ویکی‌پدیا

مایکل فارادی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۱۳۳٬۲۴۲ ویرایش‌ها
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲۶:
}}
 
'''مایکل فارادی''' {{انگلیسی|Michael Faraday}} {{رچ}} ([[۲۲ سپتامبر]] [[۱۷۹۱ (میلادی)|۱۷۹۱]] - [[۲۲ اوت]] [[۱۸۶۷ (میلادی)|۱۸۶۷]])، [[فیزیکدان]] و [[شیمیدان]] [[انگلستان|انگلیسی]] بود که بیش تربیشتر به سبب نوآوری‌هایش در [[الکترومغناطیس]] و [[الکتروشیمی]] مشهور است. کشف [[بنزن]] و قوانین مربوط به [[القای الکترومغناطیسی]] و تهیه کلر مایع از مهم‌ترین دستاوردهای او برشمرده می‌شوند.
 
فارادی دربارهٔ میدان مغناطیسی موجود در دور یک رسانا که [[جریان DC]] حمل می‌کند مطالعاتی داشت و مفاهیم اولیه [[میدان الکترومغناطیس]] را در [[فیزیک]] بنیان نهاد. وی [[القای الکترومغناطیسی]] و قانون‌های برقکافت را کشف کرد. او اثبات کرد که خاصیت مغناطیسی می‌تواند بر روی شعاع‌های نور اثر می‌گذارد و رابطه‌ای اساسی بین این دو برقرار است.<ref name="EncBrit">[http://www.1911encyclopedia.org/Michael_Faraday Michael Faraday] entry at the 1911 Encyclopaedia Britannica hosted by LovetoKnow Retrieved January 2007.</ref><ref name="IEEUK">[http://www.iee.org/TheIEE/Research/Archives/Histories&Biographies/Faraday.cfm Institution of Engineering and Technology, London] Archives, Michael Faraday</ref> اختراعات او در زمینه [[دستگاه‌های چرخنده الکترومغناطیس]] اساس فناوری [[موتور الکتریکی]] را پی ریزی کرد و این وضع ناشی از تلاش‌های او در زمینه کاربرد الکتریسیته در فناوری بود.
خط ۳۸:
== مراحل اولیه زندگی ==
[[پرونده:M Faraday Th Phillips oil 1842.jpg|بندانگشتی|راست|200px|مایکل فارادی، اثری از [[توماس فیلیپس]]، حدود ۱۸۴۱–۱۸۴۲<ref>See [http://www.npg.org.uk/live/search/portrait.asp?mkey=mw02170 National Portrait gallery NPG 269]</ref>]]
مایکل فارادی در نزدیکی [[الفنت و کستل]]، [[لندن]] به دنیا آمد. خانواده وی فقیر بودند. پدرش جیمز، عضو [[ساندمانیان]]، یکی از فرقه‌های [[مسیحیت]] بود. جیمز در سال ۱۷۹۰ از Outhgill در Westmorland به لندن آمد جایی که او در آنجا آهنگر دهکده بود. مایکل فارادی جوان، یکی از چهار فرزند، فقط کمی از سطح تحصیلات مدرسه بالاتر بود مجبور شد که تحصیلات بیشتر را خودش ادامه دهد<ref>"Michael Faraday." History of Science and Technology. Houghton Mifflin Company, 2004. [http://www.answers.com/topic/michael-faraday Answers.com 4 June 2007]</ref> در چهارده سالگی او کارآموز یک [[صحافی]] و فروشگاه کتاب به نام George Riebau شد و در مدت هفت سال کارآموزیش کتابهایکتاب‌های زیادی از جمله کتاب ''بهبود ذهن'' ([[The Improvement of the Mind]]) نوشته [[اسحاق واتس]] (Isaac Watts) را خواند و به طرز شگفت‌آوری اصول و نظریات آن را اجرا کرد. او به [[علم]] و به خصوص [[الکتریسیته]] علاقه‌مند شد. مخصوصاً از کتاب گفتگویی در شیمی ([[Conversations in Chemistry]]) نوشته [[Jane Marcet]] خیلی الهام گرفت.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= KUHF-FM Houston|کوشش= |ویرایش= The Engines of Our Ingenuity |سال=|شابک=|نویسنده= John H. Lienhard|نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= episode No.744 |زبان=en |مقاله= [http://www.uh.edu/engines/epi744.htm Jane Marcet's Books] |ژورنال= |نشریه=NPR television network |تاریخ=1992 |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2007-10-02.</ref>
 
