مسیحیت اولیه: تفاوت میان نسخه‌ها

امپراتوری رم در مقابل ادیانی که با مذاهب رسمی و خدایان رومی در جنگ نبودند یا تقدیس امپراتور را به زیر سؤال نمی‌برند، با آزاد اندیشیآزاداندیشی و تحمل برخورد می‌کرد. مذهب ملی رومیها قدری سرد و بی روحبی‌روح بود و تعجبی ندارد که ادیان دارای جنبه‌های روحانی و احساسی بیشتر، محبوبیت بیشتری پیدا کردند.

اولین گروه‌های مسیحیان از دیدگاه پاگانها (افرادی که خدایان متعدد می‌پرستیدند) مورد تردید بودند. دلیل این مسئله آن بود که آنها تصور می‌کردند مسیحیان برای برگزاری «جشنهای انس»، آدمخواری، جلسات سری تشکیل می‌دهند. چرا که گوشت حیوانات قربانی شده در معبد پاگانها (کافران بت پرستبت‌پرست) را خریداری نکرده و همچنین در تفریحات عمومی وحشیانه، شرکت نمی‌کردند. دولت هر چند وقت یکبار مسیحیان را مورد اذیت و آزار قرار می‌داد. بسیاری از مسیحیان شکنجه شده و مردند. اما به هر حال، علی‌رغم شکنجه و آزار فراوان، [[مسیحیت]] به گسترده شدن خود ادامه داد.

در دوران آشوب بزرگ، که امپراتوری مورد تهدید حمله [[بربرها]] و امپراتوری قدرتمند ایرانیان قرار داشت، همه امپراتورها به‌دنبال یک خدای قدرتمند برای کمک به دفع بلا از روم، بودند امپراتور [[دیوکلتیانوس]] (۲۴۵ ـ ۳۱۳۲۴۵–۳۱۳ میلادی). [[میترا]] به عنوان خدای خود اعلام کرد، که از امپراتوری حمایت و حفاظت کند. امپراتور [[کنستانتین]] (۲۸۰ ـ ۳۳۷۲۸۰–۳۳۷)خدای مسیحیت را انتخاب نمود.

پل اهل [[تارسوس]]، با دیدن صحنه‌ای در جاده دمشق، به دین مسیحیت می‌گرود و ماموریتمأموریت خود را برای تبلیغ و مسیحی کردن نصارا (غیر یهودیان)، آغاز می‌کند.

مسیحیان به خاطر آتش سوزیآتش‌سوزی شهر رم مورد اتهام قرار گرفتند. امپراتور نرون طی تلاشی برای بدست آوردن مجدد محبوبیت خود، آنها را مورد شکنجه و آزار قرار می‌دهد. پیتر مقدس در این زمان است که کشته می‌شود.

رومیها [[اورشلیم]] [[بیت المقدسبیت‌المقدس]] را بعد از شورش یهودیان علیه حکومت آنها، شدیداً تخریب می‌کنند. بسیاری از یهودیان از اورشلیم اخراج می‌شوند. مسیحیان در این شورش علیه رومیان شرکت نمی‌کنند. رم به مرکز حرکت‌های رو به رشد مسیحی تبدیل می‌شود.

جوامع مسیحی در اطراف مدیترانه به صورت گروههاییگروه‌هایی جمع شده و از آنجا تا [[بریتانیا]] و دره [[نیل]] در [[مصر]]، رفتند.

اولین گردهم آیی رهبران کلیسای مسیحیت، برای تبیین عقاید مسیحیت و سازماندهی جامعه مسیحیت، در نیقیه، تشکیل شد. اعتقاد نامه حواریون با اعتقاد نامه نیسن، (مجموعه‌ای از جملات اعتقادی مسیحیان) نوشته می‌شود.

مجمع، جلسات خود را بر پایهءپایهٔ فرمان امپراتور کنستانتین اول جهت بررسی اختلاف بينبین آریوس و پیروانش از یک سو و بین کلیسای اسکندریه با نمایندگی الکساندریوس اول (پاپ اسکندریه) و پیروانش از سوی دیگر، حول مسئلهءمسئلهٔ ماهیت يسوعیسوع (عیسی ) که آیا او همان پروردگار است یا طبیعتی بشرگونه دارد، برگزار نمود.

آريوسآریوس الوهیت يسوعیسوع را منکر میشدمی‌شد و اعتقاد داشت که زمانی بوده که طی آن يسوعیسوع موجود نبوده است ،نبوده‌است، و برای او جایگاهی رفیع بین مخلوقات خداوند و آفریده هایش ،آفریده‌هایش، قائل و معتقد بود همان طورهمان‌طور که اعتقاد داشت که روح القدس نیز صنع و آفریدهءآفریدهٔ خداوند می باشدمی‌باشد.

در حالی که الکساندریوس اول (پاپ اسکندریه) تأکید مینمودمی‌نمود که طبيعتطبیعت (ذات) مسیح از خود طبيعتطبیعت (ذات) خداوند است و نظر الكساندریوسالکساندریوس اول (پاپ اسکندریه) با رأی گیریرأی‌گیری ای که تحت فرمان امپراتور کنستانتین که پاپ اسکندریه را تاییدتأیید و آریوس را رد مینمود،می‌نمود، غالب شد و دو اسقف از امضای بیانیهءبیانیهٔ نیقیّه خودداری کردند که به همراه آریوس به اليراالیرا (بالکان امروزی) تبعید شدند و کتابهای آریوس سوزانیده شد و مذهب و عقاید آریوس، بدعت نامیده شد و پیروان او را تا امروز لقب دشمنان مسیحیت دادند.

=== ۳۸۱ ـ ۳۹۱۳۸۱–۳۹۱ ===

در طول حکومت امپراتور [[تئودوسیوس]]، مسیحیت به صورت دین رسمی امپراتوری روم در می‌آید. ادیان غیر مسیحی (کافر) و بدعت گذاری در میحیت (افکار مخالف دیدگاههایدیدگاه‌های کلیسا) غیر قانونیغیرقانونی اعلام می‌شود.