یوهان سباستیان باخ: تفاوت میان نسخه‌ها

در نهایت شاهزاده لئوپولد، دوک جوان شهر [[کوتن]]، باخ را برای تصدیِ مقام کاپل‌مایستری استخدام می‌کند. شاهزادهٔ جوان که خود نوازنده بود، استعداد باخ را قدر می‌نهاد، حقوق خوبی به وی می‌پرداخت و در امر تصنیف و اجرای موسیقی آزادی عمل قابل‌توجهی به وی ارزانی داشته بود. با این وجود، وی [[کالونیسم|کالونیست]] بود و از موسیقی در مراسم عبادی استفاده نمی‌کرد. در نتیجه اکثر آثار باخ در این دوره، آثاری با بن‌مایهٔ دنیوی است. از میان این آثار می‌توان به «سوئیت‌های ارکستری»، «[[سوئیت‌های ویولن سل (باخ)|شش سوئیت برای ویلون سِل تک]]» و «[[سونات‌ها و پارتیتاها برای ویولن تک]]» اشاره کرد. تصویر فوق نمایشگر صفحهٔ اول [[سونات]] ویولن و دستنوشتهٔ شخص باخ است. <!--پروندهٔ صوتی‌ای که در پی می‌آید نیز بخشی از ورودیهٔ [[پرستو (موسیقی)|پِرِستوی]] چهارمین کنسرتوی براندنبورگ است که برای ویولنِ تک، دو فلوتِ تک، سازهای زهی با همراهی بدون توقف<ref group=پ>continuo</ref> هارپسیکورد تصنیف شده‌است. این قطعه نشان‌دهندهٔ توانایی رو به افزایش آهنگساز در تصنیف قطعات [[فوگ|فوگی]] است؛ با حضور هارپسیکورد هر ساز با ملودی‌ای زنده در پی ساز دیگر وارد می‌شود به‌طوری‌که صدای سازِ نورسیده در برابر بافت پیچیده‌ای از کنترپوان، که در اجرایِ سازهایی که قبلاً واردشده‌اند، نمود می‌یابد، قرار می‌گیرد.{{آغاز رسانه صوتی}}{{بخش رسانه صوتی۲|نام پرونده=http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/4/43/Brandenburg_4_iii.ogg|عنوان=آخرین موومان از «کنسرتو براندبورک شمارهٔ ۴ در سل»|اطلاعات پرونده=[[:en:Image:Brandenburg 4 iii.ogg]]|توصیفات=}}{{پایان رسانه صوتی}}-->