[[پرونده:Humphry Davy Engraving 1830.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|سر [[همفری دیوی]]، ۱۸۳۰، قلمزنی مبنی بر نقاشی اثری از [[سر توماس لارنس]] (۱۷۶۹–۱۸۳۰)]]
در بیست سالگی در سال ۱۸۱۲ در پایان شاگردیش او در سخنرانیهایسخنرانی‌های دانشمند سرشناس شیمی، [[همفری داوی]]، رئیس [[انجمن رویال]]، شرکت کرد. سپس فارادی یک کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای بر اساس سخنرانی‌های دیوی به او ارسال کرد. پاسخ دیوی سریع و مهربانانه و دلچسب بود. وقتی دیوی بینایی خود را به دلیل [[نیتروژن تری کلرید]] از دست داد تصمیم گرفت فارادی را به عنوان منشی استخدام کند در آن دوران فارادی فرد متشخصی شناخته نمی‌شد و گفته می‌شود که همسر دیوی با او برخورد خوبی نداشت. به هر حال طولی نکشید که فارادی از داوی پیش افتاد. فارادی با ریاضیات مشکل داشت و هرگز مقدار زیادی از آن را نیاموخت و بنابراین برایش مشکل بود که ازآن چه در آزمایشگاهش، راجع به پدیده عجیب الکترومغناطیس مشاهده می‌کرد، تصویری نظری بسازد، گرچه سرانجام او موفق شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طرح بزرگ|نام خانوادگی=هاوکینگ|نام=استیون|ناشر=انتشارات مازیار|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=۸۱}}</ref>
 
فارادی با سارا برنارد (Sarah Barnard) {{رچ}} (۱۸۷۹–۱۸۰۰) در ۲ ژوئن ۱۸۲۱ ازدواج کرد اما [[فرزند]]ی نداشت.<ref name=ODN>BFrank A. J. L. James, ‘Faraday, Michael (1791–1867)’, [[Oxford Dictionary of National Biography]], [[انتشارات دانشگاه آکسفورد]]، Sept 2004; online edn, Jan 2008 [http://www.oxforddnb.com/view/article/9153 accessed 3 March 2009]</ref> آنهاآن‌ها وقتی در [[ساندمانیان]] بودند باهم آشنا شدند. حامی و مشاور او [[جان مدجک فولر]] بود که [[کرسی استادی]] [[فولرین شیمی]] را در مؤسسه رویال ایجاد کرد. فارادی اولین و معروفترین فرد دارنده این مقام بود که تا آخر عمرش برای این مقام انتخاب شد. او در منزلش در [[همپتون کورت]] در ۲۵ اوت ۱۸۶۷ میلادی درگذشت.
 
== فتوحات علمی ==
خط ۵۳:
 
در سال ۱۸۲۱م، کمی بعد از اینکه شیمیدان و فیزیکدان [[دانمارکی]]، [[هانس کریستین اورستد]]، الکترومغناطیس را کشف کرد، [[همفری دیوی]] و دانشمند بریتانیایی [[ویلیام هید ولاستون]] William Hyde Wollaston سعی کردند تا یک [[موتور الکتریکی]] را طراحی کنند، اما نتوانستند.<ref name="IEEUK" /> فارادی پس از صحبت با این دو نفر، تصمیم به ساخت دو وسیله برای تولید آنچه که او گردش الکترومغناطیسی (یک حرکت چرخشی پیوسته ناشی از نیروی مغناطیسی اطراف یک سیم) می‌نامید، گرفت. اگر یک سیم غوطه‌ور در یک حمام [[جیوه]] با یک [[آهنربا]] که در وسط آن قرار داده شده، با [[الکتریسیته]] تولید شده توسط یک [[باتری شیمیایی]] [[شارژ]] می‌شد، در اطراف [[آهنربا]] می‌چرخید.
وسیله اخیر یک [[موتور هم قطبی]] (homopolar motor) نامیده می‌شود. این اکتشافات و [[آزمایش]]ات پایه فناوری [[الکترومغناطیس]] نوین را بنا نهاد. فارادی نتایج تحقیقات خود را منتشر کرد بدون این که از والستون و داوی (Wollaston و Davy) در ابتدای کتاب قدردانی کند و این امر ستیزه‌ای را به وجود آورد که باعث شد که فارادی برای چند سال از تحقیقات [[الکترومغناطیس]] کناره گیریکناره‌گیری کند. {{Fact|date=October 2008}}
 
