رابعه عدویه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اضافه کردن درگاه |
Aammiinn11 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰:
|محل_مرگ=احتمالاً بصره
}}
'''رابعه عَدَویّه''' لقب گرفته به ''تاجُ الرجال'' با کنیهٔ '''امُ الخیر''' (۷۱۳ میلادی برابر ۹۵–۹۴ قمری- ۸۰۱ میلادی برابر ۱۸۵–۱۸۴ قمری) بانوی زاهد، صوفی و شاعر عربی در [[سده ۲ (قمری)|سدهٔ دوم هجری]] بود. آن گونه که وی از خدادوستی سروده‌است
او دختر «اسماعیل عدوی قیسی» بود. نام او را از این جهت رابعه گذاشتند که فرزند چهارم خانواده بود.<ref>[http://www.mibosearch.com/word.aspx?wName=رابعه+عدويه رابعه عدویه در میبو جستجو]</ref> رابعه یکی از کسانی است که [[عطار نیشابوری|فریدالدین عطار]] در کتاب [[تذکرة الاولیا|تذکره الاولیایش]] از او یاد کرده‌است. رابعه صوفی ای بود ربودهٔ جذبات الهیه و در طریقت جذبه اش بر سلوک غلبه داشت. او طبع شاعری هم داشته و اشعاری در عشق به خدا سروده‌است.
| |||