با سقوط صفویه [[پطر اول]] به ایران لشکر کشید و قشون روسیه در سپتامبر ۱۷۲۲ میلادی [[در بند]] و در ۱۷۲۳ باکو را به اشغال خود دراوردنددرآوردند. [[شاه تهماسب دوم]] مجبور شد در پی اتحاد با روسها باشد. طبق قراردادی که در سپتامبر ۱۷۲۳ تنظیم گردید پطر اول به شاه وعده داد که او را در مبارزه با افغانان یاری دهد؛ و شاه تهماسب نیز دربند و باکو را جز قلمرو روسیه شناخت و گیلان را نیز در اختیار آنها گذاشت.<ref name="ReferenceA" />
اشرف شاه ارتشی را به مقابل روسهای تزاری فرستاد. تاجلوی اشغال روسهارا بگیردولیبگیرد اونتوانستولی او نتوانست روسها را وادار به عقبنشینی کند دستآورد اشرف در جنگ با روسها این بود که جلوی اشغال مناطق بیشتر گرفته شد.
دولت [[عثمانی]]، [[تفلیس]]، [[عراق عجم]] و قسمت بزرگی از [[آذربایجان]] را تحت تصرف خویش درآورده بود. اشرف میخواست با دولت عثمانی عهدنامهای منعقد سازد و به واسطه اشتراک مذهب تسنن، اراضی ضبطشدهٔ روزگار دولت صفوی را مسترد دارد، امّا به آرزوی خویش نایل نگشت و در نتیجه جنگ ادامه. یافت ودرو در چندین مرحله نیروهای افغان وعثمانیو عثمانی در مقابل هم صف آرای کردند نتیجه این جنگها به سودافغانهاسود افغانها بود در ابتدا اشرف ریش سفیدانی به سمت لشکر عثمانی فرستاد تاپیامتا پیام صلح را به عثمانیها بدهند ولی عثمانیها نپزیرفتند در این میان ۲۰۰۰۰ هزار نفر از ارتش عثمانی جدا شدندوشدند و به افغانها پیوستند آنها از طایفه کرد بودند که احساس هم دین بودن با افغانها آنها را از ارتش عثمانی جدا کرد و به ارتش افغانها پیوستند. بدین ترتیب جنگ آغاز شد نتیجه جنگها شکست کامل ارتش عثمانی بود. سرانجام در تاریخ ۱۱۴۰ ه.ق دولتهای عثمانی و [[روسیه]] پادشاهی وی را در ایران تصدیق کردند.
سرانجام و پس از شکستهای متمادی از نادر قلی خان به سوی بلوچستان عقبنشینی کرد و در آن جا به دست سلطان علی محجوب یکی از فرماندهان مورد اعتماد نادر قلی خان و شاه طهماسب دوم کشته شد و سرش را همراه با یک الماس برای شاه طهماسب دوم فرستادند.