کوئین: تفاوت میان نسخه‌ها

| caption = بالا: [[فردی مرکوری]],، [[برایان می]] <br> {{سخ}}پایین: [[راجر تیلور]],، [[جان دیکن]]

| years_active = ۱۹۷۰-تاکنوناکنون

| current_members =

| past_members =

تیم استافل دوستی با نام فرخ بُلسارا (کسی که نام انگلیسی‌اش فردی بود) را پس از مدتی به گروه معرفی کرد. فردی در ابتدا کمک‌هایی را به گروه می‌رساند اما بعدها تبدیل به یکی از اعضای ماندگار اسمایل شد. در سال ۱۹۷۰ تیم استافل به گروهی به نام «هامپی بانگ» پیوست و اعضای باقی‌ماندهٔ اسمایل به‌همراه فرخ بلسارا گروهی با نام کوئین تشکیل دادند.<ref name="qz">{{یادکرد وب |نام=Queen Zone |عنوان=Queen Biography 1970 |نشانی=http://queenzone.com/queenzone/bio_view.aspx?q=2 |بازبینی= |اثر=|تاریخ= |ناشر=Queen Zone| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =|کد زبان=en}}</ref> زمانی که از بلسارا دربارهٔ نام گروه پرسیدند او در پاسخ گفت: «خیلی سال پیش من این اسم را انتخاب کردم. این فقط یک نام است. همین! ولی خیلی باشکوه و عالی به نظر می‌رسد، یک اسم شناخته شده و جهانیست و در عین حال عامه‌پسند. هر جور تعبیر و تفسیری از آن ممکنه. یک اسم چندبعدی. البته قطعاً نشاط و سرزندگی و صلابت اسم مد نظرم بوده ولی این تنها یک جنبهٔ قضیه به حساب می‌آید.""<ref name="qz" />

گروه در ابتدای فعالیتش، چند نوازندهٔ [[گیتار بیس]] را اخراج کرد. جای خالی یک بیسیست در گروه به قدری حس می‌شد که گروه را از ادامهٔ فعالیت بسیار سست کرده بود. تا این که آن‌ها با [[جان دیکن]] آشنا شدند و در سال ۱۹۷۱ او را برای ضبط اولین آلبوم خود استخدام کردند. آن‌ها چهارتا از آهنگ‌های خود با نام «[[کذاب]]»، «[[اعتماد به نفست را حفظ کن]]»، «شب فرا می‌رسد» و «مسیح» را ضبط کردند و حال که دموی نوارها آماده شده بود، آن‌ها دنبال یک کمپانی برای ضبط آثارشان بودند.<ref name="qz" /> در این زمان بود که فردی نام خانوادگی خود را به مرکوری تغییر داد. ۲ ژوئیه ۱۹۷۱، کوئین نخستین نمایش خود ترکیب اصلی را در یک دانشگاه سوری خارج از لندن پشت سر گذاشت.<ref>"Queen: The Ultimate Illustrated History of the Crown Kings of Rock". p.26. Voyageur Press, 2009</ref>

مدت کوتاهی قبل از انتشار نخستین آلبوم گروه، مرکوری با استفاده از دانش [[گرافیک]]ی خود لوگوی گروه کوئین را طراحی کرد که تاج کوئین نام گرفت.<ref name="LOGO">{{یادکرد وب |نام=famouslogos.us |عنوان=Queen Logo |نشانی=http://www.famouslogos.us/queen-logo |بازبینی= 28 January 2011 |اثر=|تاریخ= |ناشر= Famouslogos.us | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی = |کد زبان=en}}</ref> لوگو با ترکیبی از نشانه‌های [[منطقةالبروج]] برای هر چهار عضو گروه طراحی شده بود؛ دو شیر برای [[برج اسد]] (دیکن و تیلور)، یک خرچنگ برای [[برج سرطان]] (می) و دو پری برای [[برج سنبله]] (مرکوری).<ref name=LOGO /> دو شیر در سمت راست و چپ لوگو در حال به آغوش کشیدن حرف Q هستند و خرچنگ بالای حرف Q در حالی که شعله‌های آتش بر فرازش شعله‌ور هستند قرار دارد. دو پری هم در قسمت پایین این لوگو و زیر سایهٔ دو شیر قرار گرفته‌اند.<ref name=LOGO /> همچنین یک تاج بالای حرف Q قرار گرفته و یک [[ققنوس]] بر فرازش سایه افکنده استافکنده‌است. نکتهٔ مهم اینجاست که این نماد بسیار شبیه به [[:w:en:Royal coat of arms of the United Kingdom|آرم سلطنتی بریتانیا]] می‌باشد.<ref name=LOGO />

