سراب: تفاوت میان نسخه‌ها

سراب در دریا نیزبصورت معکوس دیده می‌شود. البته این در جایی است که هوای مجاور آب، سرد بوده و در بالای آن نیز هوای گرمی قرار گرفته باشد، آنگاه کشتیهایی که از دور می‌آیند و در پشت افق پنهانند، بوسیلهبه وسیلهٔ این هوای گرم طوری منعکس می‌شوند؛ که ما آن‌ها را در آسمان شناور می‌بینیم.

یکی از سرابهای معروف در جزیره [[سیسیل]] در تنگه مسینا رخ می‌دهد. در شرایط جوی مذ کور شهر [[مسینا]] در آسمان منعکس می‌شود و افرادی که در آبهایآب‌های تنگه مجاور کشتیرانی می‌کنند، این شهر را درهوا شناور می‌بینند. ایتالیاییها نام این سراب را فاتامورگانا گذاشته‌اند، زیرا گمان می‌کنند که جنی به نام مورگان آن را پدیدآورده است

آلبرت انیشتین در سال ۱۹۳۶ با استفاده از نسبیت عمومی نشان داد که اگر از دید ناظر رصد‌کننده،رصدکننده، دو ستاره با کره زمین روی یک خط قرار گیرند، دورترین ستاره علاوه بر تصویر عادی خود که یک نقطه است، تصویر دیگری به شکل یک حلقه نورانی در اطراف آن نقطه روشن، پیدا خواهد کرد. این حلقه نورانی، نوعی [[سراب کیهانی]] و نوعی توهم بصری است زیرا در عالم حقیقت وجود ندارد. آلبرت [[انیشتین]] همخط شدن دو ستاره با زمین را امری بسیار غیر محتمل می‌دانست و این پدیده را فقط به صورت تئوری ارائه داده بود.