پروانه اسکندری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویکیسازی رباتیک (درخواست کاربر:Hanooz)(۷.۶) >قانون حمایت از خانواده، بیبیسی فارسی، پروانه اسکندری، جبهه ملی ایران، مجلس شورای ملی، جنبش دانشجویی، استان تهران، سی تیر+املا+تمیز (۱۰.۷) |
تمیزکاری جز + حذف جستارهای تکراری |
||
خط ۱۵:
|محل_تولد=
}}
'''پروانه اسکندری''' یا '''پروانه فروهر''' (۲۹ اسفند ۱۳۱۷–۱ آذر ۱۳۷۷)، متولد تهران، از رهبران [[جنبش دانشجویی]] و سپس حزب ملت ایران و [[جبهه ملی ایران]] بود. وی نخستین زنی بود که به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی ایران درآمد. پروانه فروهر مدیر مسئول نشریه جبهه ملی ایران بود. وی در سالهای ۱۳۷۰–۱۳۷۷ به همراه همسرش داریوش فروهر، به چهرههای برجسته اپوزیسیون دگرگون خواه درون کشور تبدیل شده بودند. وی به همراه همسرش در شب یکم
== زندگی سیاسی ==
پروانه اسکندری در ۲۹ اسفند سال۱۳۱۷ در تهران به دنیا آمد. وی برای اولین بار در دوازده سالگی به علت شعارنویسی بر روی دیوار سفارت [[اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی|شوروی]] در اعتراض به اشغال شهرهای قفقاز توسط آن کشور، بازداشت شد. وی که از طرفداران [[مصدق]] بود، در سالهای پس از کودتای ۲۸ مرداد، به فعالیت در انجمن فرهنگی «آناهیتا» که سازمان همگام حزب ملت ایران بود پرداخت. وی که اینک عضو حزب ملت ایران بود، در سال ۱۳۳۸ بازداشت شد. در روز ۱۶ آذر ۱۳۳۹، در اولین مراسمی که به مناسبت کشته شدن سه دانشجو در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ برگزار شد،
وی که در این سالها به یکی از محبوبترین فعالان دانشجویی کشور و اعضای حزب ملت ایران و جبهه ملی ایران تبدیل شده بود، در سوم اردیبهشت ماه ۱۳۴۰ با همرزم
پروانه فروهر که عضو کمیته [[استان تهران]] جبهه ملی بود، سخنران تظاهرات [[سی تیر]] ۱۳۴۰ بود. وی بلافاصله پس از این سخنرانی توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. پروانه فروهر در همین سال، به همراه چهار دانشجوی دیگر از جمله [[ابوالحسن بنیصدر|ابوالحسن بنی صدر]] و [[حسن حبیبی]]، به نمایندگی از طرف دانشجویان برای مذاکره با [[علی امینی]] نخستوزیر وقت انتخاب شد. وی اولین زنی بود که به نمایندگی دانشجویان کشور انتخاب میشد.
پروانه فروهر در سال ۱۳۴۱، اولین نماینده زنی بود که در کنگره جبهه ملی شرکت جست. پروانه فروهر از همان سالها به عنوان شخص شماره دوی حزب ملت ایران و زن شماره یک جبهه ملی ایران شناخته میشد.
خط ۳۲:
{{اصلی|قتلهای زنجیرهای ایران}}
در پاییز ۱۳۷۷ پروانه و داریوش فروهر در خانه شخصی خود در «خیابان سعدی، خیابان هدایت، کوچه
قاتلان که به عنوان دانشجو-خبرنگار و با حربه «مصاحبه برای نشریه دانشجویی» به خانهشان رفته بودند، «ابتدا گردن، دهان و دستانشان را گرفتند، سپس با ضربات پیاپی چاقو سینههایشان را دریدند<ref name=ToolAutoGenRef1/> و در نهایت اجسادشان را به سمت [[قبله]]<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2013/11/131123_l47_pic_daryoush_forouhar.shtml خانه فروهرها پانزده سال بعد از کشته شدن داریوش و پروانه فروهر]، بیبیسی فارسی</ref> قرار دادند».
خط ۴۰:
== پیوندهای مرتبط ==
* [[پیروز دوانی]]
* [[محمد مختاری (روشنفکر)|محمد مختاری]]
* [[محمدجعفر پوینده]]
* [[کانون نویسندگان ایران]]
== منابع ==
|