در سال ۱۹۷۳، بعد از وقفه‌هایی در کار گروه، کوئین اولین آلبوم خود را با تأثیر از [[هوی متال]] و [[پراگرسیو راک]] آن روزها منتشر کرد.<ref>Buckley, Peter (2003) ''The rough guide to rock'' p.422. Rough Guides, 2003</ref> آلبوم نقدهای خوبی را دریافت کرد؛ گوردون فلچر از [[رولینگ استون]] در خصوص آلبوم نوشت: «آلبوم ابتدایی آن‌ها بسیار خوب است.»<ref name="rs-queen-review">{{یادکرد وب |نویسنده= Fletcher, Gordon |عنوان=Queen |نشانی=http://web.archive.org/web/20090217000626/http://www.rollingstone.com/artists/queen/albums/album/199416/review/5942941/queen_1st_lp |بازبینی= |اثر= |تاریخ= |ناشر=Rolling Stone| پیوند بایگانی =http://rollingstone.com/artists/queen/albums/album/199416/review/5942941/queen_1st_lp | تاریخ بایگانی = 17 February 2009 |کد زبان=en}}</ref> و روزنامه ''دیلی هرالد'' شیکاگو هم این آلبوم را "«آغازی بالاتر از حد میانی"» توصیف کرد.<ref name="qa">{{یادکرد وب |عنوان=Queen |نشانی=http://queenarchives.com/index.php?title=Queen_-_12-07-1973_-_Queen_-_The_Herald,_Chicago,_IL |بازبینی= |اثر= |تاریخ=7 December 1973 |ناشر=Daily Herald (Chicago, IL) | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی = |کد زبان=en}}</ref> آهنگ «[[اعتماد به نفست را حفظ کن]]» ساختهٔ برایان می که آهنگ آغازین این آلبوم بود، به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین کارهای این آلبوم شناخته شد و در سال ۲۰۰۸، رولینگ استون رتبهٔ ۳۱ را در فهرست «۱۰۰ آهنگ برتر گیتار در تمام زمان‌ها» به این ترانه بخشید.<ref name="rs">{{یادکرد وب |نام= |عنوان=100 Greatest Guitar Songs of All Time |نشانی=http://www.rocklistmusic.co.uk/rstone.html |بازبینی= |اثر=|تاریخ=June 2008 |ناشر=Rolling Stone| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی = |کد زبان=en}}</ref> این آلبوم موفق به دریافت [[گواهی‌نامه فروش موسیقی ضبط شده|گواهی‌نامه طلا]] در ایالات متحده و بریتانیا شد.<ref name="BPI">{{یادکرد وب |نویسنده=Roberts, David (2006). |عنوان= British Hit Singles & Albums |نشانی=http://en.wikipedia.org/wiki/British_Hit_Singles_&_Albums |بازبینی= |اثر=|تاریخ= |ناشر=London: Guinness World Records Limited.| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی = |کد زبان=en}}</ref><ref name="RIAA">{{یادکرد وب |نام= |عنوان= RIAA – Gold and Platinum |نشانی=http://en.wikipedia.org/wiki/British_Hit_Singles_&_Albums |بازبینی=22 January 2011 |اثر=|تاریخ= |ناشر=Recording Industry Association of America | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی = |کد زبان=en}}</ref>

فردی یک نسخه از این تک‌آهنگ را برای یکی از دوستانش «کنی‌ایوِرت»، که‌صفحه‌چی‌رادیو بود، فرستاد و به او خاطرنشان کرد که‌این‌صفحه‌را شخصاً برای او فرستاده و نباید آن‌راآن را از رادیو پخش‌کند. بدین‌ترتیب تک‌آهنگ مزبور در عرض دو روز، چهارده‌بار از رادیو پخش‌شد!!

از آثار این گروه می‌توان We Will Rock You به عنوان یک سینگل به همراه We Are the Champions یاد کرد. [https://www.presssong.ir/?p=22993 We Will Rock You]خیلی زود به یکی از آهنگ‌هایی تبدیل شد که موجب شهرت فوق العادهفوق‌العاده کویین بود و تقریباً تا به امروز آن را در رویدادهای ورزشی و استادیوم‌ها می توانیدمی‌توانید بشنوید. برای ساخت این آهنگ تصمیم گرفتند خیلی ساده کار کنند طوری که یک فرد عادی نیز بتواند با آهنگ همراه شود و این برای اجراهای زنده گروه بسیار مفید بود.

* [[فردی مرکوری]] - خوانندهٔ اصلی - نوازندهٔ پیانو - ریتم گیتار (۱۹۷۰ - ۱۹۹۱۱۹۷۰–۱۹۹۱)

* [[جان دیکن]] - نوازندهٔ گیتار بیس (۱۹۷۱ - ۱۹۹۷۱۹۷۱–۱۹۹۷)

* [[باری میچل]] - بیس (۱۹۷۰-۱۹۷۱۱۹۷۰–۱۹۷۱)

* ۱۹۷۴ - [[کوئین ۲|کوئین 2]]