لوون داویدیان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏سوابق: فقط بنابر {{جلد مجله}}
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۶۱:
در مهر ۱۳۵۷ خورشیدی (۱۹۷۸ میلادی)، به اتفاق همسر و دو فرزندش به ایران بازگشت و علاوه بر اشتغال به حرفهٔ پزشکی و تدریس در دانشگاه شهید بهشتی به مشارکت فعال و پیگیر در امور اجتماعی و فرهنگی جامعهٔ ارمنیان تهران پراخت.
 
از سال ۱۳۶۰ خورشیدی (۱۹۸۱ میلادی) به عضویت هیئت علمی [[دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی]] درآمد و از سال ۱۳۶۲–۱۳۷۸ خورشیدی (۱۹۸۳–۱۹۹۹ میلادی) عهده دارعهده‌دار ریاست «بخش روان پزشکی مرکز آموزشی و درمانی [[بیمارستان طالقانی]]» بود. از سال ۱۳۶۵ خورشیدی (۱۹۸۶ میلادی) نیز بنابر دستورها وزرای دوره‌های مختلف بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به عضویت بورد ارزشیابی تخصصی روان پزشکی در آمد.
 
دکتر داویدیان در طی سال‌های فعالیت پزشکی خود در میزگردهای مختلف داخلی و خارجی از جمله میزگردهای بین‌المللی روانپزشکی [[آتن]] ۱۳۶۷ خورشیدی (۱۹۸۹ میلادی)، [[مادرید]] ۱۳۷۵ خورشیدی (۱۹۹۶ میلادی) و [[هامبورگ]] ۱۳۷۸ خورشیدی (۱۹۹۸ میلادی) شرکت و در خصوص انگیزه‌های خودکشی، که حاصل تحقیقات وی بر روی ۱۱۰ بیمار روانی مرتکب خودکشی بستری در [[بیمارستان لقمان]] بود، سخنرانی کرد. وی همچنین نتایج تحقیقات خود را در زمینهٔ درمان افسردگی، حزن و اندوه، بیماری‌های عصبی و درمان‌های دارویی بیماران مبتلا به عدم تعادل روانی، بیماران مرتکب خودکشی و بیماران دارای تمایل خودکشی در این میزگردها ارائه داد.
خط ۷۴:
از آنجایی که دکتر داویدیان با بیش از ۳۵ سال سابقهٔ فعالیت اجتماعی در درون جامعهٔ اقلیت ارمنی ایران و [[ارمنیان خارج از ارمنستان|جوامع ارمنی تبار پراکنده در جهان]] و مطالعه در خصوص مسائل آنان دارای تجربه‌ای عمیق در سطوح تخصصی گوناگون بود و نسبت به مشکلات و چالش‌هایی که در دراز مدت در جامعهٔ ارمنی ایرانی ایجاد شده بود شناختی جامع داشت همواره برای رفع مسائل اجتماعی مربوط به ارمنیان تلاش می‌کرد. او معتقد بود محیط مدارس ارمنیان باید جوی آکنده از فرهنگ قومی-مذهبی داشته باشد تا نسل‌های جدید با شناخت هویت خود به منزلهٔ شهروندانی وفادار، وظیفه‌شناس و [[ایران‌دوست]] تربیت شوند. او اعتقاد داشت اقلیت ارمنی ایرانی در کنار وظایف مدنی خود باید مدافع حقوق مدنی ویژهٔ خود نیز باشد زیرا اهم این حقوق، که [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] هم آن را تضمین کرده، در اکثر موارد دچار چالش‌های اجرایی می‌شود.
 
دفتر نمایندگی دکتر داویدیان با همکاری شورای خلیفه‌گری ارمنیان و افراد خیر طی ۱۳۷۹–۱۳۸۱ خورشیدی به مشکلات اجتماعی-اقتصادی مراجعان نیازمند نظیر تقبل و تأمین هزینه‌های تحصیلی، اجارهٔ مسکن، معالجات پزشکی و مسائلی از قبیل ملاقات و آشنایی با خانواده‌های قشرها کم درآمد رسیدگی می‌کرد و توجه‌ای جدی به مسئلهٔ دیهٔ اقلیت‌های دینی، حقوق وراثت، امور زندانیان، مسئلهٔ بی‌کاری و دیگر مسائل حقوقی خانوادگی آنان داشت. در این زمینه تلاش پیگیر وی برای ایجاد تعادل در دیهٔ اقلیت‌های مذهبی و اختصاص بودجه‌ای از سوی دولت برای همیاری به فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی نهادهای متعلق به آنهاآن‌ها شایان ذکر است.
 
