محمدتقی آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

|اساتید=محمدهادی طالقانی{{سخ}}سید علی آقا قاضی طباطبایی{{سخ}}ملا محمد آملی{{سخ}}سید جمیل موسوم به جلیل{{سخ}}عبدالحسین هزارجریبی{{سخ}}رضا نوری مازندرانی{{سخ}}و …

|شاگردان=[[محمد صادقی تهرانی]]{{سخ}}[[حسن حسن‌زاده آملی]]{{سخ}}[[سید رضی شیرازی]]{{سخ}}[[عبدالله جوادی آملی]]{{سخ}}[[سید حسن سعادت مصطفوی]]{{سخ}}یحیی عابدی{{سخ}}مصطفی مسجد جامعی{{سخ}}محی‌الدین انواری{{سخ}}و …

'''محمدتقی آملی''' ,یا '''شیخ‌الاسلام محمد تقی آملی''' (زادهٔ ۱۳۰۴ ق. تهران - ۱۳۹۱ ق. تهران) از '''خاندان بنی جوان''',<ref>جوان ظاهراً نام یکی از شعراء دورهٔ صفویه</ref> پدرش [[مولاملا محمد آملی]] از حکما و فیلسوفان و عارفان عهد خود و از نوادگان [[میرزا ابوالحسن جلوه]] و مادرش دختر ملا محمد سیبویه [[هزار جریب]]ی مازندرانی است.

به نقل [[سید محمدحسین حسینی طهرانی]] معروف به '''علامه طهرانی''' در کتاب '''شریف مهر تابان'''، وی در جوانی و در زمان تحصیل در [[نجف]] از محضر درس [[سید علی قاضی]] در امور عرفانی استفاده می‌برده و دارای کمالاتی بوده است. پدر وی [[مولاملا محمد آملی]]، دوست [[شیخ فضل‌الله نوری]] بود.<ref>http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910703001099</ref>

وی در روز چهارشنبه یازدهم ذیقعدة [[۱۳۰۴ (قمری)|۱۳۰۴]] در [[تهران]] متولد شد. مقدمات علوم را نزد پدر آموخت. پس از آن نزد عالمان دیگری مانند حاج شیخ‌الاسلام '''عبد النبی نوری مازندرانی''' و '''میرزا حسن کرمانشاهی''' از شاگردان '''میرزا حسن نوری''' (فرزند [[حکیم ملا علی نوری]]) درس خواند. سپس در سال [[۱۳۴۰ (قمری)|۱۳۴۰]] به [[نجف]] رفت و مدت چهارده سال از محضر استادانی چون [[میرزای نائینی]] و آقا [[ضیاءالدین عراقی]] (اراکی) و آقا [[سید ابوالحسن اصفهانی]] بهره یافت. سپس به تهران بازگشت و به تدریس مشغول شد. وی شاگرد برجسته [[میرزا علی آقا قاضی]] نیز بوده است.