باکوماتسو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''باکوماتسو''' {{به ژاپنی|幕末, bakumatsu}} به سال‌های آخر حکومت [[شگون‌سالاری توکوگاوا|شوگون‌سالاری توکوگاوا]] یا [[دوره ادو]] گفته می‌شود. باکوماتسو دوره‌ای انتقالی از استبداد نظامی شوگون‌ها، به [[دوره مِی‌جی|دولت مِی‌جی]] بود. این دوره از پهلو گرفتن ناوگان آمریکایی در ۸ ژوئیه ۱۸۵۳ تا پایان [[جنگ بوشین]] در ۲۷ ژوئن ۱۸۶۹ ادامه داشت. ویژگی این دوران اتفاق‌های مهمی بود که بین سال‌های ۱۸۵۳ و ۱۸۶۷ روی داد و به سیاست انزوا یا [[ساکوکو]] در [[ژاپن]] پایان داد. یکی از مهم‌ترین این رویدادها ورود کشتی‌های جنگی [[آمریکا]] به خلیج ادو ([[توکیو]]ی امروزی) بود. هنگامی که در [[ژوئیه]] سال ۱۸۵۳، [[دریادار متیو پری]] با چهار کشتی جنگی وارد خلیج ادو شد، ژاپنی‌ها مجبور شدند به او اجازه ورود به ساحل داده و نامه [[رئیس‌جمهور]] آمریکا را که حاوی دستورهایی برای امضای یک معادله تجاری بود، وصول کنند. پری به چین رفت و در بازگشت دوباره به ژاپن پاسخ مطلوب خود را دریافت کرد و [[عهدنامه کاناگاوا]] امضا شد.

[[ساکوکو]] به معنی کشور بسته یا در ترجمه واژه‌به‌واژه به معنای کشور در زنجیر یا با ارفاق بسیار سیاست درهای بسته، سیاستی بود که در [[ژاپن]] در [[دوره ادو]] از سوی [[استبداد نظامی توکوگاوا]] اعمال می‌شد و هدف آن محدود و ممنوع کردن ارتباط و تجارت مردمان کشور ژاپن با اتباع خارجی بود. ورود خارجی‌ها و خروج ژاپنی‌ها می‌توانست مجازات مرگ را در پی داشته باشد. با این حال ساکوکو به معنی انزوای مطلق ژاپن نبود. اطلاعات مورد نیاز از طریق پادشاهی ریوکیو و [[دودمان جوسان]] به کشور وارد می‌شد. از لحاظ اقتصادی نیز علاوه بر دو منبع ذکر شده، ژاپن در جزیره مصنوعی دجیما واقع در [[ناگاساکی]] با [[هلند]]، در همان استان ناگاساکی با [[چین]] و [[شبه جزیره کره|کره]] و در [[هوکایدو]] با مردم [[قوم آینو (ژاپن)|آینو]] داد و ستد داشت.

== مسئله جانشینی شوگون ==

* [[جناح نانکیهیتوتسوباشی]]؛ به طرفداران [[توکوگاوا ایه‌موچییوشینوبو]] از [[خاندان کیوشو توکوگاوا]] در [[مسئله جانشینی شوگون]] گفته می‌شود. این جناح بیشتر محافظهطرفداران کاراصلاحات و مخالفنهضت اصلاحات[[سوننو جوئی]] (حرمت گذاری به امپراتور، بیرون راندن خارجیان) بودند.

در سال ۱۸۶۷ امپراتور کُومِی درگذشت و پسرش [[امپراتور میجی]] جانشین او شد. در اکتبر سال ۱۸۶۷ [[یامائوچی یودایودو]] [[دایمیو]]ی پیشین [[قلمروی توسا]] راهی میانه برای مسئله سازمان سیاسی کشور [[ژاپن]] ارائه کرد که به «پیشنهاد توسا» معروف است. این پیشنهاد دایر بر کناره‌گیری شوگون به نفع شورای دایمیوها که زیر نظر امپراتور باشد. بدین ترتیب قدرت سیاسی شوگون به امپراتور اعاده می‌شد اما رئیس [[خاندان توکوگاوا]] اراضی تیولی خود را نگه می‌داشت و به جای رهبری نظامی و سیاسی کشور مقام نخست‌وزیری را دارا می‌شد. یوشینوبو این پیشنهاد را در ماه نوامبر همان سال پذیرفت.

پس از کناره‌گیری داوطلبانهٔ توکوگاوا یوشی‌نوبو از قدرت، دولت جدیدی که تشکیل شد متشکل بود از اشراف ضد حکومت شوگونی و سامورایی‌ها. توکوگاوا یوشی‌نوبو نه تنها موفق به پیدا کردن جایگاهی در دولت جدید نشد بلکه به او فرمان داده شد که اراضی خود را به دولت جدید واگذار کند. این فرمان موجب خشم ارتش قدیم شوگونی شد.

|عازم شدن [[کاتسو کایشو]] با [[کشتی جنگی ژاپنی کارین مارو|کشتی کارین مارو]] به آمریکا{{سخ}}[[حادثه ساکورادامون (۱۸۶۰)]] ترور [[ ای نائوسوکه]] مشاور ارشد شوگون

|[[جلسه شیکو]] پس از شکست این جلسه حرکت قلمروی ساتسوما بطور کامل از سیاست میانه‌روی به سمت براندازی شوگون‌سالاری توکوگاوا {{سخ}}نوشتن [[هشت طرح از درون کشتی]] و بازنویسی آن به عنوان [[هشت اصل کلی دولت جدید]] توسط [[ساکاموتو ریوما]]{{سخ}}پیشنهاد [[تایسی هوکان]] واگذاری قدرت به امپراتور از طرف [[قلمروی توسا]] به شوگون پانزدهم{{سخ}}برقراری [[پیمان ساتسودو]]{{سخ}}۹ نوامبر، [[تایسی هوکان]]، بازپس‌گیری قدرت از پانزدهمین [[شوگون]] از [[شوگون‌سالاری توکوگاوا]]، [[توکوگاوا یوشینوبو]] و انتقال آن به [[امپراتور میجی]]{{سخ}}۱۰ دسامبر، ترور [[ساکاموتو ریوما]]