ایلخانان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۵:
|native_name = سلسلهٔ ایلخانی (ایلخانان)
|conventional_long_name =
= Chobanids
|continent = آسیا
|region = خاورمیانه
|country = [[ایران]]
|era =
|status = [[فراامپراتورىفراامپراتوری]]
|status_text =
|empire =
خط ۶۶:
| = Ilkhanate in 1256–1353.PNG
|image_map_alt =
|image_map_caption = قلمرو إيلخانانإیلخانان در أطراف آسياآسیا
|image_map2 =
|image_map2_alt =
خط ۷۶:
|national_anthem =
|common_languages = [[فارسی]]
|religion = [[بودیسم|برهمايىبرهمایی]]، [[شمن‌باوری|آتئيستآتئیست]]، [[اسلام]]
|currency =
|leader1 = هولاکوخان
خط ۹۴:
|year_leader7 = [[۷۱۶ (قمری)|۷۱۶]]-[[۷۰۳ (قمری)|۷۰۳]]
|year_leader8 = [[۷۳۶ (قمری)|۷۳۶]]-[[۷۱۷ (قمری)|۷۱۷]]
|title_leader =
|representative1 =
|representative2 =
خط ۱۳۴:
|stat_pop5 =
|footnotes =}}
'''ایلخانان''' یا '''ایلخانیان''' نام سلسله‌ای [[مغول]] است که از سال ۶۵۴ تا ۷۵۰ ه‍. ق. معادل ۱۲۵۶ تا ۱۳۴۹ میلادی در ایران حکومت می‌کردند و فرزندان [[چنگیزخان]] [[مغول]] بودند. لشکریان چنگیزخان نخستین بار در سال ۶۱۸ ه‍. ق. معادل ۱۲۲۱ میلادی به خراسان حمله نمودند. چنگیزخان در سال ۱۲۲۵ میلادی به مغولستان بازگشت و در آنجا درگذشت. سال ۱۲۵۱ م. [[منگو]] یا منگل، خان بزرگ یا قاآن، بر آن شد تا با اعزام برادرانش [[هولاکو]] و [[قوبیلای]] (کوبلاخان) به ترتیب به ایران و چین پیروزی‌های مغولان را تحکیم و تکمیل کند. هولاکو با فتح ایران سلسله ایلخانیان ایران و قوبیلای با فتح چین [[سلسله یوان]] چین را بنیان نهادند. ایلخانان یعنی [[خان]]ان محلی و غرض از این عنوان آن بوده‌است که سمت اطاعت ایلخانان را نسبت به [[قاآنان]] می‌رسانند و این احترام همه وقت از طرف ایلخانان ایران رعایت می‌شده‌است. فتح ایران به دست هلاکوخان پیامدهای مهمی چون پایان کار [[اسماعیلیان]] و انقراض خلافت [[عباسیان]] در پی داشت. ایلخانان در ابتدا دین بودایی داشتند اما به تدریج به اسلام گرویدند. ایلخانان مسلمان خود را سلطان نامیده و نام‌های اسلامی برگزیدند.
 
[[پرونده:Mongol Empire map.gif|بندانگشتی|چپ|300px|مرزهای امپراتوری مغول در عصر [[چنگیزخان]]]]
خط ۱۶۴:
{{تاریخ ایران}}
{{اصلی|الگو:شجره‌نامه شاهان ایلخانی ایران}}
# [[هولاکوخان]] پسر تولوی پور چنگیز از ۶۵۱ تا ۶۶۳ ه‍. ق.
# [[اباقاخان]] پسر هولاکو از ۶۶۳ تا ۶۸۰ ه‍. ق.
# [[تگودار]] (سلطان احمد) پسر هولاکو از ۶۸۰ تا ۶۸۳ ه‍. ق.
# [[ارغون‌خان]] پسر اباقا از ۶۸۳ تا ۶۹۰ ه‍. ق.
# [[گیخاتوخان]] پسر اباقا از ۶۹۰ تا ۶۹۴ ه‍. ق.
# [[بایدوخان]] پسر طرغان پسر هولاکو از جمادی‌الاولی ۶۹۴ تا ذیقعدهٔ۶۹۴ ه‍. ق.
# [[غازان پسر ارغون]] از ۶۹۴ تا ۷۰۳ ه‍. ق.
# [[الجایتو]] (خدابنده) پسر ارغون از ۷۰۳ تا ۷۱۶ ه‍. ق.
# [[ابوسعید بهادرخان]] پسر الجایتو از ۷۱۶ تا ۷۳۶ ه‍. ق.
 