دکتر لئون داویدیان طی گزارش‌های مستمر و براساس داده‌های مدلل مشکلات و مسائل جامعهٔ ارمنیان را به اطلاع [[رئیس‌جمهور ایران|ریاست جمهوری وقت]]، [[سید محمد خاتمی]]، می‌رساند که نتیجهٔ آن تشکیل کمیتهٔ رسیدگی به مشکلات و مسائل اقلیت‌های مذهبی براساس دستور رئیس جمهور در وزارت کشور بود.
خط ۸۰:
وی اولین بار در تاریخ [[مجلس ایران]] در اردیبهشت ۱۳۸۱ خورشیدی طرحی با امضای سی تن از نمایندگان برای به رسمیت شناختن روز [[۲۴ آوریل]] به منزلهٔ سالروز [[نسل‌کشی ارمنی‌ها]] توسط در [[ترکیه عثمانی]]) به شرح زیر به مجلس ارائه کرد:
 
{{گفتاورد|«به نام خدا، با توجه به اصل یکصد و پنجاه و چهارم [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]]، که سعادت انسان در کل جامعهٔ بشری را آرمان خود می‌داند و استقلال و آزادی و حکومت حق و عدل را حق همهٔ مردم جهان می‌شناسد، بنابراین، در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی ملت‌های دیگر از مبارزهٔ حق طلبانهٔ مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت می‌کند. ما امضاء کنندگان زیر با اعتقاد راسخ به حقوق انسانی و اصل همزیستی مسالمت آمیز ملل و ادیان و با عنایت به کنوانسیون‌های بین‌المللی مترتب برموارد فوق نژادکشی ارمنیان در سال ۱۹۱۵ میلادی را تقبیح نموده و خواهان محکومیت رسمی این واقعه توسط دولت ترکیه به طوربه‌طور خاص و سایر کشورهای عضو سازمان ملل متحد به طوربه‌طور عام می‌باشیم. رویکرد صادقانهٔ دولت ترکیه نسبت به این موضوع می‌تواند آغازگر شکل گیریشکل‌گیری حسن روابط بین ملت‌های ترکیه و ارمنی، که از دیدگاه ثبات و امنیت منطقه دارای اهمیت ویژه است، باشد.»}}
 
== فعالیت‌ها ==
خط ۸۸:
* ۱۳۴۲ خورشیدی (۱۹۶۳ میلادی) عضویت در جامعهٔ دانشگاهیان ارمنیان ایران.
* ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) عضویت در جامعه پزشکان ارمنی ایران و ریاست آن به مدت سه سال.
* عضو شورای خلیفه‌گری ارمنیان تهران در چهار دورهٔ دو ساله از ۱۳۶۵–۱۳۶۷ خورشیدی، ۱۳۷۰–۱۳۷۲، ۱۳۷۲–۱۳۷۴، ۱۳۷۶–۱۳۷۹ که در دو دورهٔ اخیر سمت دبیری شورا را عهده دارعهده‌دار بود.
* ۱۳۷۱ خورشیدی (۱۹۹۲ میلادی) شرکت در مجمع ملی همگانی ارمنیان حوزهٔ دینی کیلیکیه (در حلب سوریه) و انتخاب برای ریاست این مجمع.
* ۱۳۷۵ خورشیدی (۱۹۹۶ میلادی) شرکت در مجمع ملی همگانی ارمنیان حوزهٔ دینی کیلیکیه در بیروت و عضویت در ادارهٔ امور سیاسی این مجمع.
* ۱۳۷۶ خورشیدی (۱۹۹۷ میلادی) عضویت در جمع هیئت نمایندگان شرکت کنندهشرکت‌کننده در هشتمین مجمع سالانهٔ شورای جهانی کلیساها در [[زیمبابوه]].
* ۱۳۸۴ خورشیدی (۲۰۰۵ میلادی) انتخاب و عضویت در هیئت نمایندگان [[خلیفه‌گری ارامنه تهران|خلیفه‌گری ارمنیان تهران]] و عهده داری سمت دبیری اول هیئت تا ۱۳۸۷ خورشیدی.
* ۱۳۸۸ خورشیدی (۲۰۰۹ میلادی) انتخاب مجدد به عضویت ادارهٔ مرکزی مجمع ملی ارمنیان حوزهٔ دینی کیلیکیه در [[بیروت]].
دکتر لئون داویدیان از ۱۳۷۵ خورشیدی تا زمان درگذشتش، در ۲۴ تیر ۱۳۸۸ ش، صاحب امتیاز و مدیر مسئول فصلنامهٔ فرهنگی پیمان بوده استبوده‌است.
 
== سوابق ==
خط ۱۰۵:
 
== درگذشت ==
در روز چهارشنبه ۲۴ تیر ۱۳۸۸ (۱۵ ژوئیه ۲۰۰۹) در سن ۶۵ سالگی در [[پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین]] در حوالی قزوین کشته شد و در قطعه شهدای غیرنظامی [[گورستان ارامنه تهران (بوراستان)]] به خاک سپرده شده استشده‌است.
 
== منایع ==