خط سیاق: تفاوت میان نسخه‌ها

خظ سیاق معادلهایی هم در فرهنگهای دیگر دارد، که آنها نیز عملاً منسوخ شده‌اند. گونه‌هایی از این خط در [[جهان عرب]] (معروف به خط «دیوانی»)، جنوب آسیا ([[هند]]، [[پاکستان]]، و [[بنگلادش]]، معروف به خط «رقم»)، و [[امپراتوری عثمانی]] (معروف به «سیاقات») استفاده می‌شده است. نام این خط از واژهٔ [[زبان عربی|عربی]] «سیاق» به معنی «ترتیب» گرفته شده است. شکل بسیاری از علائم مورد استفاده در این خط نیز مبتنی بر شکل نوشتن اعداد به زبان عربی است.<ref>http://www-personal.umich.edu/~pandey/07414-siyaq.pdf</ref> این شکلها احتمالاً در دوران خلافت [[هشام بن عبدالملک]] (حدود ۱۰۵ تا ۱۲۵ هجری قمری) برای جایگزین کردن سیستمی که مبتنی بر سیستم حسابداری [[ساسانیان]] بوده است ابداع شده است.<ref>جواد صفی‌نژاد، ''کوششی در آموزش خط سیاق''، انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران، ۱۳۸۷.</ref> عده ای نیز بر این عقیده‌اند که این خط در زمان [[ترکان سلجوقی|سلجوقیان]] وارد جهان اسلام شده است.<ref>البهنسی، عفیف (١٩٩۵ م). معجم مصطلحات الخط العربی والخطاطین (الطبعة الأولی). بیروت: مکتبة لبنان ناشرون. صفحة ٧۵</ref> کلمه سایماق در [[زبان ترکی]] به معنای شمارش می‌باشد.<ref>http://www.sozluk.net/ingilizce/saymak.html</ref> امر مفرد از این مصدر «سای» بعلاوه پسوند «اق» یعنی «سایاق» باعث بوجود آمدن اسم وسیله می‌شود که به معنی وسیله شمردن می‌باشد.این اعداد برگرفته از الفبای ترکی اویغوری می باشد. و عده ای نیز سیاق را معرب سیاگ یا سیاک پارسی به معنای رنگ سیاه یا سیاهه به معنای چرکنویس می‌دانند.