میخائیل کالینین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۶:
|ethnicity=[[مردم روس]]
|caption=میخائیل ایوانوویچ کالینین در سال ۱۹۲۲ میلادی
|office=[[List of heads of state of the Soviet Union|رئیس]] [[Presidium of the Supreme Soviet|Presidium]] [[Supreme Soviet of the Soviet Union]]
|term_start=۱۷ ژانویه ۱۹۳۸
|term_end=۱۹ مارس ۱۹۴۶
خط ۲۷:
|term_end5=۱ ژانویه ۱۹۲۶
|birth_date={{تاریخ تولد|1875|11|19|df=y}}
|birth_place=[[Kashinsky District|Verkhnyaya Troitsa]]،, [[Tver Governorate]]، [[امپراتوری روسیه]]
|death_date={{تاریخ مرگ و سن|1946|6|3|1875|11|19|df=y}}
|death_place=[[مسکو]]، [[جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه]]، [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]]
خط ۳۴:
|occupation=[[Civil servant]]
}}
'''میخائیل ایوانوویچ کالینین''' (۱۸۷۵ تا ۱۹۴۶ میلادی) از رجال حکومت [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]] بود. وی از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶ میلادی اسما [[رئیس دولت]] (رئیس شورای عالی) بود، لیکن سررشته تصمیم‌گیری‌ها و رهبری در دست [[ژوزف استالین]] بود.
 
== اوایل زندگی ==
اودر خانواده‌ای دهقانی در روستای ورخنیایا ترویتسا در روسیه به دنیا آمد. او بردار بزرگتر فدور کالینین بود.
در سال ۱۸۸۹ به تحصیل در مدرسه‌ای محلی پایان داد و شروع به کار روی کشاورزی کرد.<ref name="Lazitch">Branko Lazitch and Milorad M. Drachkovitch, ''Biographical Dictionary of the Comintern: New, Revised, and Expanded Edition.'' Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1986; pp. 204-205.</ref> در سال ۱۸۹۵ به سن پترزبورگ نقل مکان کرد و به عنوان کارگر استخدام شد. او همچنین به عنوان پیشخدمت و کارگر راه‌آهن در تفلیس کار کرد و در آنجا با سرگئی آلولیوف، پدر زن دوم لنین، آشنا شد.
در سال ۱۹۰۶ میلادی با زنی یهودی اهل استونی به نام اکاترینا لوربرگ ازدواج کرد.<ref>{{cite book|url=https://books.google.com.sg/books?id=AettAAAAMAAJ&q=kalinin+jewish+wife&dq=kalinin+jewish+wife&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwikw_SGoMTdAhWJWysKHctVBesQ6AEITTAH|title=Anti-Judaism: a psychohistory|page=279}}</ref>
 
== انقلاب روسیه ==
کالینین به کمیته بلشویک سن پترزبورگ پیوست و شروع به فعالیت در روزنامه''[[پراودا]]''، که در‌در آن زمان روزنامه رسمی [[حزب کمونیست اتحاد شوروی]] بود، کرد.<ref name="Lazitch">Branko Lazitch and Milorad M. Drachkovitch, ''Biographical Dictionary of the Comintern: New, Revised, and Expanded Edition.'' Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1986; pp. 204-205.</ref>
در آوریل سال ۱۹۱۷ میلادی او و بسیاری دیگر از بلشویک‌ها با همراهی بخش [[منشویسم|منشویسمی]] [[حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه]] طرفدار پشتیبانی مشروط از [[دولت موقت]] بودند. موضع‌گیری‌ای که با مواضع لنین در تضاد بود.<ref name="Dictionary">Jackson, George; Devlin, Robert (eds.), ''Dictionary of the Russian Revolution.'' Westport, CT: Greenwood Press, 1989; pp. 295-296.</ref> او مخالف سرسخت قیام مسلحانه برای براندازی رژیم [[الکساندر فیودورویچ کرنسکی|الکساندر کرنسکی]] بود.<ref name="Dictionary" />
او در انتخاباتی که در پاییز سال ۱۹۱۷ میلادی در [[دوما (روسیه)|پارلمان دوما]] برگزار شد به عنوان شهردار [[سن پترزبورگ]] انتخاب شد. او درهنگام و پس از [[انقلاب اکتبر]] در این سمت قرار داشت.<ref name="Dictionary" />
در سال ۱۹۱۹ به عنوان عضوی در کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی و [[پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی]] انتخاب شد.<ref name="Dictionary" /> او تا زمان مرگ عضو پلیتبوروی باقی ماند. پس از مرگ [[یاکوف اسوردلوف]] در مارس ۱۹۱۹ میلادی<ref>*{{cite book
|last=Kotkin
|first=Stephen
سطر ۵۲ ⟵ ۵۳:
|year=2014
|publisher=Penguin
|isbn=978-15942037941-59420-379-4}}</ref><ref>{{cite book
<ref>{{cite book
|last=Khrushchev
|first=Nikita Sergeevich
خط ۶۳:
|isbn=0-271-02861-0}}</ref><ref>{{cite web|last=Waksberg|first=Arkadi|title=From Hell to Heaven and forth|url=http://www.aej.org.ua/History/596.html|accessdate=5 October 2011|language=Russian|date=21 January 2011|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120425045743/http://www.aej.org.ua/History/596.html|archivedate=25 April 2012|df=dmy-all}}</ref> کالینین به عنوان جانشین او انتخاب شد و به مقام ریاست کمیته مرکزی اجرایی شوروی‌ها رسید و تا زمان بازنشستگی‌اش در پایان جنگ‌جهانی‌دوم در این سمت قرار داشت.
در ۱۹۲۰ میلادی در کنگره دوم کمینترن حضور پیدا کرد.<ref name="Lazitch" />
 
== مرگ ==
او در سال ۱۹۴۶ میلادی بازنشسته شد و در ۳ ژوئن همان سال در شهر [[مسکو]] در اثر بیماری سرطان درگذشت.<ref>Brent, Jonathan and Naumov, Vladimir P. in ''Stalin's Last Crime'', John Murray (Publishers), London, 2003, page 231</ref> پیکر او در [[آرامگاه دیوار کرملین]] به خاک سپرده‌شد. سه شهر [[تور (روسیه)|تور]]، [[کورولیوف (شهر)|کورولیوف]] و [[کونیگسبرگ، پروس|کونیگسبرگ]] به نام او نامگذاری شدند اما نام آن‌ها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تغییر پیدا کرد. تنها شهر [[کالینینگراد]] هنوز نام او را دارد. خیابان و میدانی در شهر [[مینسک]] در بلاروس و خیابانی نیز در شهر دنیپرو در اوکران به نام او نامگذاری شده‌اند.<ref>{{uk icon}} [https://www.radiosvoboda.org/a/news/29057369.html Dnipro municipality for the second time decided to rename Kalinin avenue to Sergey Nigoyan], (23 February 2018)</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}
* [[فرهنگ معین]] - بخش دوم اعلام. چاپ ۱۳۷۸
 
سطر ۷۳ ⟵ ۷۴:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:کالینین، میخائیل}}
 
[[رده:اعضای پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی]]
[[رده:اعضای حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه]]