زبان اوستایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زبان اوستایی''' از شاخهٔ زبانهای ایرانی باستان و جزو زبان‌های شرقی ایران است.<ref>A Grammar Of Gatha-Avestan, Robert S.P.Beekes,p XXI</ref> [[نسک]]‌های [[اوستا]]، کتاب مقدس [[مزدیسنا|زرتشتیان]] را بدین زبان نوشته‌اند. این زبان هم‌ریشه با [[سانسکریت]] و نزدیک به [[پارسی باستان]] است.<ref>,The Iranian Languages, Gernol Windfuhr, p 43</ref> این زبان در سرزمین هایسرزمین‌های باستانی [[رخج]]، [[باختر (بلخ)|باختر]]، [[هریوا]] و [[مرگوش]] (تقریبا معادل [[افغانستان]] کنونی و سرزمین هایسرزمین‌های مجاورش) رواج داشته استداشته‌است.<ref>{{cite web |url=http://www.people.fas.harvard.edu/~witzel/AryanHome.pdf |page=10 |title=THE HOME OF THE ARYANS |last=Witzel |first=Michael |author-link=Michael Witzel |publisher=[[Harvard University]] |quote=Since the evidence of Young Avestan place names so clearly points to a more eastern location, the Avesta is again understood, nowadays, as an East Iranian text, whose area of composition comprised -- at least -- Sīstån/Arachosia, Herat, Merw and Bactria. |access-date=8 May 2015}}</ref>

الفبای اوستایی ۳۷ [[همخوان|حرف بی‌صدا]] و ۱۶ [[واکه|حرف صدادار]] دارد. دو رویهٔ رونویسی برای اوستایی موجود است، روش قدیمیقدیمی؛ ;[[کریستین بارتولومه]] (Christian Bartholomae) و شیوه نوتر [[کارل هافمن]] (Carl Hoffmann).