نامه یکم یوحنا: تفاوت میان نسخه‌ها

این تعالیم نادرست بر این اندیشه استوار بود که جهانِ مادی فی نفسه پلید است و تماس با آن باعث ناپاکی می‌شود. فقط روح پاک است.است؛ لذا عیسی مسیح، پسر خدا، نمی‌توانست جسم انسانی به خود بگیرد، چراکه جسم ناپاک است و خدا پاک. گروهی از این معلّمان تعلیم می‌دادند که برای رستگار شدن باید بدن را آزار داد و از قید آن رها شد؛ گروهی دیگر ادعا می‌کردند که چون نجات امری روحانی است که به روح انسان مربوط می‌شود، پس گناهانی که انسان با بدن خود می‌کند، تأثیری بر نجات او و سلامت روحش ندارد؛ پس می‌توان هر کاری کرد.

نویسنده برای مقابله با این تعالیم، به‌روشنی بیان می‌دارد که عیسی مسیح براستی انسان شد و جسم انسانی به خود گرفت. او همچنین تأکید میورزدمی‌ورزد که همهٔ آنان که به عیسی ایمان دارند و خدا را محبت می‌کنند، باید از گناه و شرارت دوری گزینند و بخصوص محبت خود را در عمل به همنوعان خویش نشان دهند.

۱ - مقدمه (۱:۱-۴۱–۴)

۴ - راستی و ناراستی (۴:۱-۶۱–۶)

۵ - وظیفه ما در محبت کردن (۴:۷-۲۱۷–۲۱)