با مرگ ابوسعید در واقع دودمان هلاگو منقرض گشت، در ادامه شاهزادگان دیگر دودمان‌های مغول به مقام ایلخانی رسیدند یا ادعای این مقام را داشتند. حتی گاهی شاهزادگانی با نسب‌های ساختگی ادعای تاج و تخت نمودند. افراد زیر را می‌توان از مدعیان مطرح ایلخانی در این دوران دانست؛
# [[ارپاوگان]] از ۷۳۶ تا ۷۳۶ ه‍. ق.
# موسی‌خان پسر علی پسر پایدو از شوال تا ۱۴ ذیحجهٔ۷۳۶ ه‍. ق.
# محمدخان پسر منگو تیمور پسر هولاکو...هولاکو… ذیحجه ۷۳۷ ه‍. ق.
# [[ساتی‌بیگ]] دختر الجایتو ذیحجهٔ۷۳۹ تا ۷۴۱ ه‍. ق.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/sati-bik-princess |عنوان = SATI BIK| ناشر = Encyclopaedia Iranica|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ دسامبر ۲۰۱۶}}</ref>
# شاه‌جهان [[تیمور پسر آلافرنگ]] پسر گیخاتو ذیحجهٔ۷۳۹ تا ۷۴۰ ه‍. ق.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/jahan-timur |عنوان = JAHĀN TIMÜR| ناشر = Encyclopaedia Iranica|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ دسامبر ۲۰۱۶}}</ref>
# [[سلیمان‌خان پسر یشموت]] پسر هولاکو ذیحجهٔ۷۴۱ تا ۷۴۵ ه‍. ق.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/solayman-ilkhan |عنوان = SOLAYMĀN| ناشر = Encyclopaedia Iranica|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ دسامبر ۲۰۱۶}}</ref>
# [[طغاتیمور|طغاتیمورخان]] از ۷۳۶ تا ۷۵۳ ه‍. ق.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/togha-timur-ilkhan |عنوان = TOḠA TIMUR| ناشر = Encyclopaedia Iranica|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ دسامبر ۲۰۱۶}}</ref>
# انوشیروان از ۷۴۴ تا ۷۵۶ ه‍. ق.
# غازان خان دوم
 
== فهرست اسامی وزیران و صاحبان دیوان در دوره ایلخانان ==
''اُلُغ‌بیتِکچی''
* [[امیر سیف‌الدین خوارزمی|سیف‌الدین بهادر بن عبدالله خوارزمی]] (سیف‌الدین احمد بیتکچی) (۶۵۴–۶۶۱ ه‍. ق.) ← [[هلاکو|هلاکو خان]]
''صاحب دیوان''
* [[شمس‌الدین محمد جوینی]] (۶۶۱–دوشنبه ۴ شعبان ۶۸۳ ه‍. ق.) ← [[هلاکو|هلاکو خان]]، [[اباقاخان|اباقا خان]]، [[تگودار|احمد تگودار]]
* {{پم|بوقا|Buqa}}<ref group="پانویس">[[مخلص‌الملک جلال‌الدین سمنانی]] (ملک جلال‌الدین بیابانکی سمنانی) زیردست بوقا در امر صاحب‌دیوانی بود.</ref> (۶۸۳–اواخر ذیحجهٔ ۶۸۷ ه‍. ق.) ← [[ارغون خان]]
* {{پم|سعدالدوله ابهری|Sa'ad al-Dawla}} (<!--ابر-->؟–صفر ۶۹۰ ه‍.ق.<!--/ابر-->) ← [[ارغون خان]]
* [[صدرالدین زنجانی|صدرالدین احمد خالدی زنجانی]] (چاویان) (۶ ذیحجهٔ ۶۹۱–پنجشنبه ۶ جمادی‌الاول ۶۹۴ ه‍. ق.) ← [[گیخاتوخان|گیخاتو خان]]
* [[جمال‌الدین ابوالحسن علی بن محمد دستجردانی]] (جمادی‌الاول ۶۹۴–ذیقعدهٔ ۶۹۴ ه‍. ق.)<ref group="پانویس">ایرانیکا پایان نخستین دورهٔ وزارت دستجردانی را صفر ۶۹۵ ه‍.ق. آورده است؛آورده‌است؛ ولی باید توجه داشت که بایدو خان (گمارندهٔ دستجردانی) در ذیقعدهٔ ۶۹۴ ه‍.ق. کشته شده‌است. همچنین نام کامل او در بیشتر منابع نیامده است؛ ولی باید توجه نمود که [[قطب‌الدین شیرازی|قطب‌الدین محمود شیرازی]] برای این وزیر شرحی بر «حکمة الاشراق» [[شهاب‌الدین یحیی سهروردی|شهاب‌الدین یحیای سهروردی]] نوشته استنوشته‌است و نام کامل او را «جمال‌الدین علی بن محمد دستجردانی» آورده استآورده‌است. همچنین ابن طقطقی نیز در کتاب «الاصیلی فی انساب الطالبین» کنیهٔ او را ابوالحسن آورده استآورده‌است.</ref> ← [[بایدوخان|بایدو خان]]
* [[صدرالدین زنجانی|صدرالدین احمد خالدی زنجانی]] (چاویان) (بار دوم) (۶۹۵ ه‍. ق.) ← [[غازان خان|غازان خان یکم]]
* [[ملک شرف‌الدین محمد بیابانکی سمنانی]]<ref group="پانویس">مطابق نوشتهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا در درآیند «احمد خالدی زنجانی» پس از نخستین برکناری جمال‌الدین دستجردانی، صدرالدین احمد خالدی زنجانی برای بار دوم به وزارت می‌رسد. همچنین مطابق نوشتهٔ دانشنامهٔ ایرانیکا در درآیند «جمال‌الدین دستجردانی» پس از برکناری [مَلِک] شرف‌الدین [محمد] [بیابانکی] سمنانی، برای بار دوم جمال‌الدین دستجردانی به وزارت می‌رسد. شایان ذکر است ملک شرف‌الدین محمد بیابانکی سمنانی برادر مخلص‌الملک جلال‌الدین سمنانی (زیردست بوقا در امر صاحب‌دیوانی) و پدر [[علاءالدوله سمنانی|شیخ ابوالمکارم رکن‌الدین علاءالدوله احمد بن محمد بن احمد بیابانکی سمنانی]] عارف ایرانی می‌باشد.</ref> ← [[غازان خان|غازان خان یکم]]
 
