تصوف: تفاوت میان نسخه‌ها

هرچند تاریخ دقیق پیدایش خانقاه‌ها مشخص نیست، ولی به نقلی{{چه کسی؟}} هسته اولیه آن‌ها از مجالس ذکر زهاد و عرفایی که در یک مجلس دور هم به عبادت و [[ذکر]] مشغول می‌شدند تشکیل شده‌است. شاید بتوان گفت اولین آثار این‌گونه مجالس در [[بصره]] بوده و در [[قوت القلوب]] اثر [[ابوطالب مکی]] آمده‌است که مجالس ذکر در منزل [[حسن بصری]] (۲۵۸ قمری) تشکیل می‌شده و اشخاصی مانند ایوب سختیانی و مالک دینار و محمد واسع در این مجالس حضور داشته و ادامه دهنده جلسات بوده‌اند. در این زمان هنوز اطلاق کلمه خانقاه و صوفی به این مکان و اشخاص متداول نبوده‌است. از این حلقه، عبدالواحد ابن زاید، رباط عٌبادان (آبادان کنونی) را درنزدیکیدر نزدیکی بصره پایه‌گذاری کرد که افرادی مانند سلیمان دارانی و[[بشر حافی]] و [[سری سقطی]] (۲۴۴قمری) در این رباط اقامت و به سیر و سلوک مشغول بودند. برای اولین بار، در نوشته‌های ابن حوقل، ساکنین رباط عبادان (آبادان) را صوفی نامیده‌است و نیز کلمه «دویره» برای نخستین بار به محفل عبدالرحمان سلمی (۴۱۲ قمری) و بعداً به محل درس و زندگی [[ابوسعید ابوالخیر]] اطلاق شده‌است. برای توصیف محل زندگی و مقبره [[بایزید بسطامی]] (۲۶۰ قمری) و [[سهل تستری]](۲۸۲ قمری) از کلمه «صومعه» استفاده شده‌است.{{مدرک}}