دستگاه (موسیقی): تفاوت میان نسخه‌ها

دستگاه شور به عقیدهٔ بسیاری مهم‌ترین دستگاه موسیقی ایرانی دانسته می‌شود. این دستگاه منشأ چند آواز مهم ([[آواز ابوعطا]]، [[آواز بیات ترک|بیات ترک]]، [[آواز افشاری|افشاری]] و [[آواز دشتی|دشتی]]) نیز هست. از مهم‌ترین گوشه‌های این دستگاه می‌توان به درآمد، سلمک و شهناز اشاره کرد. گوشه‌های مختلفی از این دستگاه امکان [[پرده‌گردانی]] به دستگاه‌های دیگر نظیر دستگاه نوا را فراهم می‌کنند. دستگاه شور از نظر [[مد (موسیقی)|مُد]] کوچک (مینور) محسوب می‌شود و وجه مشخصهٔ دانگ اول آن در مقایسه با دانگ اول [[گام مینور]] موسیقی غربی آن است که درجهٔ دوم شور یک [[ربع پرده]] بمتر است.