بیماری پارکینسون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸:
}}
 
بیماری '''پارکینسون''' {{انگلیسی|Parkinson’s Disease}} یا PD، برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر [[جیمز پارکینسون]] (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت.
 
این بیماری همان [[ترمور|لرزش]] در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند. بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام [[دوپامین]] (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت [[استیل کولین]] به دوپامین در [[عقده‌های قاعده‌ای|غده‌های قاعده‌ای]] مغز موجب علائم [[ترمور]]، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود.
خط ۴۱:
 
== درمان ==
این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروهایی مثلاً [[لوودوپا]] (levodopa) [[آمانتادین]]، [[بی‌پریدن]] و [[سلژیلین]] در درمان آن تجویز می‌شود. گاه از جراحی نیز استفاده می‌شود. البته نقش [[کاردرمانی]] و [[فیزیوتراپی]] در این زمینه بسیار زیاد است زیرا مانع پیشرفت بیماری و محدودیت عملکرد می‌شود.
تحقیقات جدید نشان داد خوردن مواد غذایی حاوی [[نیکوتین]] مانند [[فلفل]] و [[گوجه‌فرنگی|گوجه فرنگی]] به کاهش پارکینسون منجر می‌شود.
محققان آمریکایی دریافتند: خوردن موادغذایی حاوی (حتی مقدار کم) نیکوتین، مانند فلفل و گوجه فرنگی، ممکن است خطر ابتلاء به بیماری پارکینسون را کاهش دهد.