کافرقلعه (سنگسر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''کافر قلعه''' نام دژی تاریخی است که در حدود ۶ کیلومتری غرب مرکز شهر [[مهدی‌شهر]] ([[سنگسر]]) در [[شهرستان مهدی‌شهر]] بر فراز کوهی بلند که از پای آن [[چشمه گل رودبار]] می‌جوشد، قرار گرفته استگرفته‌است.

دیوارها و برج و باروی آن سنگ و گچ و [[ساروج]] و قسمتی از دیوارها از آجر است و پیداست که بنیاد دژ از زمان‌های دیرین بوده و همچنان که از اسم آن مشخص می‌شود بعداً مورد استفاده [[باطنیان]] یعنی پیروان [[حسن صباح]](رجب ۴۸۳ تا ۶ ربیع‌الثانی ۵۱۸ هجری قمری) قرار گرفته و بهمینبه همین جهت به رسم [[سلجوقیان]] (شاخهٔ بزرگ ۴۲۹–۵۵۲ هجری) که باطنیان را ''«ملاحده»'' می‌نامیدند، آنجا را ''«کافر قلعه»'' خوانده‌اند.

در [[سنگسر]] روایت می‌کنند که قلعه نشینان پس از سال‌ها پایداری سرانجام هنگامی که ناچار به ترک آن شدند سلاح‌ها، وجوه و اشیاء ذیقیمت خود را در جوار قلعه در شکاف کوهی گذاشتند و جلوی آن را با سنگ و صخره چنان گرفتند که به کلّی ناپدید شد و تا کنونتاکنون کسی به آن دست نیافته استنیافته‌است. ساختار خاص کوه گل رودبار و صخره‌های پرشیب آن به این فرضیه قوت می‌بخشد.

گرچه علّت ترک قلعه را ذکر نمی‌کنند امّا این واقعه باید پس از کشته شدن [[رکن‌الدین خورشاه]]، آخرین خداوند [[دژ الموت]] (۶۱۸–۲۹ شوال ۶۵۴ هجری) به فرمان [[هولاکوخان|هولاکوخان مغول]] (۶۵۴–۶۶۳ هجری) یعنی پس از ۶۵۴ هجری انجام شده باشد و احتمالاً از حدود زمان حسن صباح تا این تاریخ مورد استفاده پیروان او بوده استبوده‌است.