زیاریان: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۳:
[[اسفار پسر شیرویه]]، هرچند ابتدا با [[سامانیان]] همراه بود، اما در آخر کار بر آنان شورید. او چندین جنگ با [[ماکان بن کاکی]] کرد و اورا شکست داد. [[اسفار بن شیرویه|اسفار]] مردی خونریز و غیر مسلمان بود. او به تدریج [[گرگان]]، [[طبرستان]]، [[قزوین]]، [[ری]]، [[قم]]، [[کاشان]] و [[خراسان]] را به تصرف خود درآورد. [[اسفار بن شیرویه|اسفار]] فرماندهی سپاه خود را به یکی از بزرگان ولایت، یعنی [[مرداویج زیاری|مرد آویچ]] پسر [[زیار]]، سپرد ولی خود با طغیان سربازان روبهرو گردید و در [[طالقان]] به قتل رسید (۳۱۶ ه. ق).
قلمرو حکومت [[مرداویج زیاری|مرد آویچ]] علاوه بر [[مازندران]] و و قسمتی از [[گیلان]]، به شهرهای [[ری]]، [[قم]] و [[کرج]] و [[ابهر]] و بالاخره [[همدان]] رسید. حتی سپاه خود را به حدود [[دینور]] نیز فرستاد (۳۱۹ ه. ق). [[مرداویج زیاری|مرد آویچ]]، [[اصفهان]] را فتح کرد و خیال حمله به [[بغداد]] را داشت. وی به زبان آورده بود که من [[شاهنشاهی ساسانی]] را برمیگردانم و قصد داشت که [[مدائن]] را پایتخت قرار دهد. او پس از آن که مراسم [[جشن سده]] را در [[اصفهان]] بر پای داشت، به علت اختلافی که میان غلامان [[مردمان ترک|ترک]] و [[دیلم]] او پیش آمده بود، در ۳۲۳ هجری به دست غلامان ترک در حمام کشته شد.
=== وشمگیر ===
|