ژان بودریار: تفاوت میان نسخه‌ها

|نسب=

|علایق اصلی= [[پسامدرنیته]] و [[پساساختارگرایی]]

|تاریخ مرگ=۶ مارس ۲۰۰۷

|شریک (های) زندگی=

|دین=

|تأثیرگذار بر=

|وب‌گاهوبگاه رسمی=

'''ژان بودریار''' {{به فرانسوی|Jean Baudrillard}}{{رچ}} (۲۷ ژوئیه ۱۹۲۹-۶۱۹۲۹–۶ مارس ۲۰۰۷ میلادی) جامعه‌شناس، فیلسوف، عکاس و نظریه‌پرداز [[پسامدرنیته]] و [[پساساختارگرایی]] است.

ژان بودریار معروفترین و جنجالی‌ترین نظریه‌پرداز پست مدرنیته است. او استدلال می‌کند که جوامع پسامدرن از تکنولوژی‌های اطلاعات و ارتباطات اشباع و به عصر وانمایی (شبیه سازیشبیه‌سازی) وارد شده‌اند. به نظر بودریار طلیعه یطلیعهٔ فرهنگ‌های مصرفی اساساً مرزبندی‌های معمول بین هنر والا و هنر نازل، امور عمیق و امور سطحی، فرهنگ و کالا، دال و مدلول و نفس ایده یایدهٔ نیازهای انسانی را برای برآورده ساختنِ آن‌ها در ورطه یورطهٔ تردید افکنده استافکنده‌است. او از طریق تحلیلی که رویکرد پساصنعتی آشکارترین به خود گرفته‌است، استدلال می‌کند که روابط واقعی تولید و مصرف، جای خود را به یک نظام نشانه‌ای داده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی=مهدی زادهمهدی‌زاده |نام =سید محمد |نام کتاب= نظریه‌های رسانه: اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی |ناشر=همشهری |سال=۱۳۸۹ | =۲۹۳}}</ref>

اما در دوران پست مدرن، این رابطه به هم ریخته و مرز واقعیت و بازنمایی (Representation) از بین رفته، و گاهی رابطهٔ آن دو برعکس شده، و واقعیت تقلیدی از بازنمایی گشته است.گشته‌است؛ و بازنمایی‌ها به جای بازنمایی از واقعیت، از همدیگر تقلید می‌کنند و به یکدیگر ارجاع می دهندمی‌دهند. بودریار این شبکهٔ بافته شده از بازنمایی‌های رسانه‌ها را [[ابرواقعیت]] می نامدمی‌نامد.<ref>گلن وارد، پست مدرنیسم، ترجمۀترجمهٔ قادر فخر رنجبری و ابوذر کرمی، نشر ماهی</ref>

با ساخته شدن [[فیلم ماتریکس]] که سازندگانش بودریار را یکی از سرنخ‌های فکری فیلم معرفی کردند و با مباحثی که دربارهدربارهٔ جنگ خلیج فارس درگرفت نام او بیش از پیش مطرح شد. با وجود این، بودریار چندان به سینما باور نداشت و آن را قسمی از [[واقعیت حاد|حادواقعیت]] (هایپررئالیته) می نامیدمی‌نامید. نمونه‌ای از این رویکرد را می‌توان در دیدگاه او دربارهدربارهٔ فیلم اینک آخرالزمان مشاهده کرد.<ref>ژان بودریار – ریچارد جی لین- ترجمهٔ مهرداد پارسا- نشر رخداد نو- چاپ دوم</ref>

بودریار معتقد است جهان پسامدرن جهان [[وانموده]] است و به همین دلیل دیزنی لند و تلویزیون واقعیت‌های [[آمریکا]] را تشکیل می‌دهند. از نظر بودریار ما وارد جهان فراواقعی شده‌ایم. به عبارت دیگر، [[واقعیت]] تولید می‌شود، ولی از قدرت ما خارج است. بودریار حتی مقاله‌ای راجع به [[جنگ خلیج فارس]] در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ نوشت و اشاره کرد که این جنگ، کاملاً ساخته و پرداختهٔ [[رسانه|رسانه ها]]‌ها بود و آن‌ها چنین جنگی را برای ما تصویر کردند. آنچه که ما از واقعیت و جهان واقعی می‌بینیم در واقع تصویری است که به ما نشان داده می‌شود. رسانه به صورت دریچه نگاه ما به جهان عمل می‌کنند. حتی وقتی که در صدد مخالفت با این نظام سرمایه داریسرمایه‌داری پیشرفته باشیم بلافاصله به بخشی از آن تبدیل می‌شویم. از نظر بودریار پیروی [[عقل ابزاری]] بر شیوه‌های زندگی بشری موجب انحلال سوژهٔ اجتماعی و خصوصی شدن بعد سیاسی شده‌است. این انحلال که همراه با انحلال کامل سوژهٔ هگلی به دنبال نقد نیچه‌ای از متافیزیک است، متفکران پسامدرن را به سوی نوعی [[نسبی‌گرایی فرهنگی]] سوق می‌دهد که همراه با [[پلورالیسم]]ی افسون زدا سقوط [[ایدئولوژی]]ها و نگرش‌های سهوگرایانه را فراهم می‌آورد.<ref name="test">موج چهارم – رامین جهانبگلو- ترجمهٔ منصور گودرزی- نشر نی- چاپ چهارم ۱۳۸۴- ص ۷۸-۷۹۷۸–۷۹</ref>

== نظریه‌های بودریار دربارهدربارهٔ تروریسم ==

* [http://www.ketabnews.com/detail-23556-fa-0.html نگاهی به "«جامعه مصرفی"» بودریار]

* [http://www.iran-emrooz.net/index.php?/think/more/12369/ وب‌گاهوبگاه ایران امروز]