''وزیر''
* [[جمال‌الدین ابوالحسن علی بن محمد دستجردانی]] (بار دوم) (۶۹۵–۶ ذیحجهٔ ۶۹۵ ه‍. ق.) ← [[غازان خان|غازان خان یکم]]
* [[صدرالدین زنجانی|صدرالدین احمد خالدی زنجانی]] (چاویان) (بار سوم) (۱ محرم ۶۹۶–چهارشنبه ۱۷ رجب ۶۹۷ ه‍. ق.) ← [[غازان خان|غازان خان یکم]]
* [[رشیدالدین فضل‌الله همدانی]] (۶۹۷–۷۱۷ ه‍. ق.) و [[خواجه سعدالدین محمد ساوجی]] (یا آوجی)<ref group="پانویس">غازان خان یکم او را هم‌زمان با رشیدالدین فضل‌الله به وزارت برگماشت؛ ولی الجایتو او را برکنار کرد و کشت و تنها رشیدالدین فضل‌الله را به وزارت برگماشت.</ref> (۶۹۷–۷۱۲ ه‍. ق.) ← [[غازان خان|غازان خان یکم]]، [[الجایتو]]
* [[رشیدالدین فضل‌الله همدانی]] (۶۹۷–۷۱۷ ه‍. ق.) و [[تاج‌الدین علیشاه جیلانی|تاج‌الدین علیشاه بن ابی‌بکر جیلان تبریزی]] (۷۱۲–اواخر جمادی‌الثانی ۷۲۴ ه‍. ق.) ← [[الجایتو]]، [[ابوسعید بهادرخان|ابوسعید بهادر خان]]
* [[غیاث‌الدین محمد علیشاهی]]<ref group="پانویس">در لغت‌نامهٔ دهخدا درآیند «صائن وزیر» از او به عنوان پسر تاج‌الدین علیشاه یاد شده‌است.</ref> ← [[ابوسعید بهادرخان|ابوسعید بهادر خان]]
* [[رکن‌الدین صائن وزیر|رکن‌الدین صائن فَسَوی]] (نصرةالدین عادل فَسَوی)<ref group="پانویس">فارسنامهٔ ناصری (جلد ۲، صفحهٔ ۱۳۹۲) از نیای او یعنی «خواجه ضیاءالملک فسوی» به عنوان وزیر جلال‌الدین منکبرنی خوارزمشاه یاد کرده‌است؛ ولی مطابق «سرگذشت خوارزمشاهیان به روایت سیرت جلال‌الدین منکبرتی»، «ضیاءالملک علاءالدین محمد بن مودود نسوی (<!--ابر-->؟فسوی<!--/ابر-->)» عارض لشکر جلال‌الدین منکبرنی بوده‌است. عارض لشکر منصبی معادل رئیس دارایی ارتش می‌باشد.</ref> (۷۲۵–؟ ه‍. ق.) ← [[ابوسعید بهادرخان|ابوسعید بهادر خان]]
* {{پم|دمشق‌خواجه|Demasq Kaja}} (<!--ابر-->؟–۵ شوال ۷۲۷ ه‍.ق.<!--/ابر-->) ← [[ابوسعید بهادرخان|ابوسعید بهادر خان]]
* {{پم|غیاث‌الدین محمد رشیدی|Ghiyas al-Din ibn Rashid al-Din}} (صاحب سعید) و [[خواجه علاءالدین محمد هندوی فریومدی]] (۸ ماه) ← [[ابوسعید بهادرخان|ابوسعید بهادر خان]]
خط ۲۱۱:
 
