مهدی میراشرافی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز حذف ردهی مادر از مقالاتی که ردهی تخصصیتر دارند با ویرایشگر خودکار فارسی |
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند اللهیار صالح به متن |
||
خط ۸۰:
به همین دلیل از ارتش خارج شد و [[روزنامه آتش]] را راهاندازی کرد که در آن افرادی چون [[نصرتالله معینیان]] مقاله مینوشتند. روزنامه او به ویژه در جریان بحران آذربایجان و فرقه دموکرات پیشهوری، شدیدترین حملات را به آنان و توده ایها و حزب ایران به رهبری [[احمد زیرکزاده]] و [[کریم سنجابی]] میکرد. او رابطه خوبی با [[مجمع مسلمانان مجاهد]] وابسته به [[شمس قناتآبادی]] داشت.<ref>[http://www.aftabir.com/lifestyle/view/123346/شمس-قنات-آبادی شمس قناتآبادی<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> و در جریان ملی شدن نفت، هوادار نهضت ملی بود و در هنگام تحصن مخالفان دولت، همراه مصدق بود. با اینحال شخص میراشرافی از نخستین روزی که مصدق به نخست وزیری رسید، از او انتقاد کرده و بر این باور بود که جای او در مجلس است، نه در دولت.<ref>http://fa.wikisource.org/wiki/مذاکرات_مجلس_شورای_ملی_۱۱_خرداد_۱۳۳۱_نشست_۷#-_.D8.B7.D8.B1.D8.AD_.DA.AF.D8.B2.D8.A7.D8.B1.D8.B4_.D8.A7.D8.B9.D8.AA.D8.A8.D8.A7.D8.B1.D9.86.D8.A7.D9.85.D9.87_.D8.A2.D9.82.D8.A7.DB.8C_.D9.85.DB.8C.D8.B1.D8.A7.D8.B4.D8.B1.D8.A7.D9.81.DB.8C_.D9.86.D9.85.D8.A7.DB.8C.D9.86.D8.AF.D9.87_.D9.85.D8.B4.DA.AF.DB.8C.D9.86_.D8.B4.D9.87.D8.B1_.D9.88_.D8.AA.D8.B5.D9.88.DB.8C.D8.A8_.D8.A2.D9.86</ref>
او در سال ۱۳۳۰ در زمان دکتر مصدق، در انتخابات مجلس هفدهم از شهر مشکین شهر نامزد شد. پس از پایان انتخابات در مشکین شهر، چند گروه از مردم محلی از خلاف کاریهای صورت گرفته در انتخابات و اعمال نفوذ ارتش به سود میراشرافی، به وزارت کشور شکایت کردند. مصدق به اللهیار صالح وزیر کشور دستور داد که کار شمارش آرا در این شهر را تا رسیدگی به شکایات یاد شده متوقف سازد، پس از چند هفته [[اللهیار صالح]] به نخست وزیر گزارش کرد که حتی با باطل کردن آراء مشکوک، میراشرافی برنده انتخابات است.<ref>[18]. سفری، محمد علی؛ قلم و سیاست، سعدی، چاپ دوم، ص582.</ref> در مجلس اعتبارنامه او مورد مخالفت رقیب قدیمی اش، زیرک زاده قرار گرفت ولی تنها با ۴ رای مخالف، تأیید شد.
با اینکه مصدق و جبهه ملی از انتخابات راضی نبودند، در واقع همین مجلس بود که در جریانات منتهی به ۳۰ تیر، به [[احمد قوام]] رای داد، ولی بدون تردید تنها مهدی میراشرافی بود که حتی در هنگام بررسی اعتبارنامهها در آغاز کار مجلس، دولت مصدق را به مهندسی انتخابات متهم کرد. پس از آن نیز او حتی در زمانی که جو مجلس کاملاً به سود جبهه ملی و مصدق بود، به خود جرات انتقاد میداد. به مرور دیگر نمایندگان مخالف مصدق و سپس بریدگان از جبهه ملی چون [[ابوالحسن حائریزاده]]، [[مظفر بقایی]]، [[علی زهری]] و نهایتاً [[حسین مکی]] به او پیوستند تا در ماههای پایانی منتهی به [[کودتای ۲۸ مرداد]] صحنه مجلس به یک جدال تمام عیار پارلمانی میان مخالفان و هواداران مصدق تبدیل شود.
|