عبدالرحمن بدوی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بهبود/اضافه کردن منبع |
گسترش مقاله |
||
خط ۱۹:
}}
'''عبدالرحمن بدوی''' ({{lang|ar| عبد الرحمن بدوی}}؛ زاده: ۱۷ فوریه ۱۹۱۷ - درگذشته: ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۲) یکی از بارزترین استادان فلسفه عرب در قرن بیستم میباشد، وی دارای کتابهای فراوانی است که شامل بیشتر از ۱۵۰ کتاب میباشد، بعضی از کتابها جنبه تحقیقی دارد و بعضی دیگر ترجمه و گردآوری و تألیف شدهاست، بعضی از فعالین در زمینه فلسفه او را اولین فیلسوف وجودی (هستیشناس) در مصر میدانند که اینهم بخاطر تأثیراتی است که وی از بعضی از وجودیین (هستیشناسان) در اروپا و در راس آنها فیلسوف آلمانی مارتین هایدجر پذیرفتهاست.<ref>Mona Mikhail (1992), ''Studies in the Short Fiction of Mahfouz and Idris'', [[NYU Press]], p. 28</ref>
== زندگینامه ==
پدر وی بدوی بن بدوی بن محمود الشریاصی، کدخدای روستای شریاص، وی که یکی از ثروتمندان منطقه بشمار میرفت ۴ سال قبل از ولادت عبدالرحمن مورد حمله تروریستی قرارگرفت. عبدالرحمن بن بدوی در روستای شریاص – دمیاط بدنیا آمد، وی پانزدهمین فرزند از بین ۲۱ خواهر و برادر دیگرخود بود. وی مدرسه ابتدایی را در سال ۱۹۲۹ از مدرسه فارسکور فارغالتحصیل شد، دبیرستان را در سال ۱۹۳۲ در مدرسه السعیدیه در الجیزه به پایان رساند. در سال ۱۹۳۴ لیسانس خود را در مدرسه السعیدیه که مشهورترین مدرسه در مصر بخاطر اینکه مدرسه فرزندان ثروتمندان و بزرگان بود بپایان رساند و در کل مصر نفر دوم شد. درسال ۱۹۳۴ به دانشکده ادبیات قسمت فلسفه در دانشگاه قاهره راه یافت، دکتر طه حسین وی را برای مدت ۴ ماه در سال ۱۹۳۷ برای فراگیری زبان آلمانی و ایتالیایی به آلمان و ایتالیا فرستاد، دکتر عبدالرحمن در همان سال به قاهره برگشت و در مه ۱۹۳۸ با درجه لیسانس ممتاز و عالی از قسمت فلسفه فارغالتحصیل شد.
بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی، از طرف دانشگاه قاهره وی را بعنوان دانشیار و استادیار بکار گمارده شد تا اینکه وی توانست فوقلیسانس و دکترای خودش را در سال ۱۹۴۴ از دانشگاه قاهره «که در آن زمان به نام دانشگاه ملک فؤاد شناخته میشد» دریافت نماید. اسم رساله خاص وی برای گرفتن دکتر عبارت بود از «زمان هستی» که طه حسین با نوشتن یک یادداشت روی آن در ۲۹ مه ۱۹۴۴ گفت: برای اولین بار ما نظارهگر فیلسوفی مصری هستیم. دکتر عبدالرحمن بدوی در این کتاب در مورد مرگ در فلسفه هستی و زمان هستی به بحث و بررسی پرداختهاست.
دکتر عبدالرحمان بدوی بخوبی به زبانهای فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی، یونانی، لاتینی، انگلیسی و فارسی و عربی صحبت میکرد.
== منابع ==
|