'''محمد مهدی عَبدُ الرّب آبادی قزوینی''' از دانشوران شیعه در قرن ۱۳ و ۱۴ قمری است که اصلی تریناصلیترین نقش را در خلق آثار کم نظیری چون [[نامه دانشوران ناصری]] و «[[المآثر و الآثار]]» داشته استداشتهاست. این دانشمند و مورخ شهیر ملقب به «[[شمس العلما]]» میباشد.
== تولد و تحصیلات ==
خط ۹:
== تالیف نامه دانشوران ناصری ==
عبدالرب آبادی را سردسته گروه نویسندگان [[نامه دانشوران ناصری]] و اصلی تریناصلیترین نویسنده آن می دانند. مؤلفان این اثر حاج میرزا [[ابوالفضل ساوجی]] (متوفی ۱۲۷۵ ق) میرزا حسن طالقانی مؤلف لسانالعجم، ملا آقا عبدالوهاب قزوینی (متوفی ۱۳۰۶ ق)، پدر علامه قزوینی، و محمدمهدی عبدالرب آبادی، ملقب به شمسالعلما، (متوفی ۱۳۳۴ ق) بود در این میان، پس از اتمام جلد اول میرزا حسن طالقانی به سبب انتساب به بابیه اخراج شد. به گفته سید رضا صدر بار سنگین این تألیف بر عهده شمسالعلما بوده و حتی نقل کرده که تمام کتاب به قلم اوست که مطالب را صورت میداده و به اصطلاح امروزی [[ویرایش]] میکرده استمیکردهاست.
== آثار ==
علاوه بر نامه دانشوران ناصری، وی در تالیفتألیف [[المآثر و الآثار]] و همچنین [[مطلع الشمس]] که به [[اعتمادالسلطنه]] منسوبند نقش اساسی داشته و نیز کتابی هم دربارهدربارهٔ امامان فقهی چهارگانه اهل سنت نوشته است. آثار دیگری از وی نیز در دست است.