'''قدمگاه''' یا '''چاشت خور''' (یا چاشت خوار) بنایی مربوط به [[دوره هخامنشی]] (یا کمی بعد از دورهٔ هخامنشی) است و در [[شهرستان ارسنجان]]، روستای [[چاشت خور|چاشت خوار]] واقع شده و این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۱۰|۰۹|۱۳۵۴|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۱۲۱۹ بهعنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده استرسیدهاست.
این بنا بر کوه سنگی کنده شده استشدهاست و از دو ایوان سنگی تشکیل شده استشدهاست. دو پلکان، ایوان اول را به ایوان بالاتر ارتباط میدهند. بر روی ایوان بالایی پنج حفرهٔ بزرگ کنده شده استشدهاست. حفرههای کرویای هم دور تا دور بنا هستند. در جلوی بنا استخری بوده که توسط چشمهای از سکوی پایینی بنا تغذیه میشدهاست.
این بنا در ۱۸۸۱ میلادی توسط سروان H. L. Wells از ارتش بریتانیا کشف شد که پلان آن را منتشر کرد. بعدتر [[فرصت الدوله شیرازی]] و [[لویی واندنبرگ]] و بعد از آنهاآنها ایرانشناسان دیگر آن را بررسی کردهاند<ref>{{cite web|last1=حسینی|first1=سید علیمحمد|title=◄بنای صخرهای قدمگاه (چاشت خور) ارسنجان|url=http://www.parstourguides.ir/index.php/-association-articles/item/257-◄بنای-صخرهای-قدمگاه-چاشت-خور-ارسنجان|website=www.parstourguides.ir|publisher=انجمن صنفی راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی استان فارس|accessdate=14 July 2017|language=fa-ir}}</ref> پیشتر گمان میرفت قدمگاه یک بنای نیمهتمام و احتمالاً یک مقبره نیمهتمام باشد، بهخصوص به دلیل شباهت ساختار کلی آن به دو قبر دیگر که در نزدیکی [[تخت جمشید]] است. بررسیهای جدیدتر نشان داده که قدمگاه یک بنای کاملشده بوده استبودهاست. اما برای کاربری آن فرضیههای مختلفی مطرح است. جدیدترین تحقیق انجام شده توسط Jean-Claude Bessac (در سال ۲۰۰۷) فرضیه کاربری به عنوان مقبره یا [[استودان]] (محل نگهداری استخوانها) را مردود دانسته و یک کاربری مذهبی مرتبط با [[آبانگان|عنصر آب]] (که نزد ایرانیان مقدس بوده) میداند. روی پنج حفرهٔ دیوار پشتی احتمالاً تختهسنگهایی بوده است،بودهاست، شاید به عنوان سنگنبشته یا نقشبرجستههایی با اهداف تزیینی.<ref name="iranica">{{cite web|last1=Boucharlat|first1=R.|title=QADAMGĀH|url=http://www.iranicaonline.org/articles/qadamgah|website=[[Encyclopaedia Iranica|Encyclopædia Iranica Online]]|accessdate=14 July 2017|language=en|date=19 May 2014}}</ref><ref>{{cite web|title=Qadamgah|url=http://www.livius.org/articles/place/qadamgah/|website=Livius|accessdate=14 July 2017|language=en}}</ref><ref name=Bessac>{{cite journal|last1=Bessac|first1=J. -C.|title=Étude technique et interprétations du monument rupestre de Qadamgah (Fars)|journal=Iranica Antiqua|date=1 January 2007|volume=42|issue=0|pages=185–206|doi=10.2143/IA.42.0.2017875|url=http://poj.peeters-leuven.be/content.php?id=2017875&url=article}}</ref> تحقیقی در سال ۱۳۹۳ نیز این را تأیید و بنا را مرتبط با [[مهر (ایزد)|میترا (مهر)]] و الههٔ آب [[آناهیتا]] میداند.<ref>http://ganj.irandoc.ac.ir/articles/678585</ref>
در صد متری غرب این اثر گورستانی قرار دارد که در آن از قبرهای پیش از اسلام تا دوره قاجار دیده میشود<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://web.archive.org/web/20151023092637/http://iranshahrpedia.ir:80/static/view/page/cultural-heritage-reports |عنوان = دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر|نشانی بایگانی = http://web.archive.org/web/20150406043613/http://iranshahrpedia.ir/docs/Asar-e%20Sabti%20(Up%20to%2026666)%20(Version%2090%2008%2029).zip|تاریخ بایگانی=۲۳ اکتبر ۲۰۱۵ | ناشر = سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران |تاریخ = |تاریخ بازدید =۱۹/۵/۲۰۱۱}}</ref>