت این برنامه به بررسی موسیقی، هنر و فرهنگ ایرانی و خاورمیانه به صورت بومی یا مهاجر در نقاط مختلف دنیا می‌پردازد از جمله مستند [[تاجیکستان]] و [[رودکی]]، مجموعه سریال موسیقی ایرانی در آمریکا، [[زرتشتی|زرتشتیان]] مهاجر [[گرجستان]] و ویژه‌برنامه‌هایی چون شب یلدا در تاجیکستان.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.bbc.com/persian/indepth/music_behzad_purple | عنوان=بلور بنفش - برنامه‌های قبلی، بی‌بی‌سی فارسی | ناشر=[[بی‌بی‌سی فارسی]]}}</ref>

* جایزه ملی هنرهای زیبای دبیرستان‌های ایران در سن ۱۵ سالگی<ref name="waalm" />

* جوایز متعدد دیگر<ref name="waalm" />

{{پانویس|۲}}