[[پرونده:Faraday magnetic rotation.jpg|بندانگشتی|200px|آزمایش چرخش الکترومغناطیسی فارادی، ۱۸۲۱<ref>{{یادکرد|فصل=2 |کتاب=Experimental Researches in Electricity|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال= 1844 |شابک= |نویسنده= Faraday, Michael|نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} See plate 4.</ref> در]] سال ۱۸۳۱ او سری بزرگ آزمایش‌هایش را که در آن به کشف [[القای الکترومغناطیسی]] نایل شد، آغاز کرد. او فهمید که اگر یک آهنربا را از وسط یک حلقه سیمی عبور دهد، یک جریان الکتریکی در سیم ایجاد می‌شود. [[جوزف هانری]] نیز چند سال بعد به‌طور مشابهی [[خود القایی]] را کشف کرد و هر دوی اینها بعد از کار [[فرانسبسکو زانتدچی]] (Francesco Zantedeschi) در سال ۱۸۲۹ و ۱۸۳۰ در ایتالیا بود.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده=Brother Potamian |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [[:s:en:Catholic Encyclopedia (1913)/Francesco Zantedeschi|Francesco Zantedeschi article at the Catholic Encyclopedia]] |ژورنال= |نشریه=Wikisource |تاریخ= 1913 |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2007-06-16.</ref>
خط ۵۹:
دلایل او نشان داد که [[جریان الکتریکی]]، [[مغناطیس]] را ایجاد کرده‌است. سپس فارادی از این اصول برای ساخت [[دینامو]]، شکل قدیمی [[ژنراتور]]های توان پیشرفته الکتریکی، استفاده کرد.
 
فارادی بیان داشت که نیروهای الکترومغناطیسی در فضای خالی اطراف [[هادی]] وجود دارد، اما او کارش را بر روی این پروژه تکمیل نکرد. تجسم آزمایشی فارادی از خطوط شار نشأت گرفته از بدنه بارها، برای بار اول بصورتبه صورت ریاضی توسط قانون القای فارادی (که بعداً جزو [[معادلات ماکسول]] شد) مدل شد که در تعمیم کلی تکمیل شده و به عنوان تئوری میدان شناخته شده‌است. فارادی بصورتبه صورت تفننی به شیمی نیز پرداخت و مواد شیمیایی نظیر بنزن را کشف و سیستم اعداد [[اکسیداسیون]] و [[میعان]] [[گاز]]ها را ابداع کرد. او همچنین قانون [[الکترولیز]] را کشف کرده و الفاظی نظیر آند، [[کاتد]]، [[الکترود]] و [[یون]] را عمومی ساخت.
 
[[پرونده:Faraday photograph ii.jpg|بندانگشتی|چپ|150px|مایکل فارادی در حال نگه داشتن یک میله شیشه‌ای که در سال ۱۸۴۵ برای نشان دادن این که خاصیت مغناطیسی می‌تواند بر روی نور در مواد عایق اثر بگذارد استفاده می‌شد<ref>Detail of an engraving by [[Henry Adlard]], based on an earlier photograph by Maull & Polyblank ''ca.'' 1857. See [http://www.npg.org.uk/live/search/person.asp?LinkID=mp01529 National Portrait Gallery, UK]</ref>]]
 
=== دیامغناطیس ===
در سال ۱۸۴۵ او آنچه را که اکنون [[اثر فارادی]] می‌نامیم و پدیده‌ای را که او [[دیامغناطیسم]] نامید، کشف کرد. سطح [[پلاریزاسیون]] نوری که بصورتبه صورت خطی قطبی شده و از میان یک محیط مادی منتشر شده را می‌توان توسط بکار گیریبکار‌گیری یک میدان مغناطیسی خارجی که در جهت انتشار تنظیم شده، چرخاند. او در دفترچه‌اش نوشت که من در نهایت در توصیف یک منحنی مغناطیسی یا خطوط نیرو و در مغناطیس کردن یک شعاع از نور موفق شدم. این نشان داد که [[نیروی مغناطیسی]] و [[نور]] به هم مرتبط هستند.
[[پرونده:YoungJamesClerkMaxwell.jpg|بندانگشتی|چپ|150px|[[جیمز کلارک ماکسول]]]]
 
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/مایکل_فارادی»