کشتار کاتین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Behnamkheiri (بحث | مشارکتها) ←اسناد منتشر شده دربارهٔ قتل‌عام: دستور زبان اصلاح شد برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه |
|||
خط ۹:
== قتل‌عام کاتین ==
کشتار روشنفکران و افسران لهستانی در پائیز ۱۹۴۱ روی
دو سال بعد نظامیان آلمانی جنجال تبلیغاتی بزرگی را علیه شوروی به وجود آوردند. نازیها اخبار را به شتاب پخش کردند و اعلام کردند که در پیرامون جنگل کاتین، گورهای
در برابر حکومت شوروی نام کاتین را در فهرست نام‌های سانسور شده خود قرار داد. روزنامه پراودا (حقیقت) سه روز پس از انتشار اخبار مربوط به قتل‌عام؛ در ۱۶ آوریل سال ۱۹۴۳ از خیمه شب بازی دشمن دم زد و نوشت: خون صدها هزار قربانی به گردن قاتلان نازی است و هیچ لهستانی دروغ آنان را باور نمی‌کند و قاتلان به زودی به سزای جنایات خودشان خواهند رسید.
خط ۱۸:
با پایان یافتن جنگ جهانی دوم، مقامات شوروی در دادگاه نورنبرگ تلاش زیادی برای متهم کردن آلمان دربارهٔ این کشتار صورت دادند. از جمله گفته می‌شد که نازیها از روستائیان به زور گواهی گرفته و شاهدان از ترس، دروغ آنها را باور کرده‌اند. اصلاً در سال ۱۹۴۰ در جایی که گفته می‌شود اجساد لهستانی‌ها به دست آمده چوپانان گوسفندان خود را به چرا می‌بردند و زندگی عادی جریان داشته‌است.
همچنین ادعا می‌شد که این واقعه در بهار سال ۱۹۴۰ روی داده‌است و نه در پائیز ۱۹۴۱.
{{سخ}}در مقابل کمیسیون پزشکی بین‌المللی تأکید می‌کرد که همه شواهد، دخالت روسها را نشان می‌دهد. دادگاه می‌پرسید چرا از آوریل سال ۴۰ جز یک نفر که او هم ضمن انتقال از دست نیروهای شما گریخته‌است، تماس زندانیان لهستانی با
مقامات دولت [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]] منطقه KHATYN خاتین را که تقریباً مثل کاتین KATYN تلفظ می‌شود و اصلاً ربطی به جنگل کاتین و قتلگاه لهستانی‌ها ندارد بر سر زبانها انداختند و با برپا کردن مجسمه یادبود قربانیان نازیسم در آنجا، تلاش کردند اینطور القا کنند که خاتین<ref>KHATYN</ref> همان کاتین<ref>KATYN</ref> است.
{{سخ}}به دنبال این اقدامات [[محاکمات نمایشی]] در لنینگراد برگزار و افراد خلافکاری چون Arno Diere در این محاکمات گناهکار شناخته می‌شدند.
{{سخ}}در سال ۱۹۵۳، یک کمیسیون تحقیق دیگر، ثابت کرد [[سازمان امنیت]] شوروی، مسئول این جنایات
افزون بر تحقیقات [[صلیب سرخ]] سوئیس، پژوهش‌های تاریخی، از دهه پنجاه به بعد هم نشان داد که نقش دولت شوروی در جنایت کاتین تردید برنمی‌دارد. مصاحبه با دو تن از سر بازجویان کمیساریای خلق برای امور داخلی NKVD نیز، [[گرد و غبار]] را از پرونده کاتین زدود.
«دیمیتری ستپانوویج توکارف»<ref>Токарев Дмитрий Степанович</ref> و «پیوتر کارپوویج ساپروننکو»<ref>Сопруненко Петр Карпович</ref> که هردو از مقامات اصلی کمیساریای خلق بودند، نقش دولت شوروی را در جنایت کاتین تأکید و تأیید کردند. (اکنون نام دقیق همه کارمندان و بازجویان NKVD موجود است)
{{سخ}}به طورکلی نتیجه تحقیقات نشان داد که جمعاً ۲۵۷۰۰ نفر لهستانی که در میان آنها علاوه بر افسران ارتش، نویسنده، پزشک، شاعر، هنرمند،
علاوه بر روستای «گه نیوزدوا»،<ref>Гнёздово</ref> اجساد قربانیان در شهر خارکف و روستای Ymok که نزدیک شهر «تِوِر» (کالنین) در روسیه کنونی است نیز، بدست آمد و ابعاد فاجعه رُخ نمود.
{{سخ}}بعدهااختلافات گورباچف با یلتسین، باعث شد، زوایای دیگری از ابعاد این واقعه منتشر شود. در آوریل سال ۱۹۹۰ گورباچف از نقش سازمان امنیت دولت شوروی «ان.ک.و. د» یعنی همان «کمیساریای خلق برای امور داخلی» پرده برداشت.
خط ۳۲:
== کاتین در ادبیات و هنر ==
کاتین به عنوان جرمی علیه بشریت در شعر شاعران و داستان نویسندگان راه
[[یاتسک کاچمارسکی]]<ref>Jacek Kaczmarski</ref> شاعر لهستانی، در شعر مرثیه کاتین، از زنان و مردانی حرف می‌زند که حتی قبر ندارند.
{{سخ}}آهنگساز لهستانی آندژِی پانوفنیک<ref>Andrzej Panufnik</ref> قطعه زیبای [[سنگ نبشته]] کاتین<ref>Katyn Epitaph</ref> را ساخته‌است.
خط ۵۱:
{{سخ}}''رفیق استالین''
{{سخ}}''تعداد بسیاری از افسران پیشین ارتش لهستان، پرسنل پلیس، مأموران اطلاعاتی، ناسیونالیست‌ها، ضد انقلابیون، فراری‌ها و دشمنان قسم خورده و کینه‌توز نظام شوروی، در اردوگاه‌های «کمیساریای خلق برای امور داخلی» NKVD و در مناطق غربی اوکراین و بلاروس هستند. ''
''افسران ارتش و پلیس دست از تحریک برنمی‌دارند و منتظرند آزاد شوند تا به فعالیتهای
''کمیساریای خلق برای امور داخلی (NKVD) به شورش و فعالیتهای ضدانقلابی در استانهای غربی اکراین و بلاروس، بو برده‌است و معلوم شده، افسران سابق
== پیوند به بیرون ==
| |||