'''درام''' نام [[ژانر]]ی در [[سینما]]ست که در آن کاراکترهای فیلم در چارچوبی واقعی با مشکلات احساسی روبرو میشوند. به عنوان نمونه میتوان از فیلم ''[[جدایی نادر از سیمین]]'' محصول سال ۱۳۸۹ نام برد. شاید یکی از پرکاربردترین عناوین در موقع گفتگو از هنرهای نمایش درام باشد. عنوانی که به رغم تکرار، معنای واقعی آن برای بسیاری از افراد گنگ و ناآشناست. این عنوان در دو معنا به کار میرود؛ در معنای عام و فراگیر به هر نمایشی درام گفته میشود که خود میتواند به زیر مجموعههای تراژدی، کمدی و ملو درام تقسیم شود؛ اما درام در معنای خاص تنها به یکی از انواع نمایش گفته میشود که مرزی نزدیک به ملو درام قرار میگیرد. همانطور که میدانید نمایش باید از عنصر کشمکش برخوردار باشد تا بتواند تماشاگر را جذب کند؛ بنابراین کشمکش، تضاد و تعارض بین افکار، امیال، عواطف و اراده در هر دو معنای گفته شده اصلیترین عنصر درام به شمار میآید. اهمیت این خاصیت تا اندازهای است که گاه در تعریف درام تنها به این بسنده میشود که آن را مساوی هر روایت پر کشش تلقی میکنند. ژان کوکتور، نویسنده کارگردان، نقاش و مجسمهساز فرانسوی میگوید: درام را به گونهای ظریف و هوشمندانه تعریف کردهاند؛ اما به گمان من کمتر به مقصود رسیدهاند. درام عمل است (ریشه درام در زبان یونانی به معنای عمل میباشد)؛ عملی معطوف به هدف و این هدف چیزی جز افشاگری نیست. وی تأکید میکند: عمل درام نویس داوری نیست؛ بلکه شهادت دادن است و آنچه را که از زشتیها و پلیدیها شهادت میدهد به عنصری از اعتراض میآمیزد. در مورد تفاوت بین درام و ملو درام، خواننده را به گفته آرتور میلر به نقل از کتاب به نگار به کوشش علی دهباشی ارجاع میدهیم. وی معتقد است که عنصر تضاد و کشمکش میتواند بین اشخاص داستان باشد که در این حالت اوج آن در خشونت جسمی نشان داده میشود و یک ملو درام شکل میگیرد. به گفته آرتور میلر اگر در نمایش نشان داده شود که اشخاص چه کاری میکنند، ملو درام و اگر نشان داده شود که آنها چه کاری نمیکنند، درام شکل میگیرد. با توجه به توصیفات گفته شده وجود شخصیت زنده و واقعی برای شکلگیری درام حیاتی به نظر میرسد و این ویژگی مشترک درام و تراژدی میباشد. درام در ایران عمدتاً به معنای نمایش یا فیلم هیجان انگیز، پر حادثه و پر زد و خورد به کار میرود و گاه فضای یک فیلم رمانتیک غیر واقعی از آن استنباط میشود. فرصت مناسبی هست تا تأکید کنیم عبارت درام نه تنها برای تئاتر بلکه برای هر آنچه به نمایش در میآید به کار میرود. مارتین اسلین در کتاب «دنیای درام» (ترجمه محمد شهبا: نشر هرمس) درام را زیربنای مشترک تئاتر و سینما معرفی میکند و مثال میآورد که در جهان واقعیت درام نویس هیچگاه بین سینما و تئاتریک مرز خشک و نفوذ ناپذیر نمیکنند. شاهد این گفته متنهای یکسانی هستند که با اندکی تغییرات هم در سینما به کار میروند و هم درتئاتر. برتولت برشت [[نمایشنامه نویس]] معروف آلمانی و [[فیلمنامهنویس]] هالیوود، هارولد پنیتر فیلمنامهنویس انگلیسی که از درام نویسان مشهور رادیویی نیز به شمار میآید و [[اینگمار برگمن]] کارگردان و نویسنده سوئدی که یکی از بهترین فیلمهایش مهر هفتم را بر پایه یک نمایش رادیویی ساخت از جمله نمونههایی هستند که این گفته را تأیید میکنند.
'''درام''' نام [[ژانر|ژانری]] در [[سینما|سینماست]] که در آن کاراکترهای فیلم در چارچوبی واقعی با مشکلات احساسی روبرو میشوند. به عنوان نمونه می توان از فیلم [[جدایی نادر از سیمین]] محصول سال ۱۳۸۹ نام برد.
بطور کلی فیلمهای این ژانر را میتوان بصورت زیر طبقهبندی کرد:
* [[تراژدی|درام تراژیک]]
سطر ۵ ⟵ ۶:
* [[فیلم رمانتیک|درام رمانتیک (عاشقانه)]]
* درام تاریخی: مانند [[احساس (فیلم)|احساس]]، [[لوچینو ویسکونتی|ویسکونتی]]، ۱۹۴۵
* درام سانتیمانتال (احساساتی به شکلی اغراقآمیزاغراق آمیز)
* درام روانشناختی: مانند Le jou r se lève, de Carné, ۱۹۳۹1939
* درام اجتماعی: مانند Les plus belles années de notre vie, de Wyler, 1946
* [[ملودرام]]: مانند Mirage de la vie, de Douglas Sirk, 1958
سطر ۱۲ ⟵ ۱۳:
* [[درام پزشکی]]
* درام مذهبی
== چند نمونه ==
از بهترین فیلمهای ساخته شده در این سبک میتوان به [[۱۲ مرد خشمگین]] و [[رستگاری در شاوشنک]] اشاره کرد