=== ایلخانان مورد حمایت جلایریان ===
* [[خواجه شمس‌الدین زکریا]] (یا خواجه شمس‌الدین محمدِ زکریا) ← {{پم|محمد خان (ایلخان)|Muhammad Khan (Ilkhan)}}،<ref group="پانویس">پشتیبان او [[شیخ حسن بزرگ|امیر شیخ حسن بزرگ]] (جلایر) بود.</ref>، ؟{{پم|شاه جهان تیمور خان|Jahan Temür}}<ref group="پانویس">پشتیبان او [[شیخ حسن بزرگ|امیر شیخ حسن بزرگ]] (جلایر) بود.</ref><ref group="پانویس">سرانجام جلایریان ادعای استقلال می‌کنند. وزیران جلایریان بدین شرح می‌باشند:
* خواجه نجیب‌الدین (برادر شمس‌الدین زکریا) ← [[سلطان اویس جلایر]]
* خواجه علاءالدین ← [[سلطان اویس جلایر]]
خط ۲۱۹:
* [[جمال‌الدین یلغز]] ← {{پم|سلطان حسین یکم جلایر|Shaikh Hussain Jalayir}}
* [[تاج‌الدین بن حدید]] ← [[سلطان محمد جلایر]]
* [[عبدالکریم بن نجم‌الدین]] ← [[سلطان حسین دوم جلایر]]</ref>
</ref>
{{چندستون-شکست}}
 
سطر ۲۲۸ ⟵ ۲۲۷:
* [[خواجه عبدالحی حمامی تبریزی]] (<!--ابر-->؟–۷۵۰ ه‍.ق.<!--/ابر-->) ← {{پم|انوشیروان خان|Anushirwan}}<ref group="پانویس">پشتیبان او [[ملک اشرف چوپانی]] بود.</ref>
* [[خواجه مسعود دامغانی]] ← {{پم|انوشیروان خان|Anushirwan}}<ref group="پانویس">پشتیبان او [[ملک اشرف چوپانی]] بود.</ref>
* [[شمس‌الدین محمد اژدری]]<ref>{{پک | جعفری‌مذهب | 1390 | ک=واپسین ایلخان | زبان=fa | ص=25–34}}</ref> (<!--ابر-->؟–؟اوایل محرم ۷۵۹ ه‍.ق.<!--/ابر-->) ← [[غازان خان دوم]]<ref group="پانویس">پشتیبان او [[ملک اشرف چوپانی]] بود. در بیشتر منابع از غازان دوم به عنوان ایلخانی یاد می‌شود که در منابع نوشتاری یادی از او نشده استنشده‌است و تنها از روی سکه‌هایش شناخته می‌شود. محسن جعفری‌مذهب در مقالهٔ «واپسین ایلخان» توانسته رد او را در دو منبع نوشتاری نشان دهد.</ref><ref group="پانویس">ملک اشرف چوپانی مغلوب [[جانی بیک]] شد و برای مدتی تبریز به دست جانی بیک افتاد. در پی مرگ جانی بیک، پسرش {{پم|بردی بیک|Berdi Beg}} که در تبریز بود به پایتخت پدر باز گشتبازگشت و [[اخی جوق]] را در تبریز نهاد.
* [[عمادالدین محمود کرمانی]] و [[امیر ابوبکر بن خواجه علیشاه]] (۷۵۹ ه‍. ق.) ← [[اخی جوق]]</ref>
{{چندستون-شکست}}
 
سطر ۲۸۲ ⟵ ۲۸۱:
{{پانویس|۲}}
{{انبار-رده}}
 
== منابع ==
* [http://www.radiofarda.com/content/f3_bookreview_mongolempire/2147397.html ایران در عهد ایلخانان مغول، رنسانس ایرانی، نوشته جورج لین]