در عهد [[قاجار]] هنگامی که [[فتحعلی‌شاه]] [[مسجد شاه]] را در [[تهران]] بنا کرد تصمیم گرفت [[میرسیدمهدی خاتون‌آبادی]] امامت جماعت [[اصفهان]] را برای امام جمعه در [[مسجد شاه]]، به [[تهران]] بیاورد وی دارای مقام علمی والایی بود و در سال ۱۲۸۳ شمسی پس از بازگشت از زیارت خانه خدا در سن ۶۳ سالگی درگذشت و از تمام ولایات ایران علماء و بزرگان برای تشیعتشییع به تهران آمدند. [[میرزا ابوالقاسم امام جمعهتهرانی]] فرزند ارشد [[میر محمد حسینمیرمحمدحسین]] «[[سلطان العلماء]]» هم به [[تهران]] آمد. ([[میرمحمد حسینمیرمحمدحسین]] برادر [[میر سید مهدیمیرسیدمهدی]] از جمله اهل علم و شخص اول اصفهان بود و تا هنگام مرگ در آن شهر زندگی می‌کرد) چون [[می‌رسید مهدیمیرسیدمهدی]] امام جمعه [[تهران]] دارای اولاد ذکور نبود، برحسب امر [[فتحعلیشاهفتحعلی‌شاه]]، [[میرزا ابوالقاسم]] در تهران توقف کرد و بعد از رحلت عمو به مقام امامت جمعه تهران رسید، میرزا ابوالقاسم که سالها بعد با [[امیرکبیر]] نیز معاصر بوده است. پس از وی منصب امامامامت جمعه ئی به فرزندش [[میرزا زین العابدین امام جمعه]] رسید که به عضویت لژ [[فراماسون]]ی درآمد و بعد از او نیز فرزندش سید ابوالقاسم دوم امام جمعه شد که در جریان [[مشروطیت]] بر کناربرکنار شد و برای مدتی برادرش عهده‌دار سمت امامامامت جمعه ئی بود. در عهد پهلوی دوم در سال ۱۳۲۴ فرزند سید ابوالقاسم، [[سید حسن امامی]] به فرمان [[محمدرضا شاه]] امام جمعه تهران شد.
سلسله امام جمعه یا امامی توسط شاه و فرمان او به امامامامت جمعه ئی انتخاب می‌شدند این روحانیون توسط مردم [[آخوند درباری]] خوانده می‌شدند و تحت فرمان و مطیع اوامر شاه بودند و سیاست را در دین و حکومت دخالت نداده و منتقد دولت نبودند و در کنار مردم قرار نداشتند و به طبع این نوع روحانیون از اموال و ثروت زیادی برخوردار بودند.
